معمولاً والدین در پیدا کردن سن حجاب برای کودکان خود دچار مشکل هستند و نمی‌دانند که کودک خود را از چه سنی تشویق به پذیرش حجاب بکنند.

گاه فردی می‌گوید بگذار برای همان سن تکلیف و گاه فردی، سن مدرسه را ترجیح می‌دهد و گاه کسی پیدا می‌شود که از یک سالگی کودک خود را سفت و سخت وادار به حجاب می‌کند. البته هیچ‌کدام از این روش‌ها درست نیست.

باید بدانیم که تدریج و مداومت، همیشه یک اصل درست تربیتی است. اصل دیگر آن است که تربیت کودک را نباید به دوران نوجوانی واگذار کنیم؛ در واقع از همان زمانی که نوزاد به دنیا می‌آید و حتی قبل‌تر از آن (دوران بارداری و قبل آن) باید فرآیند تربیت کودک، اعم از اخلاق و دین، درست پایه‌گذاری شود؛ البته با تدریج و مداومت.

پس باید بگوییم که شما والدین دلسوز باید از همان زمانی که تصمیم به بارداری گرفتید، نکات تربیتی را برای خود و کودک دلبندتان کاملاً جا بیندازید. به این ترتیب که با مطالعه نکات دینی و اخلاقی و عمل کردن به آن‌ها، در ابتدا خودتان را آماده کرده و یک معلم به تمام معنا شوید و سپس با مرور این نکات برای جنین در رحم، او را نیز آماده پذیرش بهترین تربیت قرار دهید. این یک اصل تربیتی برای تثبیت همه نکات تربیتی است و اما درباره حجاب هم این نکته نباید فراموش شود.

می‌دانیم که خردسالی، بهترین زمان برای آموزه‌های دینی است، چرا که فرموده‌اند تربیت در زمان خردسالی همانند حک کردن نقش بر روی سنگ است. یعنی پایه‌گذاری و درونی کردن تعلیمات در کودکی آنقدر مهم است که همانند نقشی که بر روی سنگ حک شده، هیچ وقت از بین نخواهد رفت.

بنابراین برنامه‌ای برای خود و فرزندتان پیاده کنید که بتوانید طبق آن، اصول درست دین‌داری را البته با رعایت اصل تدریج و مداومت اجرا نمایید. مثلاً برای پایه گذاری حجاب، می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:

1- در ابتدا خود و همسرتان را طوری پرورش دهید تا نسبت به حجاب و عفاف، حساسیت خاصی داشته باشید. با هر کس و نا کسی (افراد بی حجاب و بی بند و بار نسبت به مسائل دینی) رفت و آمد نداشته باشید و طوری رفتار کنید تا کودک دلبندتان، بدی ارتباط با این دسته از افراد را درک کند و نیز الگو بگیرد.

2- خودتان هم پایبند به حجاب باشید، حتی در لحظاتی که نگه داشتن آن واقعاً سخت است. در مسافرت، کارهای سخت، کارهای اداری، حرکات ورزشی و خلاصه همیشه حجاب را فراموش نکرده و کودک خود را در انگیزه خود برای داشتن حجاب توجیح کنید.

3- کودک را در داشتن حجاب تشویق کنید. از همان نوزادی سعی کنید تا لباس‌های نامناسب در برابر نامحرمانم بر تن آن‌ها نکنید. گاه بر سر آن‌ها روسری بیاندازید تا عادت روسری داشتن برای آن‌ها درونی شود. آن‌ها را به دست مردان نامحرم نسپارید و بسیار مواظب حیا و عفت فرزندانتان باشید.

4- از سه سالگی، تربیت آموزه‌های دینی و داشتن حجاب را رسمی کنید. در ابتدا برای او چادری تهیه کنید و او را برای داشتن چادر تشویق کنید. عبارات محبت آمیز بگویید و او را در آغوش کشیده و بگویید که بسیار خوشحالید که چنین فرزند با حجاب و با حیایی دارید. تشویق‌های خود را ادامه دهید و برای آن، پایانی تصور نکنید. البته افراط و تفریط در این مورد هم مذموم است. فقط تدریج و استمرار را فراموش نکنید.

5- به بزرگ‌ترها (پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها) بسپارید که کودک شما را برای داشتن حجاب تشویق کنند و گاه به او هدیه‌ای دهند و نیز در برابر همه فامیل به او احترام به خصوصی بگذارند و در برابر بی‌حجاب‌ها او را تکریم کرده و ترجیح دهند. به این صورت، کودک می‌فهمد که همگان برای حجاب او ارزش قائل هستند، نه فقط پدر و مادر. به این ترتیب، کودک اعتماد به نفس بالایی کسب کرده و می‌فهمد که با حجابش برای همه عزیز است و با این اعتماد به نفس، راه درست را از نادرست تشخیص داده و حجاب را انتخاب می‌کند.

6- به کودک خود همواره محبت کنید و نگذارید که او برای ارضای نداشته‌هایش به دست و بال دیگران بچسبد. وقتی شما به کودک خود محبت نمی‌کنید، بسیار طبیعی است که او به شکلاتی که یک شخص بی حجاب می‌دهد دل می‌بندد و چون از دست یک بی حجاب ارضا شده، او را قهرمانی برای خود فرض کرده و از او الگو می‌گیرد. پس به کودک خود محبت کنید تا به بیگانگان نچسبد.

7- با کودک خود با احترام رفتار کنید و عزت نفس و اعتماد به نفس او را بالا ببرید. برای نظرات درستش احترام قائل شوید و به او شخصیت دهید و با عبارات محترمانه با او صحبت کنید. وقتی او عزت نفس داشته باشد، هرگز به دنبال بی‌بند و باری و بی حجابی نخواهد رفت؛ چون آنقدر خود را عزیز می‌داند که می‌فهمد با آن چیزها هرگز عزت، زیبایی و ارزشی به دست نخواهد آورد.

8- صحبت‌ها و انگیزه‌های داشتن حجاب را از 5 و 6 سالگی شروع کنید و برای او تشریح کنید که یک دختر، با حجاب، بسیار زیبا می‌شود، همه به او احترام می‌گذارند، با حجاب از بدی‌ها دور می‌شود، دیگران او را با ارزش و با حیا می‌دانند؛ و حجاب نشانه یک دختر خوب است.

خلاصه به هر طریقی و با زبان کودکانه، انگیزه‌های داشتن حجاب را برای کودک تشریح کنید و این کار را تا نوجوانی، جوانی و حتی بزرگ‌سالی ادامه دهید تا برای فرزندتان درونی شود. از فسادهای یک دختر بی حجاب تا خوبی‌های یک دختر با حجاب را به دقت شرح دهید و او را از خوبی‌های حجاب آگاه کنید.

امیدواریم که با اجرای این فرایند تربیتی برای حجاب و حتی دیگر آموزه‌های تربیتی بهره لازم را برده باشید و بدانید که یک تربیت خوب، از همان روزی که نوزاد به دنیا می‌آید تا دوران جوانی باید استمرار داشته باشد تا درونی و تثبیت شود.

 برگرفته از وبلاگ: گل‌های بهشت

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا