به گزارش یزدفردا به نقل از مای کلولند کلینیک، رگ های واریسی رگ های خونی متورم و پیچ خورده ای هستند که درست زیر سطح پوست شما برآمده می شوند. این برآمدگی های آبی یا بنفش معمولاً در پاها و مچ پا ظاهر می شوند و می توانند دردناک یا خارش دار باشند. رگ‌های عنکبوتی که ممکن است رگ‌های واریسی را احاطه کنند، خطوط قرمز یا بنفش کوچک‌تری دارند که نزدیک به سطح پوست شما ظاهر می‌شوند.

اگرچه وریدهای واریسی می توانند ناخوشایند و ناراحت کننده باشند، اما برای بیشتر افراد خطرناک نیست. در برخی موارد، رگ های واریسی شدید می تواند منجر به مشکلات سلامتی جدی مانند لخته شدن خون شود.

شما می توانید اکثر علائم واریس را در خانه تسکین دهید یا پزشک می تواند آنها را با تزریق، لیزر درمانی یا جراحی درمان کند.

تفاوت بین واریس و رگ های عنکبوتی چیست؟

وریدهای واریسی و وریدهای عنکبوتی هر دو نوع بیماری وریدی هستند اما ظاهر متفاوتی دارند. رگهای عنکبوتی کوچکتر و نازکتر از رگهای واریسی هستند. شبیه تار عنکبوت قرمز یا آبی یا شاخه های درخت هستند و نزدیک به سطح پوست ظاهر می شوند.

رگهای عنکبوتی معمولاً دردناک نیستند. آنها می توانند در هر نقطه از بدن شما ظاهر شوند، اغلب در پشت زانو، روی پاها یا روی صورت شما. رگ های واریسی معمولاً روی پاها و ساق های شما ظاهر می شوند.

چه کسانی احتمال دارد به واریس مبتلا شوند؟

هر کسی ممکن است به واریس مبتلا شود. عوامل خاصی شانس ابتلا به واریس را افزایش می دهند، از جمله:

سن: به دلیل روند پیری، دیواره‌های ورید و دریچه‌ها مانند گذشته کار نمی‌کنند و رگ ها خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهند و سفت می شوند.

جنسیت: هورمون های زنانه می توانند به دیواره رگ ها اجازه کشش دهند. افرادی که باردار هستند، از قرص های ضد بارداری استفاده می کنند یا در دوران یائسگی قرار دارند، به دلیل تغییرات در سطح هورمون، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به واریس هستند.

سابقه خانوادگی: این بیماری می تواند ارثی باشد.

سبک زندگی: ایستادن یا نشستن طولانی مدت گردش خون را کاهش می دهد. پوشیدن لباس های محدود کننده مانند کمربند یا شلوار با کمربند تنگ می تواند جریان خون را کاهش دهد.

سلامت کلی: برخی از شرایط سلامتی، مانند یبوست شدید یا تومورهای خاص، باعث افزایش فشار در وریدها می شود.

مصرف تنباکو: افرادی که از محصولات تنباکو استفاده می کنند بیشتر در معرض ابتلا به واریس هستند.

وزن: اضافه وزن به رگ های خونی فشار وارد می کند.

واریس بسیار شایع است و حدود 1/3 از کل بزرگسالان واریس دارند؛ آنها در زنان نسبت به مردان شایع تر است.

علائم واریس چیست؟

قابل تشخیص ترین علامت وریدهای واریسی، یک سیاهرگ آبی یا بنفش است که دقیقا زیر سطح پوست شما وجود دارد. علائم عبارتند از:

رگهای برآمده: رگهای پیچ خورده، متورم و طناب مانند اغلب آبی یا بنفش هستند. آنها درست در زیر سطح پوست روی پاها، مچ پاها و پاهای شما ظاهر می شوند. آنها می توانند به صورت خوشه ای رشد کنند. خطوط ریز قرمز یا آبی (وریدهای عنکبوتی) ممکن است در نزدیکی پوست ظاهر شوند.

پاهای سنگین: عضلات پاها ممکن است احساس خستگی، سنگینی یا سستی کنند، به خصوص پس از فعالیت بدنی.

خارش: ناحیه اطراف رگهای واریسی ممکن است خارش داشته باشد.

درد: پاها ممکن است دردناک باشند، به خصوص در پشت زانو. ممکن است گرفتگی عضلات نیز داشته باشید.

تورم: پاها، مچ پا و پاهای شما ممکن است متورم و ضربان داشته باشند.

تغییر رنگ و زخم های پوستی: اگر واریس درمان نشود، می تواند باعث ایجاد تغییر رنگ قهوه ای در پوست شما شود. رگ های واریسی شدید می تواند باعث ایجاد زخم های وریدی روی پوست شما شود.

رگ های واریسی معمولا در کجا ظاهر می شوند؟

اغلب، رگ های واریسی در نیمه پایینی بدن، معمولاً روی ساق پا، مچ پا و پا ایجاد می شوند. آنها همچنین می توانند در ناحیه لگن ایجاد شوند (سندرم احتقان لگن)، به ویژه در افرادی که بچه دار شده اند.

واریس در بیضه ها (واریکوسل) می تواند منجر به ناباروری شود.

علت واریس چیست؟

واریس زمانی اتفاق می افتد که دیواره رگ های شما ضعیف می شود. همانطور که فشار خون در رگ شما افزایش می یابد، دیواره های ضعیف شده به رگ شما اجازه بزرگتر شدن می دهند. همانطور که رگ شما کشیده می شود، دریچه هایی که خون را در یک جهت در رگ شما حرکت می دهند نمی توانند آنطور که باید کار کنند؛ در نتیجه آن خون کند حرکت می کند یا در رگ شما جمع می شود و باعث تورم، برآمدگی و پیچش رگ شما می شود.

دیواره های ورید و دریچه ها ممکن است به دلایل مختلفی ضعیف شوند، از جمله:

هورمون ها

روند پیری

اضافه وزن

پوشیدن لباس محدود کننده

فشار داخل سیاهرگ از ایستادن طولانی مدت

واریس چگونه تشخیص داده می شود؟

رگ های واریسی نزدیک به سطح پوست شما و به راحتی قابل مشاهده هستند. پزشکان می توانند این بیماری را در طول معاینه فیزیکی تشخیص دهند. آنها رگهای شما را احساس می کنند و در حالی که نشسته اید و ایستاده اید آنها را معاینه می کنند.

برای دیدن تصاویر دقیق از رگ های شما و بررسی عوارض، ممکن است سونوگرافی توصیه کنند. این تست ایمن و بدون درد از امواج صوتی برای تولید تصاویری از بافت های داخل بدن شما استفاده می کند. سونوگرافی می تواند لخته شدن خون و نحوه عملکرد دریچه های شما را نشان دهد.

درمان واریس چیست؟

اگرچه درمانی برای واریس وجود ندارد، اما این درمان‌ها می‌توانند ظاهر آن‌ها را کاهش داده و ناراحتی را از بین ببرند:

ارتفاع: برای افزایش جریان خون و کاهش فشار در وریدهای خود، باید پاهای خود را چندین بار در طول روز بلند کنید.

جوراب های الاستیک: جوراب ها یا جوراب های حمایتی رگ های شما را فشرده می کنند و ناراحتی را کاهش می دهند. فشرده سازی از کشش رگ های شما جلوگیری می کند و به جریان خون کمک می کند تا راحت تر حرکت کند.

تزریق درمانی (اسکلروتراپی): در طول اسکلروتراپی، یک پزشک محلولی را به رگ شما تزریق می کند. محلول باعث می شود که دیواره های سیاهرگ به هم بچسبند. در نهایت، رگ شما به بافت اسکار تبدیل می شود و محو می شود.

لیزر درمانی: در یک روش کم تهاجمی به نام فرسایش حرارتی درون وریدی ، پزشک از یک کاتتر (یک لوله بلند و نازک) و لیزر برای بستن ورید آسیب دیده استفاده می کنند.

جراحی ورید: در طول این روش‌، جراح، ورید آسیب‌دیده (بسته شده) شما را می‌بندد تا از تجمع خون جلوگیری کند. جراح ممکن است برای جلوگیری از ظهور مجدد رگ‌های واریسی، ورید را بردارد.

عوارض جانبی درمان

نیمی از افرادی که با جراحی استریپیپینگ انجام می‌شوند در عرض پنج سال دوباره دچار واریس می‌شوند و واریس می‌تواند پس از ابلیشن داخل وریدی نیز دوباره عود کند.

عوارض جانبی بالقوه این درمان ها عبارتند از:

جای زخم

سوختگی پوست

عفونت

آسیب به عصب

ترومبوز ورید عمقی (لخته شدن خون در ورید عمیق داخل بدن شما)

اسکلروتراپی می تواند عوارض جانبی ایجاد کند که عبارتند از:

مشاهده قرمزی یا کبودی برای چند روز در جایی که یک سوزن وارد پوست شما شده است.

ظاهر شدن نواحی قهوه ای رنگ (به مدت چند ماه) روی پوستی که سوزن لمس شده است.

احساس وجود توده یا سختی برای چند ماه

با اسکلروتراپی، وریدهای واریسی جدید ممکن است رخ دهد و نیاز به درمان دارند.

چگونه می توانم از واریس جلوگیری کنم؟

ممکن است نتوانید از واریس پیشگیری کنید. شما می توانید با داشتن یک سبک زندگی فعال و سالم شانس خود را برای ایجاد آنها کاهش دهید. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی بسیاری از اقدامات مشابه را برای پیشگیری و درمان واریس توصیه می کنند:

از ایستادن طولانی مدت خودداری کنید: برای تشویق جریان خون، به طور منظم برای انجام حرکات کششی و راه رفتن استراحت کنید، به خصوص اگر شغلی دارید که لازم است مدام بایستید.

پاهای خود را بالا بیاورید: بالا بردن پاها از کمر به بهبود جریان خون در قلب کمک می کند.

وزن سالم خود را حفظ کنید: خلاص شدن از وزن و چربی اضافه فشار داخل رگ های خونی شما را کاهش می دهد.

مصرف دخانیات را ترک کنید: سیگار به رگ های خونی آسیب می رساند، جریان خون را کاهش می دهد و باعث ایجاد طیف گسترده ای از مشکلات سلامتی می شود.

فعال بمانید: برای بهبود گردش خون، مرتب حرکت کنید و از نشستن طولانی مدت خودداری کنید.

جوراب های فشاری را امتحان کنید: جوراب ها و جوراب شلواری، رگ های شما را فشرده می کند و به گردش خون کمک می کند که می تواند از بدتر شدن رگ های واریسی جلوگیری کند.

لباس های مناسب بپوشید: برای تشویق جریان خون، مطمئن شوید که شلوارتان خیلی تنگ نباشد.

چشم انداز افراد مبتلا به واریس چیست؟

معمولاً وریدهای واریسی خطرناک نیستند و مشکلات سلامتی طولانی مدت ایجاد نمی کنند. بیشتر افراد مبتلا به این عارضه نگران ظاهر رگ های واریسی هستند. آنها ممکن است ناراحتی را تجربه کنند اما عوارضی ایجاد نمی کنند.

مدت زمان ماندگاری رگهای واریسی

اغلب اوقات، رگ‌های واریسی که در دوران بارداری اتفاق می‌افتند، طی دو یا سه هفته پس از زایمان، خود به خود از بین می‌روند. برای افراد دیگر، رگ‌های واریسی ممکن است پس از درمان دوباره عود کنند.

عوارض واریس چیست؟

وریدهای واریسی در صورت عدم درمان می توانند باعث ایجاد زخم، خونریزی و تغییر رنگ پوست شوند. وریدهای واریسی شدید ممکن است نشانه نارسایی مزمن وریدی باشد. این وضعیت بر توانایی رگ های شما برای پمپاژ خون به قلب شما تأثیر می گذارد.

افرادی که رگ های واریسی دارند ممکن است بیشتر در معرض لخته شدن خون باشند. مهم است که به پزشک در مورد رگ های واریسی بگویید.آنها باید شما را از نظر اختلالات انعقادی زیر بررسی کنند:

ترومبوفلبیت سطحی: لخته‌های خون می‌توانند در داخل وریدهای واریسی ایجاد شوند و باعث ایجاد بیماری به نام ترومبوز ورید سطحی یا ترومبوفلبیت سطحی شوند. ترومبوفلبیت دردناک است اما معمولاً خطرناک نیست. قابل درمان هم می باشد.

ترومبوز ورید عمقی (DVT): افراد مبتلا به وریدهای واریسی بیشتر در معرض خطر ترومبوز ورید عمقی، لخته شدن خون در ورید عمیق داخل بدن هستند.

آمبولی ریه: یک لخته خون در بدن (معمولاً ناشی از DVT) می تواند در ریه گیر کند. آمبولی ریه یک بیماری تهدید کننده زندگی است که نیاز به درمان فوری دارد.

آیا واریس بعد از درمان برمی گردد؟

اگرچه درمان‌ها مؤثر هستند، اما رگ‌های واریسی می‌توانند بازگردند. در افرادی که پس از درمان باردار می شوند، احتمال بازگشت آنها بیشتر است. اگر اضافه وزن دارید یا سبک زندگی کم تحرکی دارید، شانس بیشتری برای ظهور مجدد رگ های واریسی دارید.

چه زمانی باید در مورد واریس با پزشک خود صحبت کنم؟

اگرچه وریدهای واریسی معمولاً خطرناک نیستند، باید برای معاینه به پزشک مراجعه کنید. اگر نگران ظاهر رگ‌های واریسی هستید یا ناراحت کننده هستند، درمان‌ها می‌توانند به شما کمک کنند. اگر پوست یا رگ‌های شما نشانه های زیر را دارند به پزشک مراجعه کنید:

خون ریزی

بی رنگ شدگی

درد، قرمز یا گرم در لمس

تورم

میلیون ها نفر با رگ های واریسی زندگی می کنند. برای اکثر افراد، واریس مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد نمی کند. تغییر سبک زندگی و درمان های خانگی می تواند علائم را تسکین دهد و از بدتر شدن آنها جلوگیری کند.

چه زمانی باید به اورژانس مراجعه کنم؟

اگر ورید واریسی دارید که خونریزی شدید دارد با ۱۱۵ تماس بگیرید.

• نویسنده : یزدفردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا