روز 15بهمن ماه جاري هنگام بررسي استيضاح وزير تعاون، كار و رفاه اجتماعي، مجلس شوراي اسلامي تبديل به يك جلسه تاريخي گرديد كه كمتر مي‌توان در دوران انقلاب اسلامي نظيري براي آن نشان داد. شانزدهم بهمن 34 سال پيش هنگام معرفي شادروان مهندس مهدي بازرگان به عنوان نخست وزير دولت موقت با حضور مردم و بيش از 400 نفر خبرنگار داخلي و خارجي در مدرسه علوي تهران كه حكم نخست وزيري نيز توسط آيت ا...هاشمي رفسنجاني قرائت گرديد امام خميني (ره) فرمود:« آرزوي يك همچون حكومتي داريم، ‌يك حكومت عادل كه نسبت به افراد رعيت علاقه‌مند باشد، عقيده‌اش اين باشد كه من بايد نان خشك بخورم كه مبادا يك نفر در مملكت من زندگي‌اش پست باشد، ‌گرسنگي بخورد، ‌ما مي‌خواهيم يك همچو حكومت عدلي ايجاد كنيم». 1
24 ديماه 1357 بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران در مصاحبه با روزنامه «ليبرال» چاپ توكيو و اوزاكا كه مي‌پرسد مي‌خواهيد چه حكومتي در ايران ايجاد كنيد؟
گفتند:« كساني كه سابقه خيانت دارند و برخلاف معيارهاي اسلامي ثروت اندوزي كرده‌اند تجاوز به حقوق ديگران كرده‌اند، ‌حق دخالت در اين حكومت را ندارند و ما اميدواريم كه ايران اولين كشوري باشد كه به چنين حكومتي دست يابد. حكومتي كه كوچكترين فرد ايراني بتواند آزادانه و بدون وجود كمترين خطر به بالاترين مقام حكومتي انتقاد كند و از او در مورد اعمالش توضيح بخواهد» 2
اينك نظر خوانندگان را به فرازهايي از پاسخ‌هاي رييس مجلس به سخنان رييس‌جمهور پيرامون موارد مطرح شده در جلسه استيضاح وزير كار جلب مي‌نمايد:
« تمام حرف شما اتهام به رئيس مجلس و رئيس قوه قضائيه بود. من هم رئيس مجلسم و اينجا مي‌خواهم جواب شما را بدهم؛ شما در سرتاپاي اين استيضاح اتهامات و تهمت‌هايي به من گفتيد و مطابق آئين‌نامه دو برابر وقت شما من فرصت دارم كه جواب دهم.
شما فرموديد بعضي از مسائل سياسي است؛ 2،3 سال است كه تحت شديدترين فشارها هستيد؛ مشكل اينجاست شما افرادي را به عنوان ياران خودتان انتخاب كرده‌ايد كه اين افراد پرونده‌هايي دارند و نمي‌گذاريد كه اين پرونده‌ها رسيدگي شود؛ فشاري نيست. اگر از من مي‌پرسيد همين مطالبي كه گفتيد به دادگاه بدهيد تا رسيدگي كنند، مگر ما از كسي دفاع مي‌‌كنيم. ما اگر نزديك‌ترين فردمان هم تخلف كنند مي‌گوييم رسيدگي كنند ولي شما نمي‌گذاريد رسيدگي شود و اشكال كار اينجاست.
يك مرتبه با مصوبه دولت روبرو شديم كه اين سازمان را بر خلاف قانون زير نظر معاون اول بردند و وزير هم گفت ديگر از من كاري ساخته نيست، خوب اين مسخره كردن قانون است، خلاف قانون است، چطور توقع داريد رئيس مجلس ساكت باشد.
البته من اطلاعات زيادي دارم ولي مصلحت نمي‌بينم راجع به اطرافيان ايشان (رييس جمهور) چيزي بگويم؛ من مثل ايشان لازم نمي‌بينم كشور را متشنج كنم.
راجع به بستگان من هرچه داريد بگوييد و من هيچ مشكلي ندارم؛ بين خودم و خدايم، من وضع روشني دارم؛ بياييد بگوييد نتيجه همه اين حرف‌هايي كه زديد چه بود؟
به نظر شما اين يك اقدام توطئه‌آميز عليه رئيس قوه مقننه نبود؟ كه آقاي مرتضوي يكي از بستگان ما را به دفترش دعوت مي‌كند و بعد فيلم مي‌گيرند پس معلوم است كه برنامه داشته‌اند؛ مگر وقتي شما در ملاقات‌ها به اتاق ما مي‌آييد ما فيلم مي‌گيريم؛ ما نمي‌دانيم دستگاه رئيس‌جمهور چطور است ولي ما كه فيلم نمي‌گيريم؛ به نظر شما اين توطئه‌آميز نيست.
بنده با برادرم ارتباطي ندارم؛ رئيس‌جمهور هي مي‌گفت، آقاي فاضل لاريجاني! در اين كشور خيلي‌ها با هم نسبت دارند اما رفتارهايشان متفاوت است؛ ما با هم ارتباطي نداريم؛ آقاي فرهنگي با آقاي فاضل لاريجاني تماس گرفته كه از آقاي فرهنگي مي‌خواهم بگويد كه ايشان چه گفته است.
اين‌ها را ما صداقت نمي‌دانيم؛ اين رفتارها و بداخلاقي‌ها بلاي جان كشور شده است؛ اين‌ها مشكلات اخلاقي جامعه ماست؛ اين آقايي كه شما نام برديد اصلا در اطراف من نيست و هيچ مسئوليتي هم از جانب من ندارد؛ اما فرق قضيه من با شما اين است كه با اين همه مشكلاتي كه اطرافيان شما دارند و حتي بعضي از آنها تحت تعقيبند و پرونده دارند، همچنان شما آنها را ابقا مي‌كنيد و روي آن هم مي‌ايستيد و مشكل اين است؛ دو طرز تفكر وجود دارد، ما مي‌گوييم اگر يكي از اطرافيان اشكال داشت رسيدگي كنيد ولي شما مانع مي‌شويد و يك بار هم در مصاحبه گفتيد كه خط قرمز هستند. اين خلاف حق است، اين خلاف عدالت است؛ چه فايده‌اي دارد كه مرتب ما از عدالت صحبت كنيم ولي با اين روش‌ها كيان اخلاق جامعه را به فساد بكشيم.
مسئله را مطرح كرديد؛ اتفاقا خوب شد اين مسائل را گفتيد؛ شما كه مرتب مي‌گوييد بگم، بگم، و اين مسائل را در كشور راه انداخته‌ايد، امروز اين فيلم را پخش كرده‌ايد تا مردم شخصيت شما را بهتر بشناسند.
محمود احمدي‌نژاد از لاريجاني خواست تا به او هم اجازه صحبت دهد اما لاريجاني در پاسخ احمدي‌نژاد گفت كه شما يك سري اتهامات را مطرح كرديد و بنده هم جواب شما را دادم.»3
پرسش‌هايي در اين زمينه در جامعه مطرح است از جمله:
-در صورتي كه فردي پيش از برگزاري نمازجمعه يا در يك جلسه رسمي يا در ميدان بهارستان تهران روي چهار پايه‌اي بايستد و نظير مطالب فوق را براي حاضران و رهگذران بازگو ‌نمايد، ماموران و متصديان امر چگونه با او برخورد مي‌كنند؟
-مردم در انتظار هستند كه عكس‌العمل دستگاه‌هاي ذيربط درباره آمران و عاملان فيلمبرداري و ضبط و پخش مخفيانه صدا و تصوير را ببينند.
-مكرر در مجلس هشتم و نهم عده‌اي از نمايندگان و ناطقان پيش از دستور به بعضي از مقامات سه دهه اخير كشور و يا خانواد‌هايشان توهين نمودند و بدون اين كه اتهامات منتسبه در دادگاهي ثابت شده و منجر به صدور راي محكوميت شده باشد با كلمات و جملات زشت و سخيف از آنان ياد نمودند و رييس مجلس هيچ عكس‌العملي در برابر آن اتهامات از خود نشان نداد. اما چرا هنگام سخنراني محمود احمدي‌نژاد بلافاصله ماجرا را از فاضل لاريجاني پرسيدند و پاسخ وي در مجلس به اطلاع مردم رسيد؟
-مگر دولتمردي مي‌تواند در برابر قوه قضاييه، ‌مانع رسيدگي به پرونده اتهامي اطرافيان و ياران خود در هر مقام و مرتبه‌اي باشند بشود؟
-مطالبي كه رييس‌جمهور از جلسه فيلمبرداري بازگو مي‌نمايد با آنچه برادر رييس ‌مجلس گفته است متفاوت مي‌باشد حقيقت و واقعيت چيست؟
-در اسلام ريختن آبروي مومن حرام است، ضمناً مجلس حق نظارت و تحقيق و تفحص در كليه امور مملكت را دارد حال مجلسيان با افرادي كه جو جامعه را با صحنه سازي و از راه غيرقانوني به هم مي‌زنند چگونه برخورد مي‌كنند؟
-پيش از اينكه نمايندگان بخواهند از تريبون مجلس با سخنراني و نصيحت دولتمردان را به رفتار منطبق با اصول اسلامي توصيه و سفارش نمايند يا آنان را مردود قلمداد كنند آيا شايسته‌تر آن نيست بر اساس قسمي كه در آغاز دوره نمايندگي خورده‌اند از قانون اساسي دفاع كنند و در انجام وظايف نمايندگي امانت و تقوي را رعايت نمايند؟
-رييس مجلس كه اظهار مي‌دارد محمود احمدي‌نژاد چند سال است ادبيات بگم، بگم را ترويج نموده چرا در اين زمان و ديرهنگام نسبت به چنين رفتاري معترض مي‌باشد؟
-نماينده‌اي از يك جمله و كلمه‌اي شعار گونه كه از سوي رييس‌جمهور در مراسم 22 بهمن امسال بيان گرديده انتقاد مي‌نمايد و مي‌گويد طرح اين موضوع سوء استفاده از امكانات و تبليغ انتخاباتي است بنابراين چرا چهار سال پيش كه احمدي‌نژاد با استفاده از امكانات دولتي براي تبليغات انتخابات از شهري به شهري و از استاني به استاني ديگر مي‌رفت و يا بعضي از وزرا و دولتمردان در روزهاي رسمي و با صرف بيت‌المال و هزينه‌هاي زياد به نفع وي تبليغ مي‌نمودند اعتراضي به عمل نيامد؟
-چه بسيار خانواده‌هايي كه با كمال تاسف فرزندان يا نان‌آور خانواده‌اشان در پي اعمال غير قانوني، سرقت و زورگيري نمودند و از طرف ماموران البته به حق و قانوناً تحت تعقيب قرار گرفتند، دستگير شدند و به اتهام دزديدن وجوه و اموالي محاكمه و به زندان يا قطع دست محكوم گرديدند و مي‌بينيم چه مشكلاتي كه وابستگان به‌ويژه زن و فرزندانشان متحمل شده و مي‌شوند و يا تعداد قابل توجهي به اتهام ضبط و فيلم‌برداري از صحنه‌هايي بدون اجازه و مخفي طبق قانون مصوب جمهوري اسلامي ايران در دادگاه‌ها محكوم و به سزاي اعمال خلاف خود رسيدند، اكنون كه در بعضي از پرونده‌ها و فيلم‌ها و نوارها كه سخن از سوء استفاده عده‌اي گاه تا صدها ميليارد تومان يا دهها و صدها ميليون دلار است، آيا طبق قانون براي برخورد و مقابله با متهمان اين گونه پرونده‌ها بدون اعمال هر گونه تبعيض چه كرده‌ايم؟ در يك كلام آيا اين اتفاقات و رخدادها نشانگر اين معني نيست كه به موقع عكس‌العمل لازم نشان نداديم؟آيا به قول آيت‌ا... رضا استادي دير بيدار نشديم؟!! گفته‌اند: كه خواب مانده را بيدار كردن سهل است اما آنكه خود را به خواب زده، بيداريش ممكن نيست. اين حوادث ناگوار چون آتشي سهمگين است كه خداي ناكرده دود به جا مانده از آن چشم مردم شريف را كه براي بقاي اين نهضت و انقلاب از جان و مال و حيثيت و جوانان عزيز خويش مايه گذاشتند، كور خواهد كرد.
-وقتي عده‌اي از مسئولان و دولتمردان كشوري اين چنين بي‌پروا باعث سلب حيثيت و آبروي افراد بشوند بر ديگران چه جرمي است؟
-آيا اين است شيوه و روش زمامداري؟
-مگر ما خود را پيرو مولاي متقيان امام‌علي بن ابيطالب(ع) نمي‌دانيم؟
چون اين گره گشايم، وين راز چون نمايم؟
دردي و سخت دردي، كاري و صعب كاري     


پي نوشت‌ها :
1- «مجموعه آثار امام خميني(ره)»، جلد ششم، صفحه 57
2- «طليعه انقلاب اسلامي»، چاپ 1363، صفحه 321 و 322
3- خبرگزاري‌هاي مختلف و روزنامه جمهوري اسلامي-16/11/1391

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا