باستانشناس مهربان یزدی موبد دینیار شهزادی درگذشت

      استاد  دینیار شهزادی از گروه باستانشناسان آگاه و کارکشتۀ سازمان میراث فرهنگی یزد بود که با شوق وعلاقۀ ویژه ای به پژوهش وتحقیق می پرداخت و همگان می توانستند از آگاهی های سرشار وی بهره ببرند. گزارش های موشکافانه ای که از او در دست است ،گویای این دلبستگی است بویژه پژوهش هایی که در بارۀ سنگ نگاره های 12 هزار ساله روستای ارنان مهریز داشت .حیف که هیچ گاه دستاورد های پژوهشی خود را چاپ نکرد و به گونۀ گزارش های کارشناسی در میان پرونده های بناهای تاریخی وباستانی در سازمان میراث فرهنگی یزد برجای مانده است.

     او را همواره می شد خندان و سرشاد دید .  و نواخته شدن کوس مرگ برای چنین فرهیخته ای زود بود . چه می شود کرد که چرخ گردون هنوز بر سر ناسازگاری است و به گلچینی فرزانگان ،روزش را به شب می رساند.

     از آنجا که تاکنون شوربختانه هیچ جا گزارشی از زندگی زنده یاد شهزادی درج نشده بود ، به گزارش شایسته ای  که اخیراً دوست یکرنگ وی ، شهریار هیربد در نشریۀ امرداد درج کرده، مبادرت شد تا شاید در آینده ،گزارشی از کارنامۀ در خشان وی فراهم شود.

دریغا رادمردی از جهان رفت                 بزرگی ، کاردانی ، کامران رفت

فروزان شمعی اندر جمع ما سوخت      درخشان کوکبی از آسمان رفت

       سروی که بر بالایش هزاران قمری و بلبل آواز می خواندند ودرسایه اش پژوهشگران و دانشجویان فراوان می آسودند و می آرمیدند و از بهرۀ وجودش ،دانش نیاکانی می آ مو ختند، بانسیمی درهم شکست و به زمین افتاد.

      موبد دینیار شهزادی به سال 1331 خورشیدی در محلّۀ موبدان یزد چشم به جهان گشود. مادرش بانو سروش و پدرش موبد گشتاسب موبد دینیار بودند. تحصیلات ابتدایی را در دبستان دینیاری و دورۀ متوسّطه را در دبیرستان مارکار و دبیرستان کیخسروی سپری کرد.آن گاه به هندوستان و شهر بمبئی رفت و دانش موبدی را کامل کرد و نوزوت شد. او مدرک کارشناسی در رشتۀ باستانشناسی را دریافت نمود و به وطن، ایران بازگشت ودر سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری مشغول به کار شد و خدمت به این رشته را آغاز کرد .خدمتی که مایۀ افتخار زرتشتیان بود.

      او که راهگشا و کارگشایی در کار همگان می کرد به نیکی ،نامش  و یادش به یادگار ماند. گویا چرخ مکّار خواستار آن نبود رازهای پنهان گذشتگان و تمدّن نیاکانی گشوده شود ،زیرا با کشف آثاری از گذشتگان وی آن را شناسایی می کرد و شرح بنیادی آن را باز می گفت.

       موبد استاد دینیار به همگان سفارش می کرد ، سنگ نوشته های آب انبارها، دبیرستان ها، دبستان ها و بیمارستان ها و... را که زرتشتیان بنیاد نهاده اند ،در سازمان میراث فرهنگی نگهداری شود تا مولاژ آن تهیّه  گردد و به جای سنگ نوشته یا گچ که از قابی مولاژ آماده می شود ،نصب شود که فرصت طلبان آن را جابه جا نکنند.....

    او به روز وهمن از ماه آبان برابر با 26 مهر 1392برای همیشه با جمله یاران و آشنایان وداع کرد و گروسمان نشین شد.به هنگام خاکسپاری آن انوشه روان ،انبوهی از زرتشتیان و مسلمانان که عکس وی را به تاج گل آراسته بودند، حضور داشتند.

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا