به گزارش یزدفردا: سینمای ایران از گذشته تا به امروز همواره مدیون حضور اهالی پشت صحنه سینمای ایران از جمله بدلکاران و گروه‌های تداراکات بوده و  پشت صحنه‌های سینمای ایران با حضور این عزیزان خاطرات بسیاری را برای تاریخ سینمای ایران رقم زده است.

 خاطراتی که هم برای اهالی سینما و هم برای دوستداران سینما به خصوص فیلم‌فارسی که اغلب به نام کاراکترهایی چون فردین، بیک ایمانوردی، ملک مطیعی بهروز وثوق و دیگران شناخته شده‌اند؛ جذاب و شنیدنی است که مجید علیزاده به عنوان یکی از پیشکسوتان در حوزه بدلکاری یکی از گنجینه‌های تاریخ شفاهی در این حوزه است که دقیق می‌داند چه بدلکارانی در چه فیلم‌هایی حتی برای چند دقیقه بدل کدام چهره‌های محبوب سینمای ایران بوده‌اند.

مجید علیزاده بدلکارِ ۷۰ ساله که ریاست انجمن بدلکاران خانه سینما را به عهده دارد در گفتگو با خبرآنلاین، به بخشی از خاطرات شیرین خود در فیلم‌های فردین اشاره کرد و گفت: من در ۳۲۰ بازی کرده‌ام اما یکی از بهترین فیلم هایی که در آن ایفای نقش کرده‌ام و خاطرات خوبی با آن دارم «جوانمرد» است. فیلمی به کارگردانی مهدی ژورک با بازی محمدعلی فردین و بانو مرجان.

* شما در این فیلم بدل فردین بودید؟

مجید علیزاده بدلکار: بله. اصلا یکی از افتخارات من بازی بدل فردین بود.

* می‌توانید این سکانس را توضیح دهید؟

 در فیلم «جوانمرد»، سکانسی وجود داشت که تمام فضا در یک کافه می‌گذشت و قرار بود صحنه زد و خورد ایجاد شود . به این ترتیب که فردینِ از طبقه بالا به زمین بیافتد. در آن صحنه حاضر بودم و چون فردین هم با کار من آشنا بود؛ خواست که این صحنه را بازی کنم. بعد کاپشن خودش را درآورد و داد به من تا بپوشم. من هم به طبقه بالا رفتم و از ارتفاع ۷ متر خودم را روی میز شیشه‌ای انداختم و میز شکست.

* با شکسته شدن شیشه دچار آسیب نشدید؟

نه واقعا آسیب جدی ندیدم. چون گروه تهیه برای اینکه شیشه راحت‌تر بشکند و خطر احتمالی آن هم کمتر شود؛ از قبل شیشه را کنار آتش حسابی گرم کرده بودند تا به راحتی شکسته شود و برای اینکه کمرم هم آسیب نبیند، پشت خودم را با نمد بستم و پایین پریدم.

* آیا سکانس‌های پر خطر هم در چند برداشت فیلمبرداری می‌شد؟

معمولا به دلیل جلوگیری از رخدادهای غیرقابل پیش بینی در صحنه بدلکاری همه تمهیدات را فراهم می‌کنند تا سکانس‌های بدلکار یکبار انجام شود. ولی در فیلم «جوانمرد» اولین بار که این سکانس را بازی کردم دوربین گیر کرد و مجبور شدم که بار دیگر این سکانس را بازی کنم.

* شکایتی از نقص فنی نداشتید؟

چرا اتفاقا به کارگردان گفتم که دیگر این سکانس را بازی نمی‌کنم جون هم ارتفاع زیاد بود و هم دوباره پرت شدنم به پایین احتمال صدمه را بیشتر می‌کند. اما به خاطر روی گل آقا فردین پذیرفتم که این سکانس تکرار شود.

* عکس العمل فردین بعد از پایان این سکانس چه بود؟

خدابیامرز فردین سر من را بوسید و هزار تومان پاداش به من پول داد. و جالبه که بدانید دستمزد من برای کل فیلم درسال ۱۳۵۳ ، به مقدار ۳۰۰ تومان بود و پاداش فردین در آن زمان خیلی پول بود و بعد که  فیلم تمام شد،  همان کاپشن چرم که در فیلم به تن داشت را برای یادگاری به من هدیه داد.

* شما در فیلم به عنوان بدلکار بودید یا فقط این صحنه را بازی کردید؟

شغل اصلی من دستیاری فیلمبردار بود. اما به عشق سلطان قبول کردم که بازی کنم.

* غیر از «جوانمرد» فیلم دیگری کنار فردین بودید؟

بله بودم. یادم است که سال ۱۳۵۰ یک فیلم با فردین کار ‌کردم که خود او هم تهیه کننده بود.اسم فیلم یادم نیست ولی خانم پوری بنایی هم در این فیلم بازی می‌کرد. در آن زمان مرخصی می‌خواستم که به تهران بیایم و در مراسم دامادی خودم حاضر شوم. به آقای فردین گفتم آقا من مرخصی می خواهم. گفت برای چه؟ گفتم می‌خواهم که داماد بشوم. گفت برو سه روزه برگرد. در راه فردوگاه بودم که یکی از دوستان تدراکات مرا همراهی می‌کرد موقع خداحافظی یک پاکت درآورد به من داد و گفت هدیه آقای فردین برای ازدواج است وقتی پاکت را باز کردم. شُوکه شدم.

* چرا شُوکه شدید؟

باورم نمی‌شد مبلغ ۵ هزارتومان پول به عنوان هدیه عروسی داده بود که در آن زمان توانستم کم و کسری‌های زندگی‌ام را جبران کنم و تلویزیون، گاز و ماشین لباس‌شویی خریداری کنم. باور کنید بدون اغراق می‌گویم که آقای فردین از جهان پهلوان تختی در مرام و معرفت هیچ کم نداشت.

* با این اوصاف به نظر می‌رسد که سینما برای شما نه فقط شغل بلکه عشق بوده است؟

قطعا همین است. ببینید من از۱۶ سالگی وارد عرصه سینما شدم و همه کاری هم در این سینما انجام داده ام و جالب است که بدانید همین الان هم با ۷۰ سال سن در فیلم «شاه نقش» به کارگردانی شاهد احمدلو و تهیه کنندگی علی قائم مقامی مشغول به کار هستم. بنابراین تا جائیکه بتوانم در این سینما می مانم و کار می کنم.