به گزارش یزدفردا به نقل از  خبر فوری،  روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت: توماس فریدمن در نیویورک تایمز نوشت: اگر شما فکر می‌کنید که عقب‌نشینی نیروهای آمریکایی از سوریه خاورمیانه را بیشتر از گذشته به حال انفجار در می‌آورد، حق با شماست. به هزار و یک دلیل باید از وقوع این انفجار ترسید. جمهوری اسلامی دارد یک پل زمینی از تهران تا بیروت می‌سازد تا آن حلقه کمندی که به دور اسرائیل بسته است را محکم‌تر کند.

در ساعات اولیه بامداد روز ۱۴ سپتامبر شهریور حدود ۲۰ فروند پهپاد و موشک کروز به یکی از مهم‌ترین میادین و تأسیسات فرآوری نفت عربستان شلیک شد. این هواپیماهای بدون سرنشین و موشک‌های کروز آن‌قدر در ارتفاع پایین پرواز کردند که نه برخاستن‌شان و نه حمله قریب‌الوقوع‌شان را رادارهای عربستان نتوانستند به موقع ردیابی کنند. شبه‌نظامیان «حوثی» یمن که از سوی جمهوری اسلامی پشتیبانی می‌شوند، مسئولیت این حمله ناگهانی را به‌عهده گرفتند.

از این بهتر نمی‌شد. صدایی که بعد از این حمله از جانب پایتخت‌های عرب و اسرائیل شنیده شد همان صدایی بود که از شاگرد راننده خودروی شما شنیده می‌شود وقتی خودروی‌تان ناگهان از مسیر جاده‌ای که در نقشه مشخص شده است، منحرف می‌شود. این حمله؛ بانی محاسبه مجدد در همه چیز شد. تمام کشورها به فکر افتاده‌اند استراتژی امنیتی‌شان را یک‌بار دیگر مرور می‌کنند. اسرائیل؛ اولین آنهاست.

«اوزی ایون» یکی از دانشمندان بنیانگذار رآکتور هسته‌ای «ایمونا» اسرائیل به مطالعه و ارزیابی حمله به «آرامکو» نشسته است. لاشه‌های پهپاد کشف شده در محل نشان می‌دهد که ایران پهپادهای پیشرفته‌ای ساخته و آنها را عملیاتی کرده است. این پهپادها موتورشان موتور جت است و قابلیت پرواز گریز از رادار را دارند. توانایی تهران در این حوزه از اسرائیل عقب‌تر نیست. این عملیات یک بمباران متمرکز بود و مستقیماً هدف را مورد اصابت قرار داد. عملیات ۸۵ درصد موفق بوده است. همین موضوع تصدیق می‌کند که تکنولوژی به‌کار گرفته شده در این ادوات نظامی؛ بسیار پیشرفته و توانمند بوده و بسیار قابل اعتماد.

عکس‌های گرفته شده از حمله نشان می‌دهد که حمله با چه دقت عمل بالایی انجام شده است. تک تک مخازن کروی‌شکل گاز موجود در تأسیسات نفتی هدف قرار گرفته‌اند. تصاویر همچنین نشان می‌دهد که دقت تهاجم یک متر بوده است. جمهوری اسلامی با این حمله نشان داد که خودش و یا نیروهای نیابتی‌اش این توانمندی را دارند که حتی از کیلومترها آن طرف‌تر، اهداف مشخصی را با دقت بسیار زیاد نشانه بگیرند. این ماییم که باید این واقعیت را بپذیریم که در برابر یک چنین حمله‌ای آسیب‌پذیریم. یک نتیجه‌گیری صاف ویکدست: عملیات در رآکتور «ایمونا» باید متوقف بشود. حالا با این حمله به «آرامکو»، مشخص شد که ایمونا هم آسیب‌پذیر است. ایمونا آن‌قدر که خسارت به بار خواهد آورد؛ منفعت ندارد.

در این حمله نه فقط عربستان؛ که امارات هم حسابی شوکه شد. بعد از این حمله؛ عربستان از آمریکا خواست که با او بنشیند و راجع به اینکه ببینند چه پاسخ استراتژیکی به این حمله باید داد را هم بحث و گفت‌وگو کنند. اما رئیس‌جمهور ما سخت مشغول آن بود ببیند شماره تلفن همراه رئیس‌جمهور ایران چیست تا بلکه بتواند همان توافقی را که با رهبر کره شمالی بست با او هم ببندد و به او بگوید: «بیا با من دست بده و عکس بگیریم و با هم تجارت کنیم.»

سعودی و امارات پیام را گرفتند. آنها هم به تکاپو افتادند شماره تلفن همراه رهبران ایران را گیر بیاورند و البته شماره تلفن همراه امیر قطر که طرفدار ایران هست را نیز. وقت آن است که رابطه‌مان با همه همسایه‌ها حسنه بشود. نهایت اینکه؛ آن ائتلاف ضمنی آمریکا اعراب- اسرائیل، ترک برداشت. حالا اسرائیل تک و تنها مانده است.

حتی با وجود فرار مغزها؛ کشور ایران همچنان مملو است از استعدادهای علمی فراوان. جمهوری اسلامی، اسرائیل را به حال نیمه محاصره درآورده است. تهران این محاصره نسبی را به کمک نیروهای نیابتی‌اش در لبنان و سوریه و عراق انجام می‌دهد. ایران؛ نیروهای نیابتی‌اش را مسلح به موشک‌های نقطه‌زن می‌کند. این موشک‌ها واقعاً نقطه‌زن هستند. در جنگ حزب‌الله و اسرائیل در سال ۲۰۰۶، حزب‌الله که از سوی جمهوری اسلامی مسلح شده بود یک سری راکت‌های بی‌هدف، کنترل نشده، و سطح به سطح با برد محدود را به شمال اسرائیل فرستاد.

اما از سال ۲۰۱۶ به این سو؛ تجهیزاتی برای حزب‌الله فرستاده شد تا موشک‌های گنگ را تبدیل به موشک‌های نقطه‌زن کند مانند همان موشک‌هایی که تأسیسات نفتی عربستان را نشانه گرفتند. دقیقاً معلوم نیست الان حزب‌الله چه تعداد از این دستگاه‌ها را دارد اما اگر هم فرض بر این باشد که هم اکنون ۱۵۰ فروند از این موشکها را دارد می‌تواند با آنها تمام اهداف اقتصادی و نظامی اسرائیل را هدف قرار بدهد. فرودگاه‌های اسرائیل را، بنادر، نیروگاه‌های برق، رآکتور هسته‌ای، کارخانه تولید تراشه کامپیوتر و شبکه نرم‌افزار آن و نیز شرکت‌های فناوری اسرائیل را. این موشک‌ها می‌تواند اسرائیل را فلج کند.