آیا شرکت‌های هواپیمایی ارزان، خطرناکترند؟ * دیدار آخر خانواده خبرنگاران قربانی ایران* جعبه سیاه دوم هواپیمای جرمن‌وینگز پیدا شد
مقامات آلمان امیدوارند جعبه سیاهی که امروز (پنجشنبه) پیدا شد جزئیات بیشتری را از این حادثه مرگبار افشا کند.
هواپیمای ایرباس ۳۲۰ خطوط هوایی جرمن‌وینگز که وابسته به شرکت هوایی لوفت‌هانزای آلمان است، چهارم فروردین در مسیر بارسلون به دوسلدورف در ارتفاعات آلپ سقوط کرد.
در این سانحه همه ۱۴۴ مسافر و ۶ خدمه پرواز جان خود را از دست دادند.
اطلاعات به دست آمده از جعبه سیاه نخست نشان می‌داد آندریاس لوبیتز، کمک خلبان هواپیمای یاد شده به عمد هواپیما را به کوههای آلپ کوبیده است.
بر اساس فایل‌های صوتی ضبط شده در جعبه سیاهِ نخست، لوبیتز لحظاتی پس از خروج خلبان از اتاق کنترل، درب کابین را قفل کرده و سپس از ورود او به داخل کابین جلوگیری می‌کند.
در این فایل‌های صوتی شنیده می‌شود خلبان هنگام تلاش برای ورود به داخل کابین خطاب به کمک خلبان فریاد می‌زند: «این در لعنتی را باز کن!»
در عین حال، هم زمان با انتشار گزارش‌های مربوط به بیماری روحی لوبیتز گفته می‌شود او پیش از این واقعه راجع به راه‌های خودکشی و همچنین اطلاعات مربوط به امنیت درب‌های کابین خلبان هواپیما در اینترنت تحقیق کرده بود.
هفته نامه «بیلد» آلمان چندی پیش اعلام کرد لوبیتز از سال 2009 دچار افسردگی و تحت درمان بود و ظاهرا مقامات شرکت هواپیمایی جرمن وینگز نیز از این موضوع اطلاع داشتند.
دو خبرنگار ورزشی ایرانی به نام‌های میلاد حجت‌الاسلامی، خبرنگار خبرگزاری تسنیم و حسین جوادی، خبرنگار روزنامه وطن امروز که قرار بود به تیم ملی فوتبال ایران در اردوی اتریش بپیوندند نیز در این حادثه جان خود را از دست دادند.منبع: پرس تی وی
خبرگزاری ایسنا هم عکس هایی از آخرین دیدار خانواده میلاد حجت اسلامی و متنی که پدر میلاد نوشته است را منتشر کرده که در ادامه می بینید.
حالا خانواده آنها به محل سقوط هواپیما در کوههای آلپ رفته اند تا شاید وداع را باور کنند. پدر میلاد دیروز در محل یادبود حادثه حاضر شد و برای آخرین بار با فرزندش وداع کرد؛ وداعی سخت که باورش به این راحتی ها نیست.
سخت است اما تقدیر این بوده میلاد و حسین عمری کوتاه اما با عزت داشته باشند.
دلنوشته پدر برای پسر
بسم الله الرحمن الرحیم میلادم، پاره تنم، عزیزم نجیب ترین انسان زندگیم، پسر وفادارم، تو را دوست دارم، همیشه در دینمان هر آنچه پیش می آید میگوئیم راضی هستیم به رضای خدا ولی میلادم پسرم پاره تنم این بار فریاد میزنم: من اصلا راضی به رضایت خدا نیستم، منتظرم تو پیشم برگردی، میلاد عزیزم همیشه در قلب منی.... پدرت
میلاد حجت‌الاسلامی خبرنگاری را از سال 1382 با عضویت در انجمن دانشجویان خبرنگار ایسنا آغاز کرد و از همان زمان فعالیت رسانه‌ای خود را در سرویس ورزشی ایسنا آغاز کرد و تا اواسط سال 1388 در ایسنا حضور داشت. اسلامی از سال 1392 به عضویت خبرگزاری تسنیم درآمده بود. پدر او هم از کارشناسان ورزش هندبال بوده است.
حسین جوادی هم نزدیک به یک دهه فعالیت خبری بویژه در حوزه ورزشی داشت و طی سال‌های اخیر تاکنون در روزنامه وطن امروز قلم می‌زد.
در این سانحه 150 نفر جان خود را از دست دادند. گفته می شود کمک خلبان عامدانه باعث سقوط هواپیما شده است. بعد از اینکه خلبان از کابین خارج شده و قصد بازگشت به کابین را داشته کمک خلبان ٢٨ ساله آلمانی در کابین را قفل کرده و در را باز نکرده و هواپیما را عمدی به سمت کوه برده است. گفته می شود این کمک خلبان مشکلات روانی داشته است.منبع: عصر ایران
فرارو- شواهد تاریخی نشان می‌دهد که بخش اعظم خطوط هوایی اروپا و امریکای شمالی، در دوران رشد اقتصادی، سود‌های بالایی را ثبت نموده‌اند؛ در حالی که همین شرکت‌ها در زمان شوک (مانند سوانح مرگبار هوایی) و بحران‌های اقتصادی جزو اولین صنایعی بوده‌اند که متضرر شده‌اند.
تاثیرپذیری بالای صنعت حمل‌و‌نقل هوایی سبب شده است تا شرکت‌های فعال در این حوزه، سیاست‌های مختلف را برای تضمین سود‌آوری مورد توجه قرار دهند. یکی از این سیاست‌ها، استراتژی استفاده از خطوط هوایی ارزان یا «کم‌کرایه» است. این نوع از خطوط هوایی که تحت عناوینی چون «خطوط هوایی بودجه»، «خطوط هوایی کم هزینه» و «پروازهای غیرتجملی» نیز شناخته می‌شود، با استفاده از ایده‌هایی نظیر فروش اینترنتی بلیط و فعالیت در فرودگاههای فرعی، قیمت نهایی خدمات خود را در حد بسیار پایینی حفظ می‌نمایند. موفقیت چشم‌گیر این شرکت‌ها سبب گسترش آن در سراسر جهان شده است.
جرمن وینگز؛ ایرآسیا: آیا کم کرایه‌ها خطرناکترند؟
سقوط دلخراش هواپیمای خطوط هوایی جرمن وینگر که با مرگ تمامی سرنشینان و خدمه آن همراه بود، توجه افکار عمومی جهان به سمت شرکت‌های هواپیمایی کم‌هزینه را جلب نموده است. این حادثه در حالی رخ داده که سرنوشت هواپیمایی ناپدید شده شرکت ایرآسیا مالزی (یکی دیگر از شرکت‌های کم‌کرایه) همچنان در هاله‌ای از ابهام باقی مانده است.
ناوگان هوایی جرمن وینگز شامل 90 فروند هواپیما از سه نوع ایرباس 319 و 320 و CRJ-900 بوده و در سال 2014 بیش از 16 میلیون مسافر را جابجا نموده است. پروازهای این شرکت به بیش از 117 فرودگاه جهان در 31 کشور انجام شده و این شرکت جزو خطوط هوایی ایمن در جهان شناخته می‌شود. شرکت هواپیمایی جرمن وینگز در رتبه‌بندی امنیت پرواز 6 ستاره از حداکثر 7 ستاره را کسب کرده است.
با توجه به این موضوع نمی‌توان مسافرت با خطوط هوایی کم‌کرایه را خطرناکتر از خطوط هوایی سنتی به شمار آورد؛ چرا که قیمت‌های پایین برای بلیط این شرکت‌ها در نتیجه کاهش هزینه‌های غیرضرور بوده و این کاهش تاثیری در ایمنی پرواز شرکت‌های مذکور نداشته است. شرکت‌های کم‌کرایه آگاهند که ایمنی کمتر در پروازها به معنی از دست دادن مشتریان بوده و به هیچ وجه در هزینه‌های مرتبط با ایمنی پرواز خست به خرج نمی‌دهند. از این روست که بسیاری از شرکت‌های کم‌کرایه رکورد‌های بسیار مناسبی در زمینه پروازهای امن از خود برجای گذاشته و جزو شرکت‌های کم‌حادثه در جهان بوده‌اند.
نگاهی بر روش‌های صرفه‌جویی در شرکت‌های کم‌کرایه، خالی از لطف نخواهد بود. به طور کلی تفاوت‌های خطوط‌هوایی کم‌کرایه با سایر شرکت‌های هوایی را می‌توان ناشی از سه استراتژی: صرفه‌جویی در ارائه خدمات (مانند عدم ارائه خدمات لوکس در کابین)؛ صرفه جویی در فعالیت‌ها (مانند خدمات نقطه به نقطه و یا ناوگان هوایی متحد‌الشکل) و صرفه‌جویی در سربارها (مانند فروش اینترنتی و کاهش بوروکراسی غیرضروری) دانست.
کلاس بی کلاس!
شرکت‌های مذکور با خروج از سیسنم کلاس‌بندی تجاری و ترکیب‌بندی مجدد هواپیما، تعداد صندلی‌های موجود در هواپیما را به حداکثر ممکن در هر پرواز افزایش می‌دهند. در کنار کاهش هزینه مربوط به هر صندلی، شرکت‌های مذکور با کاهش هزینه‌های بار مسافران نیز توانسته‌اند هزینه پرواز هر مسافر را به یک سوم هزینه خطوط هوایی سنتی کاهش دهند.
شرکت‌های هواپیمایی کم هزینه، به جای ارائه خدمات پروازی از طریق یک فرودگاه بزرگ، اقدام به ارائه خدمات مسافرتی «نقطه به نقطه» به صورت بدون توقف از (به) فرودگاههای غیر شلوغ می‌نمایند. مسافران برای تغییر مسیر خود باید اثاث خود را تحویل گرفته و برای مسیر بعدی پرواز، به طور مجزا «چک» شوند. این امر منجر به کاهش زمان تخلیه و بارگیری برای هواپیما شده و بهره‌برداری روزانه هواپیما را افزایش می‌دهد.
شرکت‌های هواپیمایی معروف مجبورند تا میانگین زمان 45 تا 60 دقیقه را به منظور انجام تخلیه و بارگیری و سایر عملیات فرودگاهی در نظر داشته باشند؛ اما شرکت‌های کم هزینه، فعالیت‌های مذکور را در 20 الی 30 دقیقه انجام می‌دهند. این کار به معنای آن است که این خطوط توانایی انجام دو سرویس درآمدی اضافی برای هر هواپیما و خدمه پروازی در روز را دارا می‌باشند.
ناوگان همسان، هزینه کمتر
شرکت‌های هواپیمایی کم هزینه، در پروازهای برد کوتاه و متوسط، از ناوگانی متشکل از دو نوع هواپیمای استاندارد استفاده می‌کنند؛ در حالی که شرکت‌های سنتی، معمولاً یک ناوگان ناهمگن از هواپیماهای برد کوتاه، متوسط و بلند را برای جابجایی مسافران مورد استفاده قرار می‌دهند. استفاده از ناوگان همشکل، هزینه‌های آموزش خلبانان، تغمیر و نگهداشت را برای شرکت‌های مذکور به شدت کاهش می‌دهد.
فقط کرایه پرواز و دیگر هیچ!
در شرکت‌های هواپیمایی کم هزینه، کرایه تنها شامل جابجایی پایه در یک کابین تک کلاس می‌‌باشد. مسافرانی که مایلند مواد غذایی و یا نوشیدنی مصرف نمایند، باید هزینه این خدمات را جداگانه بپردازند. برخی از این شرکت‌ها حتی بابت استفاده از سرویس بهداشتی نیز هزینه اضافی دریافت نموده و بهای بلیط‌های خود برای مسافران تا حد امکان کاهش می‌دهند.
خدمات اضافی گران قیمت از جمله رزرواسیون قبلی، سالن مسافران دائمی و موافقتنامه‌های مواصلات (ایجاد ارتباط) با دیگر شرکت‌ها، معمولاً ارائه نمی‌شود. در عوض شرکت‌های هواپیمایی کم هزینه نیز برنامه مربوط به مسافران دائمی خود را دنبال می‌کنند. در حالی که شرکت‌های سنتی و معروف، مقداری هزینه اضافی بابت عضویت در گروه مسافران همیشگی، اخذ می‌کنند، اغلب شرکت‌های کم‌کرایه به مسافران وفادار خود (بعد از تعداد معینی پرواز، بدون توجه به مسافت پیموده شده) یک سفر مجانی اعطا می‌نمایند.
مهمترین ابتکار شرکت جرمن وینگز: چشم بسته مسافرت کنید!
یکی از ابتکارات شرکت جرمن وینگز برای جذب مشتری، فروش «بلیط چشم‌بسته» به مسافران است. این بلیط‌ها با قیمت‌های بسیار اندک و از مبدا مشخص به مقاصد نامشخص فروخته می‌شود. خریداران این نوع بلیط تنها با درج علاقمندی خود به صورت «خرید»، «تفریح» و «مسافرت‌های دوستانه» به صورت تصادفی، بلیط ارزان قیمت به مقاصد نامعلوم را خریداری می‌کنند!
دلیل سقوط: احتمالا اقتصادی اما نه صرفه جویی هزینه ها!
با مطرح شدن احتمال تعمد در سقوط هواپیمای شرکت جرمن وینگز و نقش خلبان یا کمک‌خلبان هواپیما در سقوط آن، گمانه‌زنی‌ها درباره علت این حادثه افزایش یافته است. اعتصاب خلبانان و کارکنان شرکت‌هواپیمایی لوفتانزا در اعتراض به طرح بازنشستگی خلبانان و کارکنان عملیاتی این شرکت در ماه گذشته، صدها پرواز در مسیرهای مختلف را لغو کرد. خلبانان و کارکنان شرکت جرمن وینگز نیز در این اعتصاب شرکت داشتند که این موضوع می‌تواند احتمال وجود انگیزه‌های اقتصادی در این حادثه را تقویت نماید.
شرکت هواپیمایی لوفت‌هانزا که جرمن‌وینگز از شرکت های وابسته به آن است می گوید قبلا هیچ نشانه ای از عدم سلامت روانی آقای لوبیتز، مشاهده نشده بود.
کارستن اشپوا، مدیر اجرایی لوفت‌هانزا می گوید آموزش خلبانی آندریاس لوبیتز، در سال ۲۰۰۹ برای مدت کوتاهی قطع شد ولی پس از تایید مجدد صلاحیتش برای آموزش خلبانی، وی دوباره این دوره را ادامه داده بود.
اشپوا می افزاید اجازه ندارد دلیل وقفه ای را که پیش آمده بود فاش کند ولی پس از شروع مجدد آموزش خلبانی آندریاس لوبیتز "ایرادی به کار او وارد نبود و هیچ چیز خاصی در رفتار او دیده نمی شد."
اقدام غیر قابل توجیه این خلبان سبب شده که موضوع نحوه ارزیابی خلبانان از نظر روانی مطرح شود. احتمالا بیشتر مسافران هواپیما بر این باورند که شخصی که هواپیمای آنان را هدایت می کند، از نظر سلامت روانی تحت آزمایشات دقیق و سخت قرار گرفته تا اطمینان حاصل شود دارای خصوصیات اخلاقی و خلق و خوی مناسب برای قبول مسئولیت جان صدها نفر هست. ولی آیا این تصور درست است؟
کارستن اشپوا، اذعان دارد که در مورد خلبان ها در سراسر اروپا انجام هیچ گونه آزمایش روانی اجباری نبوده است.
یک سخنگوی اداره هواپیمایی کشوری بریتانیا می گوید در بریتانیا بیشتر خلبان ها آموزش خلبانی را از مدارس تعلیم پرواز شروع می کنند. ولی این مدارس شاگردان یا کاندیداهای خلبانی را از نظر سلامت روانی معاینه نمی کنند. آنها صرفا به توانایی شخص برای پرواز توجه دارند.
هنگامی که خلبانی موفق به استخدام در یک شرکت هواپیمایی می شود، قبل از این که اجازه هدایت هواپیمای مسافربری به او داده شود، باید تحت معاینات پزشکی قرار گیرد.
خلبان مایک ویویان، رئیس سابق عملیات پرواز در اداره هواپیمایی کشوری بریتانیا می گوید این معاینات بسیار دقیق و مفصل است.
در جریان معاینات به سلامت روانی کاندیداها نیز توجه می شود. از کاندیداها در باره پیشینه آنها، این که به چه چیزهایی علاقه دارند و نیز روابط خانوادگی‌شان سئوال می شود. مایک ویویان می گوید کاندیداها باید به پرسش در باره این که آیا قبلا دچار افسردگی بوده یا به فکر خودکشی افتاده اند پاسخ دهند.
ولی به نظر می رسد روند این بررسی ها محدود به پاسخ های کاندیداها و قضاوت ممتحنان در باره این پاسخ هاست. مایک ویویان می گوید عامل اعتماد در این آزمایش ها وجود دارد و ما باید به صحت پاسخ های داده شده اعتماد کنیم.
این آزمایش ها توسط ممتحنی که در رشته پزشکی هوانوردی، آموزش دیده اند انجام می شود و بر حسب سن خلبان هر شش ماه یا یک سال تکرار می گردد.
ولی اداره هواپیمایی کشوری اکنون می گوید تمام روند معاینات باید مجدد بررسی شود: "به دنبال روشن شدن جزئیات فاجعه جرمن‌وینگ، ما از نزدیک در حال همآهنگی با همکارانمان در آژانس ایمنی هوانوردی اروپایی، هستیم و با تمام شرکت های عامل در بریتانیا تماس گرفته ایم تا آنان را ملزم کنیم تمام روش های ذیربط را مجددا بررسی کنند."
بیشتر اطلاعات پزشکی روانشناسی در باره قد، وزن، خون و ادرار خلبان است. جنبه سلامت روانی بخش کوچکی بوده و جنبه کلی دارد.
از یک سند راهنمای سه صفحه و نیمه تنها ۶ خط به اینکه "بیماری روانی" شامل چه خصوصیاتی است اختصاص یافته: "در جریان ارزیابی گذشته متقاضی، پزشک باید یک بررسی عمومی در باره سلامت روانی متقاضی که ممکن است شامل خلق و خو، خواب و مصرف نوشابه های الکلی باشد، به عمل آورد. پزشک باید متقاضی را در حین آزمایشات، تحت نظر داشته باشد و به وضعیت روانی متقاضی از نظر ظاهر، حرف زدن، خلق و خو، طرز فکر، برداشت، قوه درک و بینش و بصیرت توجه داشته باشد. پزشک همچنین باید در جستجوی هر نوع نشانه اعتیاد به الکل یا مواد مخدر باشد."
شرکت های هواپیمایی بریتیش ایرویز و ویرجین آتلانتیک از توضیح در باره نحوه ارزیایی خلبانان خود در ارتباط با ناراحتی های روانی خودداری کرده اند.
کریستان لورین، خلبان سابق بریتیش ایرویز که پس از ۲۰ سال خدمت در سال ۲۰۰۶، بازنشسته شد می گوید در جریان خدمت خود هرگز از نظر عوارض روانی مورد آزمایش قرار نگرفته بود و تنها آزمایش های پزشکی که داشته گرفتن نوار قلب، ادرار در بطری و آزمایش خون بوده است.
کریستان لورین، می افزاید بیشتر آزمایش های او مربوط به توانایی های فنی اش بوده. از جمله هدایت یک هواپیمای مسافربری به طور معمول ولی تحت نظر یک خلبان دیگر.
کریستان لورین می گوید در بریتیش ایرویز برخلاف شرکت های هواپیمایی که قبلا با آنها کار می کرد می بایستی با دو کارمند اداره پرسنل ملاقات و صحبت کند. ولی این گفتگوها هیچوقت دقیق و فشرده و جدی نبود: "کارمندان اداره پرسنل به ما می گفتند درباره زندگی تان صحبت کنید. آنها یک آزمایش صحیح در باره اختلالات عصبی و روانی از ما نمی کردند تا معلوم شود آیا زمینه یک چنین بیماری ها در ما وجود دارد یا نه."
انجمن خلبانان بریتیش ایرویز، این گفته ها را رد می کند. دکتر راب هانتر، رئیس ایمنی پرواز در این انجمن، در بیانیه ای می گوید: "در تقاضانامه تصدیق پزشکی سالانه، خلبان از لحاظ قانونی مکلف می شود داشتن هر گونه مشکلات روانی را اعلام کند و انتظار می رود شخصی که او را معاینه می کند در جریان معاینه به دنبال هر گونه علامت مشخص ناراحتی روانی باشد. خلبان ها موظفند هر مسئله ای را که موجب نگرانی آنهاست گزارش دهند اعم از این که مربوط به مسائل فنی باشد یا ایمنی یا هر مشکل پزشکی یا روانی همقطارانشان."
کریستان لورین، که برای رفاه خلبانان فعالیت می کند، می گوید در حالی که انتظار می رود خلبانان و خدمه پرواز مشکلات شخصی خود را گزارش دهند، این اتفاق غالبا نمی افتد: "من با کسانی پرواز کرده ام که بهیچوجه در شرایط مناسب برای پرواز نبودند، آنها مشکلات خانوادگی یا مالی داشتند و من را تحت فشار بیشتر قرار می دادند. وقتی فرود می آیید به آنها توصیه می کنید که بهتر است چند روز مرخصی بگیرند. شما آنها را فراموش نمی کنید."
جیم مک‌اسلان، دبیر انجمن خلبانان بریتیش ایرویز، می گوید نباید سر و صدای زیادی در اعتراض به لزوم معاینه دقیق تر بلند شود. ولی او اضافه می کند در حالی که هواپیماها امن تر و کنترل برج مراقب فرودگاه ها کارآمدتر شده، ممکن است اکنون "نقطه ضعف" خود خلبانان باشند.
این که خلبانی هواپیما را عمدا ساقط کرده را مشکل است بتوان ثابت کرد. از جمله مواردی که می توان قویا سرنگون کردن عمدی هواپیما را ثابت کرد مورد یک هواپیمای شرکت هواپیمایی مصر است که در اکتبر ۱۹۹۹ سرنگون شد و نیز هواپیمایی که نوامبر ۲۰۱۳ در حین پرواز بین موزامبیک و آنگولا سقوط کرد.
یک فروند هواپیمای بلوجت، به مقصد لاس وگاس نیز در مارس ۲۰۱۲ ناچار به فرود اضطراری در تگزاس شد. از آنجا که خلبان هواپیما دست به کارهای غیرعادی زده بود، کمک خلبان در کابین پرواز را قفل کرد و نگذاشت او وارد کابین شود و مسافران هواپیما خلبان را خلع سلاح کردند.
پرفسور رابرت بور، روانکاو بالینی و نویسنده کتاب سلامت روانی هوانوردی، می گوید نمی توان کاملا مانع یک چنین اتفاقاتی شد. او که پس از فرود اضطراری هواپیمای بلوجت از طرف اداره هوانوردی فدرال، مامور بررسی مجدد مقررات شده بود می گوید: "نتیجه گیری ما این بود که برای جلوگیری از آن اتفاق هیچ کاری نمی شد کرد."
مورد تلاش خلبان ها برای سرنگون کردن هواپیما کاملا نادر است و هر پنج تا ده سال تنها یک بار اتفاق می افتد. خلبان ها تمام مدت، بخصوص توسط همقطارانشان تحت نظر هستند. رابرت بور، می گوید: "هر بار که آنان وارد کابین خلبان می شوند، به دقت تحت نظر قرار می گیرند، چون یک نفر پهلوی آنان نشسته است.
پرفسور رابرت بور، خاطرنشان می سازد که حتی یک آزمایش روانشناسی نیز نمی تواند به شما بگوید که یک روز وقتی این شخص از خواب بیدار می شود، آدم دیگری خواهد بود. و غیر ممکن است بتوان از مواردی که کسی می خواهد از اختیارات خود سوء استفاده کند، صد در صد جلوگیری کرد. او به عنوان نمونه به مورد هارولد شیپمن، یک پزشک خانواده بریتانیایی- در ظاهر مهربان اشاره می کند که بسیاری از بیمارانش را کشت.
از آن موقع به بعد حرفه پزشکی دقت و تحقیق بیشتری در باره پزشکان می کند. ولی مشکل است بتوان گفت این اشخاص در آینده نیات پلید دکتر شیپمن را خواهند داشت یا نه.
کریستان لورین می گوید بررسی های روانشناسی ممکن است کمک کند ولی همه چیز را حل نخواهد کرد چون سلامت روانی افراد می تواند در طول زندگی تغییر کند. در مورد آندریاس لوبیتز، مقامات لوفت‌هانزا می گویند هیچ نشانه هشداردهنده قبلی وجود نداشته.
مایک ویویان، می گوید در نهایت روشن نیست که چگونه خطوط هواپیمایی می توانند به طور کامل خلبانان را از نظر سلامت روانی آزمایش کنند: "من هیچ گونه آزمایشی سراغ ندارم که بوسیله آن بتوانید شرایط ذهنی و فکری یک نفر را کاملا و بطور واقعی بررسی کنید."
کریستان لورین، می گوید چاره این است که یک خلبان هرگز در کابین تنها نباشد."منطقی ترین راه حل این است که یک نفر از خدمه پرواز در کابین خلبان باشد".
این همان رویه ای است که اداره هوانوردی فدرال آمریکا اختیار کرده. اکنون اروپا باید در مورد انتخاب این راه حل تصمیم بگیرد.منبع: بی بی سی
از دست دادن دو خبرنگار در سقوط هواپیمای ایرباس 320 A آلمان باورکردنی نیست. میلاد حجت الاسلامی و حسین جوادی دو خبرنگار ورزشی که برای پوشش دیدار ال کلاسیکو به اسپانیا رفته بودند، در بازگشت از بارسلونا برای پوشش خبری دیدار ایران و شیلی راهی دوسلدورف آلمان می شدند اما تقدیر این بود که مهم ترین اتفاق این بازی از نگاه اهالی رسانه جای خالی این دو جوان باشد.
حالا خانواده آنها به محل سقوط هواپیما در کوههای آلپ رفته اند تا شاید وداع را باور کنند. پدر میلاد دیروز در محل یادبود حادثه حاضر شد و برای آخرین بار با فرزندش وداع کرد؛ وداعی سخت که باورش به این راحتی ها نیست.
سخت است اما تقدیر این بوده میلاد و حسین عمری کوتاه اما با عزت داشته باشند.
حسین جوادی هم نزدیک به یک دهه فعالیت خبری بویژه در حوزه ورزشی داشت و طی سال‌های اخیر تاکنون در روزنامه وطن امروز قلم می‌زد.
در این سانحه 150 نفر جان خود را از دست دادند. گفته می شود کمک خلبان عامدانه باعث سقوط هواپیما شده است. بعد از اینکه خلبان از کابین خارج شده و قصد بازگشت به کابین را داشته کمک خلبان ٢٨ ساله آلمانی در کابین را قفل کرده و در را باز نکرده و هواپیما را عمدی به سمت کوه برده است. گفته می شود این کمک خلبان مشکلات روانی داشته است.منبع: خبرگزاری ایسنا
به گزارش بی‌بی‌سی، دادستانی آلمان اعلام کرد که آندراس لوبیتز، کمک‌خلبان آلمانی جزئیات بیماری خود را از کارفرمایان خود پنهان کرده بود.
دادستانی آلمان اعلام کرد که در جستجوی آپارتمان لوبیتز موفق به یافتن یک گواهی پزشکی شده‌اند. البته دادستانی اشاره‌ای به نوع بیماری این کمک‌خلبان نکرد.
به‌گفته مقامات هیچ نشانه‌ای مبنی بر انگیزه مذهبی یا سیاسی این اقدام لوبیتز وجود نداشته و این کمک‌خلبان پیش از اقدام نامه یا نوشته‌ای از خود به جای نگذاشته است.
بااین‌حال رسانه‌های آلمانی اعلام کردند که اسناد سازمان‌های هوایی این کشور حاکی از آن است که لوبیتز از افسردگی رنج می‌برده است.
نشریه دیلی میل انگلیس گزارش داد آندیاس لوبیتس کمک‌خلبان 28ساله آلمانی که منجر به سقوط یک فروند هواپیمای مسافربری و مرگ 150 نفر شد طی هفته‌های اخیر با نامزد خود در "رابطه‌ای بحرانی" قرار داشته و احتمالاً به‌دنبال قطع ارتباط با وی بوده است.
این هواپیما 150 سرنشین داشته و به‌گفته نخست‌وزیر فرانسه بالگردی که به محل حادثه اعزام شده است موفق به یافتن بازمانده‌ای نشده و تمام سرنشینان این حادثه جان خود را از دست داده‌اند.
دو نفر از سرنشینان این هواپیما دو خبرنگار ایرانی بوده‌اند. این دو خبرنگار میلاد حجت الاسلامی خبرنگار خبرگزاری تسنیم و حسین جوادی خبرنگار روزنامه وطن امروز بوده‌اند که برای پوشش دیدارهای تدارکاتی تیم ملی ایران با شیلی در اتریش و سوئد در استکهلم و همچنین پوشش خبری دیدار دو تیم بارسلونا ــ رئال مادرید به بارسلونا سفر کرده بودند.
اطلاعاتی که از جعبه سیاه هواپیمای ایرباس A320 که روز سه‌شنبه در کوههای آلپ فرانسه سقوط کرد و طی آن 150 نفر جان خود را از دست دادند، نشان می‌دهد که این سقوط عمدی بوده است.
پرواز شماره 9525 خطوط هوایی ژرمن وینگز روز سه‌شنبه در حالی که از بارسلونا به مقصد دوسلدورف آلمان پرواز می‌کرد در کوههای آلپ سقوط کرد و 150 نفر شامل 144 مسافر و 6 خدمه جان خود را از دست دادند. در میان جان‌باختگان نام میلاد حجت‌الاسلامی و حسین جوادی از خبرگزاری تسنیم و روزنامه وطن امروز میان قربانیان این حادثه دلخراش بودند.
نشریه «بیلد» آلمان گزارش داد با توجه به اطلاعات موجود در جعبه سیاه یافته شده این هواپیما، کاپیتان پاتریک سوندهیمر، خلبان هواپیما پس از بلند شدن از فرودگاه ال‌پارت شهر بارسلونا در ساعت 9 و 35 دقیقه صبح به وقت اروپای مرکزی به مقصد دوسلدورف آلمان به خاطر تأخیر 26 دقیقه‌ای در پرواز از مسافران عذرخواهی می‌کند.
20 دقیقه پس از گذشت زمان پرواز آندره‌آس لوبیتس، کمک خلبان به سوندهیمر می‌گوید هر وقت که خواست می‌تواند به سرویس بهداشتی برود. ظاهراً خلبان پیش از بلند شدن هواپیما فراموش کرده بود که در بارسلونا به سرویس بهداشتی برود.
در ساعت 10 و 27 دقیقه ارتفاع هواپیمای ایرباس A320 به 38 هزار پایی (در حدود 11 هزار و 500 متری) می‌رسد. خلبان به کمکش می‌گوید که خود را آماده فرود در دوسلدورف کند که لوبیتس 27 ساله از واژه‌های "امیدوارم" و "خواهیم دید" برای پاسخ به خلبان استفاده می‌کند. پس از اینکه تنظیمات لازم برای فرود انجام می‌شود کمک خلبان بار دیگر به خلبان می‌گوید که "اگر می‌خواهی می‌توانی می‌توانی به سرویس بهداشتی بروی".
پس از گذشت دو دقیقه خلبان به لوبیتس می‌گوید که "تو می‌توانی کنترل هواپیما را تا بازگشت من بر عهده بگیری" و پس از آن صدای بلند شدنش از صندلی و بسته شدن در کابین خلبان به گوش می‌رسد.
در ساعت 10 و 29 دقیقه رادار هواپیما نشان از کم کردن ارتفاع هواپیما می‌دهد. یک دقیقه بعد هواپیما 316 پا (96 متر) ارتفاع خود را کم می‌کند و یک دقیقه بعد هم این ارتفاع تا 1800 پا (548 متر) کاهش پیدا می‌کند.
در ساعت 10 و 32 دقیقه کنترل‌کنندگان هوایی سعی می‌کنند با هواپیما ارتباط برقرار کنند ولی پاسخی دریافت نمی‌کنند. در همین حین صدای هشدار "کاهش ارتفاع" هواپیمای ایرباس A320 بلند می‌شود.
پس از چند لحظه صدای ضربه‌ای که به در بسته شده زده می‌شود، شنیده می‌شود و خلبان می‌گوید "تو رو خدا در را باز کن!" و در همین حین صدای جیغ و فریاد مسافران نیز به گوش می‌رسد. بر اساس گزارش‌ها کمک خلبان از داخل در را قفل کرده بود و حتی کد امنیتی خارج از اتاق خلبانی توسط خود او هم غیرفعال شده بود.
در ساعت 10 و 35 دقیقه صدای شیء فلزی که به در می‌خورد شنیده می‌شود که گفته می‌شود خلبان سعی داشته با چکشی در را بشکند و وارد کابین می‌شود. در این لحظه ارتفاع هواپیما به 7 هزار پایی از سطح زمین (2 هزار و 133 متری) کاهش یافته است.
پس از 90 ثانیه هم پیام هشدار "زمین! هواپیما را بالا بکش! هواپیما را بالا بکش!" شنیده می‌شود و بار دیگر خلبان فریاد می‌زند که "این درِ لعنتی را باز کن".
در ساعت 10:38 دقیقه هواپیما با سرعت به سمت شمال شرقی کوههای آلپ در پرواز است و صدای نفس کشیدن لوبیتس هم شنیده می‌شود ولی چیزی نمی‌گوید.
در ساعت 10 و 40 دقیقه هواپیما با سرعت 400 مایل بر ساعت (643 کیلومتر در ساعت) به کوههای آلپ برخورد می‌کند و 150 مسافر و خدمه جان خود را از دست می‌دهند. ابتدا بال راست هواپیما با کوه برخورد می‌کند و سپس متلاشی می‌شود.
گزارش‌ها حاکی از آن است که کمک خلبان 27 ساله در روز پرواز موردنظر شرایط پرواز را نداشته و به لحاظ روحی و روانی مشکلاتی داشته است. حتی نامزد لوبیتس مدعی شده که اخیراً به وی گفته کاری خواهد کرد که نامش تاریخی شود و از شنیدن نام او همه بترسند.
در گزارش‌ها همچنین آمده که این کمک‌خلبان به لحاظ بینایی مشکلاتی داشته و بیماری روانی و بینایی‌اش را از کارفرمایان خود مخفی می‌کرده است.منبع: خبرگزاری تسنیم
- نویسنده : یزد فردا
- منبع خبر : خبرگزاری فردا
پنجشنبه 13,فوریه,2025