در سال های اخیر، تقریباً برایمان عادی شده بعد از اتمام فصل، مسولان ورزش خبر از واگذاری استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی در آینده نزدیک می دهند. کدام باشگاه؟ کدام سرمایه؟ کدام سرمایه گذار؟ چه چیز را واگذار می کنید؟
سرمایه این دو باشگاه هوادار میلیونی است، البته به علاوه میلیارد ها بدهی که سال به سال بر آن افزوده می شود، چه کسی حاضر است این بدهی ها را بپردازد؟ تحت چه شرایطی؟
تا آنجایی که در این چند سال مردم فوتبالی ایران که معمولاً هوادار یکی از این دو تیم هستند، دیدند این خبر مسرت بخش داده می شود که باشگاه از بلاتکلیفی درآمده و هیئت مدیره ای متشکل از چند چهره سیاسی، اقتصادی و چند پیشکسوت که نقش صوری دارند تشکیل می شود و حال سوالات زیادی در اذهان عمومی نقش می بندد:
وظیفه و کارایی اصلی این هیئت مدیره انتصابی چیست؟
چرا معمولاً هیئت مدیره و مدیرعامل باهم ساز مخالف می زنند؟
اختیار عمل هیئت مدیره و مدیر عامل در چه حدی است؟
و...
این گونه که در این چند سال شاهد بودیم به طور معمول میلیاردر یا بهتر بگویم مولتی میلیاردری به اهالی فوتبال معرفی می شود حالا برای چه هزینه می کند خودش می داند و خدای خودش...؟!
فوتبالی ها به خوبی متوجه شدند، سرخابی ها تبدیل به فرزندان نا خلفی شدن که دولت نه می داند با آنها چه کند و نه قصد دل کندن از آنها را دارد..!
باید به انتظار نشست و دید چه زمانی سناریو نخ نمای ناله نداری و بی پولی این دو به اصطلاح باشگاه پایتخت به پایان خواهد رسید. ادامه این روند برای هوادران ملال آور شده است. مسلماً مدیریت سالم، کارآمد و پایدار می تواند گرما بخش فوتبال سرد امروز ما باشد.

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا