بي توجهي به اموال فكري ، تهديدي براي شركتها (14)

بانو حمیده زابلی – وکیل پایه یک دادگستری یزد -کارشناس ارشد حقوق مالکیت فکری

امروزه دارائی ها به دو دسته ي دارائی هاي مادی (مانند ماشین ، زمین )و دارائی هاي معنوی یا فکری ( مانند برند ، اختراع، نرم افزار ) تقسیم می شوند.دارائی فکری،حاصل فکر خلاق انسان و داراي ارزش تجاری مي باشد و همانند دارائی هاي مادی،نوعی سرمایه محسوب می گردد كه به دارنده ی آن امکان خرید ، فروش و اجاره آن را می دهد.از آنجا كه شرکت ها بخصوص شرکت های دانش بنیان بر اساس وجود يك دارايي و سرمایه اولیه شکل می گیرند از این جهت نیز اموال فکری مي توانند به عنوان دارائی های با ارزش ، نقش اساسی در ایجاد و توسعه شرکت ها داشته باشند .همه انواع شرکتها اعم از تولیدی و یا خدماتی می تواند از اموال فکری استفاده و حتّی به خلق آنها بپردازند .محصول یا خدمات ارائه شده توسط شرکت ها،زنجیره ای پیوسته از ايده ها و نوآوری های کوچک و بزرگ می باشند مانند اختراعی كه مورد استفاده و بهبود قرار می دهند یا برند و شكل ظاهري طرح صنعتي اي که در بازاریابی بهتر محصول و جذب مشتري کمک موثری می نماید را مورد استفاده قرار ميدهند يا تألیفات و آثار علمی،ادبی و هنری ای که برای تحقیق و توسعه از آنها بهره ميبرند.شرکت ها برای استفاده حداکثری از اموال فکری خود به عنوان يك دارايي ارزشمند باید اقدامات حمایتی و مدیریتی مناسب را در خصوص آنها بکار گیرند.مسئله مهمی که شرکت ها در آینده ممکن است با آن به چالش کشیده شوند،استفاده از اموال فکری متعلق به دیگران می باشد ، برای جلوگیری از دعاوی حقوقی و کیفری پرهزینه ، انها می بایست در صورت تمایل به ادامه استفاده از آنها ،نسبت به خرید یا تحصیل حق بهره برداری بوسیله لیسانس اقدام نمایند.

یزد فردا : حمیده زابلی راهکارهای مقابله با ایده دزدی ودستبرد فکری(13)
با توجه درست به این زیرساخت مهم،شرکت ها بخصوص شرکت های دانش بنیان می توانند موفقیت تجاری و فناوری خود را نه تنها در داخل كشور بلکه در کشورهای خارجی تضمین نمایند. بهره گیری از حقوق مالکیت فکری از فرآیند خلق ایده تا صادرات تکنولوژی و تجاری سازی آن ، به شرکت ها در كسب حمایت حقوقي اطمینان خاطر می دهد.چرا که اگر دارائی فکری محافظت نشده باشد،در زمان سودآوری ، مورد سوءاستفاده رقبا قرار می گیرد.بنابراین شرکت ها در عصر دانائی محوری،برای ورود به عرصه اقتصاد جهانی ،شایسته است به پرورش توانمندی خود در زمینه مدیریت مالکیت فکری به عنوان فرصتی بزرگ بپردازند چرا که ندانستن آن برای شرکت ها تهدیدی جدی و پرهزینه محسوب می شود.