یزدفردا"سرویس اجتماعی "حوادث"خبرهای پلیسی استان یزد- يزد- سدير صيرفي از امام صادق(ع) از پدران بزرگوارش از رسول خدا(ص) روايت كرده است كه فرمودند: «خلق نور فاطمه(س) قبل ان تخلق الارض والسماء» نور فاطمه پيش از خلقت آسمان و زمين آفريده شد.

خداوند در روي زمين بر انسانها نعمت را كامل كرده است همانگونه كه پيامبر(ص) مي فرمايد: من دو چيز گرانبها را در نزد شما به امانت مي گذارم اول قرآن و دوم عترت و خاندان من است. آن حضرت راه صلاح و رستگاري انسان را در تمسك به اين دو چيز مي داند.

يكي از مواردي كه بايد به آنها تمسك جست رعايت حجاب و عفاف و حيا در رفتار است كه البته الگوي ما در اين باب، ائمه اطهار(ع) به ويژه حضرت زهراي مرضيه(س) مي باشد.
پيامبر گرامي اسلام(ص) فرمودند: حيا زيباست، اما در زنان زيباتر است.
دشمن قسم خورده انسان ابليس، هر لحظه در كمين است تا انسان را از مسير خشنودي خداوند بيرون براند. يكي از كارسازترين سلاح هاي او دوري از حيا و عفاف و حجاب مي باشد.
حيا، ديباي دلنشيني است كه بر هر قامتي زيباست ولي آن هنگام كه اين جامه بر قامت زنان پوشانده شود، زيبايي اش چند برابر و حسن آن افزون تر و تماشايي تر مي شود.
در هر جامعه اي كه حيا پوشش رفتار مردم آن جامعه باشد سلامت اخلاقي، سلامت رفتاري و سلامت فكري بر آن جامعه حاكم خواهد شد؛ همچنانكه اگر بي حيايي دامنگير جامعه اي گردد، فساد اخلاقي و رفتاري و افكار باطل در آن جامعه جريان مي يابد و روشن است اگر سلامت فكر و اخلاق و رفتار از جامعه رخت بر بندد نه تنها آينده اي روشن و متعالي و جامعه مترقي نخواهيم داشت بلكه انحطاط و افول را نيز در جامعه شاهد خواهيم بود و انسانيت از جامعه خواهد رفت و آرامش رواني و اجتماعي جاي خود را به ناآرامي و اضطراب مي بخشد.
از سوي ديگر زنان، مؤثرترين و پرنفوذترين قشري هستند كه مي توانند با حفظ ملكه حيا، جامعه را در مسير سلامت رواني و فكري پيش ببرند و شكوه زيبايي را در جامعه حاكم كنند.
حجاب محدوديت نيست، مصونيت است
يكي از شبهاتي كه نسبت به حجاب مطرح مي شود، اين است كه حجاب محدوديت است! پاسخ اين است كه اتفاقاً حجاب نه تنها محدوديت نيست بلكه ابزاري بازدارنده براي مزاحمان است كه فرصت حضور زن در عرصه هاي گوناگون را افزون مي كند. دليل آسيب پذيري زن، ظاهر جذاب اوست. از اين رو زن براي ايفاي نقش اجتماعي خود بايد به گونه اي در جامعه ظاهر شود كه دچار اضطراب دروني نشود. چنانچه قرآن كريم در سوره احزاب آيه59 مي فرمايد: «اي پيغمبر به زنان و دختران خود و زنان مؤمنان بگو كه خويشتن را به چادر فرو پوشند كه اين كار براي اينكه آنها شناخته شوند تا از تعرض و جسارت آزار نكشند بر آنان بسيار بهتر است.»
خداوند پوشش زن را مايه ايمني او از آزار مردان هوس باز دانسته است. برهنگي و خودنمايي در قالب پوشش، يكي از مسائل عصر حاضر است. از دارندگان چنين پوششي به «كاسيات عاريات» يعني پوشيدگان برهنه تعبير شده است. برهنگي لباس يا به سبب جنس پارچه آن است كه نازك و بدن نما باشد و يا بخاطر نوع دوخت آن كه به بدن بچسبد و حجم بدن را به نمايش گذارد.
«بر شما باد كه لباسهاي ضخيم بپوشيد كه هركس لباس نازك بپوشد دينش هم نازك و ناتوان خواهد شد. مبادا، هيچ كدام از شما با لباس بدن نما در برابر خداوند متعال بايستد.» (وسائل الشيعه ج5، ص29)
