«تیتر یک»/س.بهارزاد؛

درحال حاضر کمتر کسی را ممکن است بشناسید که اندک خبری از اتفاقات سیاسی داشته و اخبار را کم‌وبیش دنبال کند ولی متوجه آنچه تاکنون میان مجالس هفتم، هشتم و نهم از یک سو و دولت‌های نهم و دهم از سوی دیگر رخ داده است، نشده باشد.

تردیدهای دولت در اجرای مرحله اول سهمیه‌بندی بنزین و فشار حدادعادل رییس مجلس هفتم برای اجرای قانون. موضوع سوال از رییس‌جمهور در واپسین روزهای عمر مجلس هشتم در کنار طرح سوال از رییس جمهور در مجلس نهم، تنها مشتی از خروار روابط نه‌چندان جالبی است که در تاریخ تعاملات دولت نهم و دهم با قوه مقننه ثبت شده است.

اینکه مانند دوره اصلاحات، تضارب آرا و جدل‌های شدید سیاسی را نشانه افزایش شعور سیاسی بدانیم یا آنکه بر اصل کار بخاطر رضای خداوند اصرار کنیم، مقوله‌ایست جدا، اما یقیناً انتخاب نمایندگان مجلس و ریاست‌جمهوری از سوی مردم، با یک انگیزه انجام شده است. انجام خدمات صادقانه برای اسلام و مردمان جامعه، با نیت پاک و الهی.

مجلس نماد اراده ملت

تشکیک در اینکه مجلس نماد اراده ملت است، هیچ شکی نیست. حتی افتضاحات فراموش ناشدنی مجلس ششم که برخلاف خواسته مردم و در پناه تفکرات افراطی مدعیان اصلاح‌طلبی انجام شد نیز نمی‌تواند این موضوع را منتفی کند. این در حالی است که دولت برآمده از رأی مردم، به هر دلیل درست یا نادرستی، گاه و بیگاه یا از اجرای قوانینی خاص سرباز زده است، یا آنها را دور زده و زمینه جنجال‌های سیاسی و ریانه‌ای را فراهم کرده است.

موضوع تصویب طرح وقف دانشگاه آزاد و چند مورد دیگر در مجلس هشتم و نهم، اثبات می‌کند که نمایندگان مجلس مرتکب اشتباه می‌شوند اما در صورت تصحیح نشدن این اشتباهات (که در مورد وقف داتشگاه آزاد این تصحیح انجام شد) هم، باز دور زدن مجلس فاقد موضوعیت و وجاهت قانونی و شرعی است.

بی‌شک بخش نه‌چندان کوچکی از اختلافات روی داده میان مجلس و دولت، برآمده از عدم قبول جایگاه آن از سوی دولت بوده است، حال آنکه با تمکین به همه قوانین و درنظر گرفتن مصلحت‌های جامعه، می‌شد جلوی بخشی از این اشتباهات را گرفت.

دولت مسوول اجرای قوانین

اینکه دولت مسوول اجرای قوانین جاری کشور بوده و امور اجرایی را سرپرستی و مدیریت می‌کند، یک امر مقبول و مشروع  و قانونی است.  این در حالی است که در مواردی این مسأله از سوی مجلس نادیده گرفته شده است. نمونه بارز آن را می‌توان در تغییرات عمده‌ای مشاهده کرد که تا همین چند سال قبل در بودجه پیشنهادی دولت اعمال می‌شد. از سوی دیگر قوه مجریه با سیاست تقدیم بودجه در آخرین لحظه  کوشید این مسأله را خنثی کند. مجلس هم با بررسی بودجه درماه دوم سال و تعییت ضرب‌الاجل قانونی برای تقدیم بودجه، تلاش در اجرای یک طرح پیش‌دستانه را داشت که البته چندان هم موفق نبود.

این در حالی است که اگر درک درستی از سوی مستاجران چهار ساله صندلی های سبز بهارستان د ر مورد جایگاه و نقش دولت در اجرای قوانین و اداره امور کشور وجود داشت، نه شاهد دیر رسیدن بودجه به صحن علنی مجلس بودیم، نه جدل‌های بی‌حاصل دولت با قوه مقننه را می‎‌دیدیم.

هماهنگی، برادری و درک موقعیت حساس کنونی

بارها از سوی رهبر انقلاب اعلام شده است که جهان امروز در یک پیچ بزرگ تاریخی قرار گرفته است. بیداری اسلامی، بحران اقتصادی جهان، تضعیف روزافزون قدرت صهیونیسم بین‌الملل و آتش‌افروزی‌های بیگانگان در منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا، تنها چند مورد از مسایلی است که در کنار پرونده هسته‌ای ایران و تحریم‌های زورگویانه علیه مردم جمهوری اسلامی یاران، می‌تواند حساسیت دوره کنونی را به اثبات برساند.

یقیناً تقابل میان مجلس و دولت تحت هر عنوان و با هر دلیلی که صورت بگیرد، نه حلال مشکلات اقتصادی موجود خواهد بود، نه بر عزت فعلی کشورمان در سیاست خارجه خواهد افزود.

آنچه اکنون بدان نیازمندیم، وفاق، هماهنگی، برادری و درک موقعیت حساس فعلی است. این کلمات در صورتی که از سوی اهالی بهارستان و مسوولان قوه مجریه درک شود، کلید حل تمام مشکلاتی است که از تشنج‌آفرینی در روابط دولت و مجلس حاصل شده است.