عباس ابراهیمی خوسفی

بر هیچ کس پوشیده نیست امروز اعتیاد یکی از معضلات جامعه جهانی است, پدیده ی شومی که همزاد بشر است و همیشه بوده و هست و خواهد بود ,
روزگاری نه چندان دور افرادی که تیپ و شخصیت اجتماعی خاصی داشتند واز تمکن مالی مناسبی بهره مند برای تفریح و تفنن از مواد سنتی مانند تریاک استفاده می کردند و کسانی که این ماده مخدر را استعمال می نمودند علی الظاهر برای خود شخصیت خاصی قائل بودند این گروه حداقل در شرایط سنی میانسالی به بالا بودند و کمتر کسی بود که در سنین جوانی معتاد به مواد مخدر باشد خوشبختانه این گروه از معتادان تعداشان بسیار کم بود و مصرف این مواد تاثیر مخرب زیادی بر زندگی روزمره آنان نداشت  و لی با گذشت زمان کم کم  سوداگران مرگ متوجه شدند اگر این ماده سنتی را به مواد صنعتی تبدیل کنند سود های کلانی به جیبشان سرازیر می شود و امروز شاهدیم ضمن اینکه سن اعتیاد به نوجوانی و جوانی رسیده است سوداگران مرگ با برنامه ریزی منظم تلاش دارند روز به روز بر دز ویران گران این مواد شیمایی بیافزایند و با حجم کمتر سود بیشتر ی به جیب های کثیف خود واریز کنند ,
در حالیکه مردم و مسئولین در خواب غفلت فرو رفته بودند وپدران و مادران خود را به نفهمی زده بودند و مسئولین به جای حل مسئله دنبال پاک کردن صورت مسئله  بودند سودجویان با یک برنامه ریزی دقیق و منظم فرزندان ما را به کام اعتیاد و نهایتا مرگ کشیدند و ما دلمان خوش بود که دختر و پسرمان در دانشگاه تحصیل می کند ومسئولین دل خوش بودند که فلان مقدار مواد مخدر را کشف نمودند و فلان تعداد از سودا گران مرگ را دستگیر نمودند
دلخوش بودیم که سالیانه چند نفر از سودا گران مرگ را بر بالای دار مجازات بردیم , هرگز از جوانی که طناب دار را به گردنش می انداختیم سوال نکردیم جوان محجوب و زحمت کش ایرانی چه شده که سرش سر از یالای دار در آورد ؟
هرگز از جوانی که جوانی اش را در راه اعتیاد فنا کرد نپرسیدیم چه شده که معتاد شدی ؟هرگز از خانواده نپرسیدیم برای حل مشکل اعتیاد فرزندتان چه کردید ؟ فقط دنبال این بودیم که  باایجاد رعب و وحشت و با بگیر وببند ناجی فرزندانمان باشیم , غافل از اینکه همان قدر که ما جوانان را می ترساندیم و اطلاعات غلط به آنان می دادیم, و همیشه فرد معتاد را سرزنش می کردیم کسانی بودند که با کار ظاهرا فرهنگی خودشان به راحتی تمام رشته های ما را پنبه می کردند ,
آقایان مسئولین , آقایان پلیس بیایید از برنامه هایی که 35 سال جواب نداده دست برداریم , اعدام یک قاچاقچی مشکل اعتیاد را حل نمی کند , این مواد آنقدر برای سودان گران مرگ سود آور و برای جوانان آنقدر جذابیت دارد که با اعدام یک نفر قاچاقچی ده نفر به جمع آنان می پیوندند راستی کمی فکر کنید آیا این چنین نبود ؟
راستی بگیر و ببند های دهه شصت چه مقدار از آمار معتادان ما کم نمود ؟بیائید بپذیریم معتاد مجرم نیست , همانگونه که به یک فرد سرطانی کمک می کنیم به یک فرد معتاد نیز کمک کنیم , بیایید به جای صرف میلیون ها تومان هزینه و شهادت بهترین افراد این سرزمین برای کاهش عرضه با اقدامات فرهنگی تقاضا را کاهش دهیم
یکی از اقدامات قابل تقدیر و ستایش در این راستا برگزار جلسات آموزشی در این چند روز بود حقیر در جلسه ی کانون شهید باهنر توفیق رفیق راه هم نشد ونمی دانستم ولی سعادت نصیبم شده در جلسه آموزشی سوم تیر ماه سالن اداره ارشاد و سالن همایش های آهنشهر  شرکت کنند هرچند در جلسه اداره ی ارشاد گروه هدف نبودند و برگزار جلسه سالن همایش های آهنشهربا بازی های جام جهانی تداخل غیر عمدی پیدا کرده بود و به همین خاطرمورد بی مهری مسئولین ادرات قرار گرفت و موجب ناراحتی معاون فرمانداری شد و آقای طالعی مانند اسفند روی آتش بالا و پایین می پرید اما حضور عالی گروه هدف در این جلسه و سعه صدر معاونت فرمانداری ,پزشکان, مجریان وسخنان بی ریا ی سخنرانان که بعضا از افراد نجات یافته بودند تا ساعت 11 شب طول کشید بر اثر بخشی جلسه افزود
ای کاش این جلسات آموزشی و فرهنگی که نقش مهمی در آگاه سازی جامعه دارد فقط در هفته ی مبارزه با مواد مخدر برگزار نشود و به همه ی ایام سال و مخصوصا برای جوانان که گروه هدف هستند تسری پیدا کند
ما جامعه ی مطبوعاتی شهرستان بافق ضمن تشکر از فرمانداری بافق که محوریت این کار شایسته ی  را به عهده داشت از همه ی  ادارات , و کسانیکه  دستی در برگزاری این جلسات داشته اند تشکر نموده و دست آنان را می بوسیم و آمادگی خود را جهت اطلاع رسانی این اقدامات شایسته اعلام می داریم و امید واریم روزی برسد که هیچ معتادی از درد ندانستن نمیرد و کودکی یتیم نشود ( انشاالله )

> مطلب این صفحه را به زبان دلخواه خود ترجمه کنید

 

این خبر را با دوستان خود به اشتراک بگذارید

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا