زمان ائتلاف‌ها به پایان رسید. دیگر هیچ‌کس با هیچ‌کس ائتلاف نمی‌کند. حالا باید توافق کنند. ستادها یک‌به‌یک تشکیل می‌شوند. هرچند که خبر‌ها هنوز ضد‌و‌نقیض است و روسای ستاد‌ها مرتب تغییر می‌کنند.

روزنامه بهار در ادامه می نویسد: می‌گویند بیشتر ستاد‌ها مردمی است و خود‌جوش. به نظر می‌رسد در این انتخابات بازی شکل دیگری رقم می‌خورد. خبری از ستاد‌های عریض و طویل به شکل سال‌های گذشته نیست. گویا ستادها خانه‌‌‌به‌خانه شکل می‌گیرد؛ به شکل جدید و امروزی. و البته در کنار تشکیل ستاد‌ها، تکذیب هم هست. روسا و سخنگو‌ها مشخص می‌شود اما تایید هم نمی‌شود حتی تکذیب هم می‌شود. اما مهم‌تر از آن بلاتکلیفی در اردوگاه اصولگرایان است.

با آمدن جلیلی به یکباره همه چیز به هم ریخت. اصولگرایان منتظر حضور مشایی در انتخابات بودند و حتی حدس‌های کمی می‌زدند که بالاخره نامزد حداکثری اصلاح‌طلبان نیز پا به میدان بگذارد اما جلیلی قراری بر آمدن نداشت و همین شد تا امروز ندانند که باید چه بکنند. چند ماه است که تبلیغ و سخنرانی کرده‌اند، حامیان متعدد جمع کرده و پول خرج کرده‌اند، حالا چطور به راحتی می‌توانند به نفع تازه‌وارد کنار بکشند.

اما اصلاح‌طلبان راحت‌تر با تازه‌وارد کنار می‌آیند چون ماه‌ها بود که منتظرش بودند و از او می‌خواستند تا بار دیگر بخت خود را در انتخابات بیازماید. تا ساعت پنج تماس پشت تماس بود تا به وزارت کشور برود. اما از آنجا که تصمیم دقیقه آخر گرفته شد هنوز نه ستادی هست و نه رییس ستادی. خانواده هاشمی گفته‌اند که او ستادی نخواهد داشت. اما بالاخره ستادهای نامزدهای اصلاح‌طلب حاضر در انتخابات هستند. اما ستادهای مردمی نامزد جریان دولت زود‌تر از همه گویا تشکیل شده است.

اویی که رهبر انحرافیون می‌خوانندنش بالاخره با وجود تمام «نه»‌هایی که در خفا و پنهان به سویش روانه کردند آمد و حالا حامیانش برایش به صورت خودجوش ستاد زده‌اند. معلوم نیست اسفندیار رحیم‌مشایی ستاد مستقلی خواهد داشت یا می‌خواهد ستادهایش را به مردم و حامیانش واگذار کند.

جزئیات دیدار لنکرانی و مصباح یزدی