چهره‌ي ماندگار در مجلس هشتم

رضا سلطان زاده

مدير مسئول آیینه یزد

مردم هر شهر و ديار درباره كار و نحوه عملكرد مديران و يا روحانيوني كه سمت‌هاي اداري و اجرايي دارند و اظهارنظر مي‌كنند با صراحت يا با كنايه و اشاره از آنان تعريف مي‌نمايند، خوبي‌هايشان را مي‌ستايند و احياناً ‌از بي‌عدالتي و يا ظلم و ستمي كه بر مردم و ارباب رجوع روا داشته‌اند سخن ‌مي‌گويند. گاه اتفاق مي‌افتد بازتاب اقدامات يك مدير براي همشهريان و اطرافيان وي ضرب‌المثل مي‌شود و سينه به سينه نقل مي‌گردد: كه مثلاً فلان مدير در سال‌هاي مديريتش عده‌اي را از نان خوردن انداخت و يا شخصيت و كرامت مراجعه‌كنندگان را حفظ نمي‌كرد. به ندرت اتفاق مي‌افتد شهروندان از مديري ياد ‌كنند كه وي را بر كنار يا از پشت ميز دستگير نمودند، دستبند بر دستان او زدند و وي را روانه زندان كردند.

از عملكرد مسئولي مي‌گويند كه تحت تاثير مافوق قرار نگرفت تا مديران تحت امرش را تغيير دهد خودش را به خطر انداخت اما حق كسي را ضايع ننمود و انصاف را رعايت كرد، بدين جهت شجاعت او ورد زبان‌ها مي‌شود اينگونه مسائل مدت‌ها و شايد دهها سال در ذهن‌ها و خاطره‌ها باقي بماند.

بديهي‌است وقتي جريان برگزاري جلسه نمايندگان در مجلس شوراي اسلامي از راديو زنده و مستقيم پخش مي‌شود، دوربين‌ها و ضبط صوت‌ها، صدا و تصوير را لحظه به لحظه ثبت مي‌كند رسانه‌ها و خبرگزاري‌ها اخبار را مخابره مي‌نمايند به طريق اولي عموم مردم و شنوندگان و يا بينندگان صدا و سيما در جريان امور قرار مي‌گيرند و هر فرد مي‌تواند و حق دارد بنا به سليقه و درك خويش تجزيه و تحليل كند.

بر اين اساس نگارنده عقيده دارد اتفاقاتي كه در آبان ماه سال جاري در مجلس شوراي اسلامي رخ داد نام علي مطهري را در اين سرزمين و در تاريخ مجلس هشتم برجسته و ماندگار نمود.

به گزارش خبرآنلاين، اظهارات مطهري در جلسه استعفايش به اين شرح است: از اينكه ماجراي سوال از رييس‌جمهور به اينجا ختم شد و وقت مجلس و نمايندگان محترم به جاي مسايل اساسي كشور به بررسي استعفاي اينجانب اختصاص مي‌يابد متاسفم، اما چه مي‌توان كرد كه براي پاسخ به مردمي كه از سرنوشت اين سوال مي‌پرسند راهي جز استعفا باقي نماند. بارها آنچه را كه مخالفان و عاملان عقيم ماندن اين طرح مطرح كردند در ذهن خود مرور كردم، شايد قانع شوم و همان را به مردم بگويم، اما نشد. يكي مي‌گفت به خاطر بيداري اسلامي ملت‌هاي منطقه فعلا طرح سوال از رييس‌جمهور به صلاح نيست. ديگري مي‌گفت چون از سيدمحمد خاتمي سوال نشد، درست نيست كه از احمدي‌نژاد سوال كنيم. سومي مي‌گفت چون بي‌بي‌سي و صداي آمريكا خوشحال مي‌شوند پس نبايد سوال مطرح شود و چهارمي مي‌گفت چون در حال تحريم هستيم، سوال از رييس‌جمهور به مصلحت نيست. هر چه فكر كردم چه ارتباط منطقي ميان اين مقدمات و اين نتيجه هست به جايي نرسيدم. بي‌اختيار اين شعر عاميانه به ذهنم خطور كرد كه: كلنگ از آسمان افتاد و نشكست/ وگرنه من كجا و بي‌وفايي.. . چنين چيزي حتي اگر تهران زير بمباران دشمن باشد خطري براي كشور ندارد بلكه به حال كشور مفيد است. آيا اين روش براي اداره كشور بهتر است يا روش فعلي كه دولت و مجلس از طريق رسانه‌ها مواضع يكديگر را گلوله‌باران مي‌كنند؟ آيا اين روش موجب حسن تفاهم ميان دولت و مجلس نمي‌شود و سوء تفاهمات را از ميان نمي‌برد؟ ما خود را دوست رييس‌جمهور مي‌دانيم و خير ايشان را مي‌خواهيم و در قلب خود هيچ كينه‌اي نسبت به وي احساس نمي‌كنيم. با سوال از رييس‌جمهور قصد تحقير يا مفتضح كردن ايشان را نداريم و اساسا قادر به چنين كاري نيستيم. . .

مرحوم جلال آل‌احمد كتابي دارد به نام «در خدمت و خيانت روشنفكران» جسارت نمي‌كنم و كلمه «خيانت» را به كار نمي‌برم، اما بجاست كتابي با عنوان «خدمت‌ها و خطاهاي احمدي‌نژاد» نوشته شود و چه بهتر كه اين كتاب توسط افرادي نوشته شود كه افراط كردند و كتاب «احمدي‌نژاد، معجزه هزاره سوم» را نوشتند. . .

علي مطهري گفت: اينكه به فرض گروهي يا گروه‌هايي از مباني و اصول اوليه انقلاب اسلامي فاصله گرفته باشند، دليل نمي‌شود كه ما باب اختلاف را باز كنيم و آنها را طرد كنيم، طبيعي است كه ما بايد تلاش كنيم كه آنها را برگردانيم، آنها را به راه خودمان دعوت كنيم، درباره اين مباني و اصول بحث كنيم. . .

اين شيوه برخورد با موضوع برمي‌گردد به نوع برداشتي كه ما از ولايت فقيه داريم كه آيا مثلا در هر مساله‌يي ما ابتدا بايد نظر ولي فقيه را بدانيم و بعد اظهارنظر كنيم، يا اينكه نه! ما مجازيم حرف خودمان را بزنيم و ابتكار عمل داشته باشيم و انتقاد كنيم و از اين قبيل. ديديم كه سرانجام آن گزينه برنده شد و در عمل معلوم شد كه ما برداشت‌مان از ولايت فقيه يكسان نيست! و وقتي باز به فرمايشات خود رهبري مراجعه مي‌كنيم مي‌بينيم نظر رهبري باز نظر اين طرف را تاييد مي‌كند كه طرفدار آزادي عمل و اظهار عقلي و ابتكار عمل است. اين است كه من معتقدم تا زماني كه ما به مباني و اصول مشترك با يك برداشت نرسيم، ايجاد وحدت كار بسيار مشكلي خواهد بود.

اين نماينده مجلس در بخش ديگري از سخنانش با اشاره به اختلاف در تعريف آزادي بيان ادامه داد: خود من عضو هيات نظارت بر مطبوعات هستم؛ يكي از مشكلات همين است، الان مي‌گويند اين روزنامه يا اين مجله، با يك آقايي كه در اين فتنه اخير منتقد بوده مصاحبه كرده اين خودش يعني جرم! بنابراين اين نشريه بايد توقيف بشود، اينجا ما مي‌ايستيم مي‌گوييم اين مخالف آزادي بيان است و اگر بنا باشد اينطور باشد كسي نبايد صحبت كند، اينكه كسي در اين دوره احيانا انتقادي داشته، حالا نبايد اصلا حرف بزند و سخنش در مطبوعات باشد، شما جلوي آزادي بيان را مي‌گيريد. آنها مي‌گويند اين توطئه است، ما با آزادي توطئه مخالفيم! برداشت‌ها مختلف است، يعني شما اين را بگذاريد كنار آن برداشتي كه مثلا شهيد مطهري از آزادي بيان دارد، كه اين يك مقدار تاكيد روي آزادي بيان دارد و دايم هشدار مي‌دهد كه مبادا به بهانه حفظ انقلاب جلوي آزادي بيان را بگيريد.

