به گزارش ایبنانیوز، مجید منصوری بیدکانی توهین به عشایر را حرکت در مسیر خواست دشمن ارزیابی کرد و اظهار داشت: عشایر به فرموده حضرت امام(ره)، ذخائر انقلابند و در طول تاریخ بویژه در هشت سال دفاع مقدس نقش اصلی را در صیانت از مرزهای کشور داشته اند و نیز نقش قابل توجهی در تولید ملی برعهده دارند و از جمله بهترین فرزندان این کشور و کم توقع ترین و پر کار ترین افراد جامعه هستند. 
 
منصوری گفت: جامعه عشایری در مناطق مختلف کشور اعم از لر، کرد، ترک، بلوچ، ترکمن، عشایر خراسان و فارس و کرمان و... سالها مورد بی توجهی رژیم پهلوی قرار گرفتند و خوشبختانه پس از پیروزی انقلاب اسلامی حرکت جدی برای توجه و رسیدگی به مسائل و مشکلات این قشر پر کار و پر بازده آغاز شد ولی جا دارد که مسئولین توجه بیشتی به این قشر داشته باشند. 
 
نماینده مردم لنجان در مجلس نهم، تأکید کرد: متأسفانه هر از چند گاهی مشاهده می کنیم که در برخی سایتهای داخلی و خارجی، شیطنتهایی علیه عشایر و اقوام ایرانی رخ می دهد که بی شک هدفی جز تفرقه افکنی ندارند و توهین به عشایر و اقوام ایرانی با چنین اهداف و صبغه ای بی شک یک توطئه استکباری و بویژه انگلیسی است و مردم و مدیران رسانه ها باید هشیار باشند که از زبان و قلم آنها توهینی صادر نشود. 
 
منصوری بیدکانی اظهار داشت: متأسفانه اخیراً برخی سایتهای خبری لحن تمسخرآمیزی را نسبت به واژه عشایر و عشایری استفاده کرده اند و این مسأله زمانی قابل توجه تر است که این اصطلاحات تمسخرآمیز را نسبت به دستان مرد غیور و بزرگی به کار برده اند که از فرماندهان اصلی هشت سال دفاع مقدس و دفاع از کشور بوده و بارها تأکید کرده که یک عشایرزاده است. 
 
نماینده مردم لنجان گفت: بی شک سایتهای خبری که این رویه را در پیش گرفته اند، قصدی جز تحقیر و کوباندن عشایر نداشته اند و یک بار دیگر از آنها می خواهم که به فرمایشات حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبری درباره عشایر و نیز درباره ضرورت پرهیز از دام تفرقه افکنی دشمنان، توجه کنند و با هشیاری بیشتر مانع از برنامه دشمن برای ایجاد فاصله بین مردم و مسئولین شوند و مطمئن هستم که این بار نیز توطئه دشمنان نقش بر آب خواهد شد. 
 
گفتنی است اخیراً یک سایت خبری در مطلبی با عنوان موهن «من محسن رضایی چند من است»، با لحن تمسخرآمیز دستهای محسن رضایی را «بزرگ و عشایری» دانسته و نمایش دستهای وی را «نافرم» ارزیابی کرده و از وی خواسته اند دستهای عشایری اش را مخفی کند و به نحوی از نمایش دست‌های خود در برنامه های تلویزیونی جلوگیری کند.