حساسیت های مناقب

دکتر میرزا محمد کاظمینی

عالم ربانی، واعظ شهیرحضرت حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ محمد رضا خیاطیان معروف به ابوالقاسم مناقب، فرزند حاج حسین خیاطیان یزدی، از روحانیون برجسته سده 14 هـ ش( معاصر) یزد می باشند که اکنون یکسال از ارتحال ایشان می گذرد.

مرحوم مناقب متولد 1311 هجری شمسی ، نسبشان از جد مادری به حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ محمد مالمیری می رسد که از واعظان معروف بود. وی از اساتیدی چون آیات و حجج اسلام: حاج شیخ علی بمان مکبر ، آخوند حیدر کوچه بیوکی ، شیخ عبدالحسین عجمین ، حاح شیخ احمد علومی ، حاج سید محمد صادق مدرسی و حاج سید علیرضا مدرسی ، حاج شیخ محمد فکور یزدی ، حاج سید رضا صدر ، حاج شیخ مرتضی حائری، امام خمینی، حاج میرزا علی مشکینی، حاج حسینعلی منتظری ، سلطانی و حاج شیخ مرتضی مطهری تلمذ نمود. و علاوه بر وعظ و سخنرانی که همواره منابر ایشان مورد تجلیل مردم دین مدار یزد بود، در تدریس حوزه علمیه و تربیت صدها طلبه علوم دینی ید طولایی داشت.

ایشان قریب به شصت سال با خانواده ما در ارتباط بودند و در تمامی مجالس عزاداری که از سوی پدر، عمو و سایر بستگانم برگزار می شد شرکت می نمودند و حقیر در زمان مدیریت ارشاد استان و بعدا در بنیاد ریحانه الرسول (س) در جلسات متعدد علمی و فرهنگی که برگزار می شد از رهنمودهای ایشان بهره گرفته ام و چندین مقاله علمی نیز در ارتباط با موضوعات مختلف تاریخی و اجتماعی به حقیر دادند که در کتب مختلف مورد استفاده قرار گرفته است . اکنون به انگیزه سالگرد ارتحال آن مرحوم لازم می دانم به سه حساسیت عمده اجتماعی و فرهنگی ایشان اشاره کنم که مسلما می تواند تلنگری برای متولیان جامعه، خاصه جامعه معظم روحانیت باشد.

1 ـ ایشان نسبت به القابی که بعضا به روحانیون داده می شد شدیدا معترض بودند و بعضا در مجالس به آن اشاره می کردند. مثلا می فرمودند به مرحوم کلینی می گویند ثقه الاسلام، اما به یک روحانی که تازه 2 سال است وارد حوزه علمیه شده می گویند حجت الاسلام والمسلمین یا 5 سال رفته قم می گویند آیت ا... . از چنین فرهنگی که در جامعه رایج شده بود شدیدا شاکی بودند و آن را منع می کردند.

2 ـ با توجه به اینکه اهل مطالعه و تحقیق بودند و از اطلاعات عمومی بالایی برخوردار ، منتقد بسیار خوبی نیز بودند که در مورد بسیاری از کتابها ی تاریخی و مجموعه خاطرات انتقادهایی به جا و منصفانه مطرح می نمودند که برای اصحاب قلم راه گشا بود.

3 ـ ایشان از یاران صادق آیت ا... شهید صدوقی (ره) و از مدافعان راستین انقلاب بودند و مسئولیت های اجرایی بسیار نیز داشتند و با توجه به تجربیات علمی و عملی، همیشه متذکر بودند که مبادا وصیت نامه حضرت امام(ره) مورد تفسیر به رای قرار گیرد و سلیقه ای با آن برخورد شود و بعضا بنا به تعبیر خود برخی از تصمیمانت متولیان را با منافع ملی در تعارض می دیدند بی پروا تذکر داده که از سر دلسوزی و احساس مسئولیت ایشان بود.

انشاءا... روحانیت آگاه چون گذشته منشا هدایت و ارشاد جامعه و تهذیب انسانها جهت ایحاد مدینه فاضله باشند.

در پایان علو درجات آن فقید سعید را از ایزد منان خواهانم.