شايد اگر علي لاريجاني رييس مجلس فرصت داشت و به برخوردها و اظهار نظرها‌ي شهروندان درباره اختلاس بزرگ تاريخ جمهوري اسلامي ايران آگاهي پيدا مي‌كرد و اعتراض‌ها و حرف‌ها و اظهار نظرها در خيابان، كوچه، جلو نانوايي، عطاري، ‌بقالي، در تاكسي، ‌وخط واحد و يا پيام‌هاي روي موبايل‌ها را مي‌ديد و مي‌شنيد و يا ماموران اميني گزارش‌ها را به او مي‌دادند به نمايندگان نمي‌گفت وزير اقتصاد عذرخواهي كرده او را ببخشيد و به او راي مشروط بدهيد.

علي لاريجاني رييس مجلس كه خودش هم مي‌دانست نمايندگان از اين دفاع در اين فضاي به قول او «پرتلاطم سياسي» تعجب كرده‌اند گفت كه رسيدگي‌ها بايد بر مبناي حق باشد و بر اين باور بود كه تندروي شده. رييس مجلس هم براي آنكه از متقاضيان استعفاي وزير جا نماند، گفت همان روزهايي كه اختلاس افشا شد با وزير و رييس بانك مركزي جلسه گذاشته و گفته شد استعفا بدهند؛ درخواستي كه روز گذشته هم در جلسه با وزير مطرح كرده بود اما عملي نشد. حتي گفت به احمدي‌نژاد هم گفته شما كه رسم‌تان عوض كردن 7 تا 7 تاي وزراست چرا اين كار را نمي‌كنيد. بعد هم گفت وزير چهار بار عذرخواهي كرده و بايد براي توجه به فرهنگ عذرخواهي توسط مسوولان به اين موضوع توجه شود. آخرسر هم خواست كه به وزير راي اعتماد مشروط داده شود. . .

در حين نطق نماينده قروه، وزير اقتصاد به جايگاه هيات رييسه مجلس رفت و كنار لاريجاني روي زانو نشست، بعد از چند دقيقه برگشت و فاصله ميان لاريجاني و احمدي‌نژاد را طي كرد و اين بار كنار احمدي‌نژاد روي زانو‌هايش نشست و چند لحظه بعد سر جايش برگشت تا اين بار روي صندلي بنشيند.

به عبارتي بيانات لاريجاني هم براي سالها در ذهن‌ها باقي مي‌ماند و در تاريخ اين سرزمين ثبت و ضبط خواهد شد.

نكته قابل توجه اينكه دولتمرداني را سراغ داريم كه در زمان مديريتشان شعار دهندگان مخالفت با آنها را مخالفت با پيغمبر(ص) مي‌دانستند يا از آنها با عناوين مختلف تعريف و تمجيد مي‌نمودند اما در حال حاضر معمولاً فرصت دفاع و پاسخگويي در برابر مخالفان و معترضان هم به آنها داده نمي‌شود بنابراين شايسته است رييس‌مجلس تا بر سر قدرت مي‌باشد توضيح بدهد راي مشروط يعني چه؟ هنگام ناهار روز 10/8/90 در مجلس چه گذشت ؟ و چرا وقتي وزير در كنار صندلي رياست مجلس و رييس جمهور با دو زانو روي زمين نشست و مطالبي را زمزمه كرد روساي قوه مجريه و مقننه براي اداي احترام به برادر ديني و يك دولتمرد برابر با رسوم و آدابي كه داريم تمام قد برنخاستند و در كنار او نايستادند تا به وي بفهمانند و عملاً نشان بدهند نه تنها وزير بلكه يك مدير مياني هم نبايد دو زانو در كنار مسئولي كه روي صندلي نشسته بر روي زمين بنشيند به ويژه كه دنيا شاهد اين صحنه بود!!

جهت مزيد اطلاع خوانندگان آيينه اظهار نظر آيت‌‌ا... موسوي اردبيلي درباره استيضاح وزير اقتصاد دولت دهم درج مي‌گردد.

آيت ا... موسوي اردبيلي: اقدام مجلس در راي دوباره به وزير اقتصاد يك امر ظاهري و يك استيضاح ظاهري بود. درست نبود با يك معذرت خواهي سر و ته ماجرا را هم بياورند ولي به طور كلي تمام صحبت من اين است كه ما بايد به مردم اعتماد كنيم و عدم اعتماد به مردم هيچ نفعي براي ما نخواهد داشت.

منابع:

روزنامه‌ها، سايت‌ها و خبرگزاري‌هاي رسمي مختلف و متعدد در نيمه اول آبان ماه 1390