پوشيدن چنين لباسهايي در حقيقت احياي برهنگي و برخاسته از بي حيايي است. اين امر در سيره پيامبر چنان اهميتي داشته است كه وقتي ايشان پارچه نازكي مي ديدند، به پوشيدن لباس ديگري در زير آن توصيه مي كردند.
«امام علي(ع) فرموده است: هرگاه مردي برهنه شود شيطان به او نگاه انداخته و در او طمع مي كند.»
مسأله پوشش و حجاب و حيا تنها مخصوص زنان نيست و مردان نيز بايد آن را رعايت كنند تا امنيت و ارتباط هاي اجتماعي زن و مرد هرچه بيشتر شود. گذشته از اين كه توجه به اين نكات بر وقار و ابهت مرد نيز مي افزايد.
مرد يا زني كه از نظر حجاب و حيا دچار مشكل هستند براي جنس مخالف خود ايجاد جذابيت و يا دست كم جلب توجه مي كند كه هر پوشش و آرايشي كه به خودنمايي و جلب توجه بيانجامد، نشانه بي حيايي و مروج ارتباط ناسالم و بنابراين ناپسند است.
تشابه لباس
امام صادق(ع) مي فرمايد: درباره مردي كه لباسش بر زمين كشيده مي شد فرمود: در نظر ما شباهت مردان به زنان، پسنديده نيست.(وسائل الشيعه، ج5، ص42)
در اجتماع، هر يك از زن و مرد با ويژگيهاي ظاهري خاص خود شناخته مي شوند. اين ويژگيها برآيند حركات و رفتار و نيز پوشش ظاهري آنهاست. جابجايي اين ويژگي نه تنها در شرع كه در عرف نيز پسنديده نيست و رفتاري خلاف عفت و حيا برشمرده مي شود.
جايگاه لباس حيا
حيا حقيقتي والاست كه تنها ويژه جسم انسان نيست. روح انسان نيز به پوشش شرم نياز دارد و بلكه حياي برون، برخاسته از حياي درون است. بنابراين گستره حيا بسي بي كرانه است و همه آفاق وجود انسان را در برمي گيرد از مجموع گفتار، رفتار و حركات انساني، تصويري در ذهن برجاي مي ماند كه به او شايستگي عنوان باحيا مي بخشد. به ديگر بيان حيا ماهيتي معنوي دارد كه حتي يكي از شيوه هاي كنترل و مديريت در جامعه ياري جستن از حيا و عفاف زن و مرد است.
حيا و حجاب يكي از اركان حفظ خانواده
امام صادق(ع) فرموده است: وقتي آيه ششم سوره تحريم نازل شد كه خداوند در آن مي فرمايد: «اي كسانيكه ايمان آورده ايد، خودتان و خانواده خود را از آتش حفظ كنيد. مردي از مسلمانان شروع به گريستن كرد و گفت: من درحالي كه از خويشتن عاجز و ناتوانم، تكليف خويشاوندانم نيز بر عهده ام نهاده شد. پيامبر(ص) فرمودند: براي تو همين اندازه بس است كه هرچه خود مي طلبي، از آنان نيز بطلبي و از آنچه خود را بازمي داري، بازشان داري.» (وسائل الشيعه ج16، ص147)
از اين دستور پيامبر(ص) مي توان فهميد كه مرد در خانواده به عنوان پشتوانه و استوانه در برابر رشد و انحطاط انساني اعضاي خانواده مسئول است.
مهم اينست كه مرد و زن نسبت به حياي ديني خانواده دغدغه داشته باشند و تنها تأمين نيازهاي مادي، مسئوليت را تمام شده نپندارد. بديهي است رفتار شايسته و كردار بايسته همراه با حيا و عفاف مرد و زن در خانواده، بهترين الگو و تأثيرگذارترين پيام راستي و درستي است و بايد نتيجه را به خداوند واگذاريم.
امام صادق(ع) در اين باره فرمودند: «حيا از ايمان است و ايمان در بهشت.) (كافي ج2، ص106)
تهيه و تنظيم : سرهنگ رجبعلي زعيم
جانشين معاونت اجتماعي پليس يزد

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا