روزهای سختی است. از در و دیوار خبرهای مرگبار می آید . انگار کرونا حالا حالاها قرار نیست دست از سر جهان بردارد. همه ی خبرها حول تاخت و تاز این ویروس منحوس در جهان می چرخد.

بعضی ها البته از کرونا به عنوان سرباز نامرئی خدا یاد می کنند که دارد از ابناء بشرِ گوش به حرف نکن انتقام می گیرد، حالا انتقام کدام گناه کرده و نکرده را کسی واضح نمی گوید.

عده ای مردم را سردر گم کرده اند و برای کرونا، درمان هایی قائلند که دسته دیگر قائل نیستند. برخی مدافع اثرگذاری یک دارو هستند و برخی اصلا خود این داروها را عامل کشتار می دانند.

در این بلبشوی خبرهای داغ، انگار عده ای پول گرفته اند که مردم را هر روز بیشتر از قبل نگران کنند . مثل اینکه عقده های درونشان با آمدن این ویروس،گشوده شده تا جایی که تقویم مرگ کرونایی منتشر می کنند، تیزر می سازند و مدام فایل صوتی منتشر می کنند که اگر امروز نمردید فردا خواهید مرد.

از دعوای همیشگی طب سنتی و طب مدرن بگذریم . اینها هیچوقت آبشان با هم در یک جوب نرفته و نمی رود. مگر می شود یک پزشک متخصص آکادامیک حاضر باشد برای عدم نفوذ ویروس کرونا به درمان هایی پناه ببرد که به آن اعتقادی ندارد و مگر ممکن است یک طبیب سنتی بتواند در درمان به تفاوت عملکرد میکروب و ویروس توجه کند؟

از دعواهای سیاسیون و نشانه رفتن انگشت اتهامشان به هم در زمینه تولید و واردات واکسن هم هر چه نگوییم بهتر است. شک نکنید اینها هرچه برایشان مهم باشد جان مردم برایشان پشیزی ارزش ندارد. خودشان و آقازاده هایشان خیلی وقت هست بهترین واکسن ها را زده و در ناز و نعمت و کمال امنیت در حال تارج هستند و ...

با همه این تفاسیر، حال و احوال این روزهای ایران ما در این زمینه هم مثل خیلی از زمینه ها خصوصا اقتصادی، خوب نیست و بهتر است بگویم بغرنج است.

حالا اینکه چه کنیم تا حال و روزمان خوب شود را نمی دانم اما می دانم «مریض هر چه بنالد رنگش زردتر می شود»، می دانم از انتشار لحظه ای خبرهای ناگوار جز استرس و افسردگی چیزی عائد انسان نمی شود و استرس باعث پایین آمدن مقاومت بدن در برابر هرگونه آسیب جسمی و روحی خصوصا همین بیماری کرونا خواهد شد ، پس بیایید ضمن دور کردن موضوعات منفی از ذهن و زندگی، مثل همیشه به خدایی پناه ببریم که درمان همه دردها و برطرف کننده هر ناگواری است و به او بگوییم:
ای خدای نوح در طوفان،
ای خدای ابراهیم در آتش،
ای خدای موسی در نیل،
ای خدای عیسی در گهواره و ای خدای محمد در احد، دستمان را بگیر و پناهمان ده .

محمد علی قاسم زاده بافقی

• نویسنده : یزدفردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا