اگر در کنار عواملی مانند فرهنگ حاکم بر جامعه،روابط ساختارها،عوامل تکنولوژیک و سرمایه ای، منابع انسانی را یکی از موثرترین عوامل حاکم بر فراگرد توسعه بدانیم و در این میان وجود یا عدم وجود «توان» و« تمایل» در منابع انسانی را یکی از شرایط توسعه یافتگی یا عقب ماندگی قلمداد کنیم و به مدد وسایل ارتباطات جمعی از وضعیت مشارکتهای اجتماعی شهرها،استانها و حتی کشورهای پیرامون خود آگاه باشیم خیلی راحت می توانیم به توسعه یافته یا عقب مانده بودن محیط زندگی خود و دلایل آن آگاهی یابیم.

هر چند افراد بسیاری نشانه های توسعه یافتگی را بیشتر در توسعه اقتصادی جستجو می کنند اما باید بدانیم زمانی توسعه اقتصادی مفهوم عام توسعه به معنی« یک حرکت تدریجی و عقلایی منبعث از اراده ملتها در سایه سرمایه گذاری دولتها به منظور ارتقا سطح زندگی و تعالی ابعاد وجودی انسانها از طریق پاسخ دهی مناسب به نیازهای مادی و معنوی آنها در حوزه های فردی،اجتماعی و بین المللی» را رقم می زند که بتواند موجب اعتماد به نفس بیشتر در افراد یک کشور شده و این پیشرفتهای مادی بتواند توانایی مردم را ارتقاء بخشد.

حال با این مقدمه اگر بین تعداد،سطح تحصیلات،طبقه شغلی و سابقه عملیاتی افراد ثبت نام کرده در چند شهراز استانهای مختلف یا استان خودمان برای عضویت در شوراهای اسلامی شهر یا روستا مقایسه ای داشته باشیم قضاوت درباره توسعه یافتگی یا عقب ماندگی آن شهرها نسبت به هم کار دشواری نخواهد بود.

وقتی نامزدهای شرکت کننده برای انتخابات شوراهای اسلامی در یک شهر در سطح مدیرکل،معاون مدیرکل،فرماندار،رئیس دانشگاه،عضو هیات علمی و مدیرانی با سابقه فعالیت در یک یا دو دولت باشند و در شهر دیگر اینگونه افراد یا اصلا وجود نداشته و یا حاضر به پای نهادن در این رقابت نباشند به این معناست که به هر دلیلی شرط «تمایل » در توانمندان سرکوب شده و درمقابل، این شرط در آنها که توانمندی کمتری دارند رشد کرده است.

 از طرفی وقتی شرط «توان» برای بدست گرفتن مسوولیتی مانند عضویت در شورا از توانایی در قدرت فکر،اندیشه،ایده، نظر،اجرا و … به توانایی در قدرت بیان یا اتصال به هرگونه جریان حزبی ،محلگی و فامیلی و … تبدیل شود، مسلما نه تنها این فاصله توسعه یافتگی به همین میزان بلکه بصورت تصاعدی برقرار خواهد بود.

در چرایی عدم «تمایل» توانمدترینها برا تصاحب کرسی شورا شاید یکی از مهمترین دلایل همان فرهنگ حاکم برجامعه در نوع انتخابها باشد که برای اصلاح یا تغییر آن دانایی و آگاهی مهمترین راهکار پیش روست و در چرایی به هم خوردگی توازن میان «توان» و«تمایل» برای عضویت در شورای اسلامی شهر می توان به مواردی مانند آگاهی یا عدم آگاهی از ابهام در حیطه وظایف، اختیارات،قوانین،آیین نامه ها و پذیرش یا عدم پذیرش دخالت دولت در مصوبات این گروه مشورتی برای یک شهر اشاره داشت.

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا