توهین بی سابقه به چهره نورانی پیامبر معنویت و مهربانی و سفیر عدالت و آزادگی، رسول گرامی اسلام (سلام الله علیه و آله)، حادثه پیچیده و پرماجرایی است که بدون تردید اوضاع امروز و فردای دنیای ما بدان وابسته است و شایسته نیست به آسانی و سادگی از کنار آن گذشت. این اقدام موهن و شرم آور و مهم تر از آن حمایت برخی از قدرت های بزرگ از آن به بهانه آزادی بیان، ترفندی کثیف و فتنه ای خطیر است که شعله ور شدن آتش آن ابعاد بسیار عمیق و وخیمی بدان خواهد بخشید.
قبل از طرح تصویری مجمل از اهداف و ابعاد این ماجرای شگفت و شنیع باید متوجه بود که اساساً توهین به یک پیامبر الهی نمی تواند از یک کانون مذهبی و معنوی صورت پذیرد. هرچند ممکن است یک یا چند کشیش مجنون یا خاخام مست از این عمل نفرت انگیز حمایت کنند، اما قاطبه علمای ادیان الهی در محکومیت اینگونه اقدامات سخیف و پرمخاطره، همراستا و همداستانند. تقابل ادیان و فرهنگ ها با یکدیگر در قالب خشونت و خونریزی نیست بلکه از نوع "نرم" و از جنس اندیشه و هنر است. اهانت و خشونت زمانی آغاز می شود که مطامع اهل سیاست و اصحاب قدرت در قالبی دینی دنبال می شود. خلاصه آنکه چهره دینی این اقدام نباید ما را از ماهیت سیاسی آن غافل کند.  
اگرچه تولید و انتشار این فیلم بی ارزش به کارگردانی گمنام و بنگاه فیلمسازی کوچکی در آمریکا نسبت داده می شود اما واقعیت آن است که افراد و یا موسساتی در این ابعاد، هیچگاه از جسارت کافی و انگیزه لازم برای پرداختن به چنین کارهایی برخوردار نبوده و قدرت تحمل عواقب وخیم اینگونه ماجراجویی های بی منفعت را ندارند. تنها خباثت ذاتی صهیونیست ها که با اندیشه هایی جاه طلبانه و آتش افروز در هم آمیخته است می تواند توجیه گر تولید این فیلم سخیف به حساب آید. حتی آمریکا نیز از انتشار این فیلم چندان منتفع نیست چراکه چهره و وجهه بین المللی خود را مخدوش تر از گذشته ساخته است و برخی از منابع و منافع مالی خود را نیز به مخاطره انداخته است. با این وجود حمایت نامحدود و نامشروط آمریکا از منافع رژیم مجعول صهیونیستی، آنها را مجبور به حمایت عملی از تولید و عرضه این فیلم ساخته است.
صهیونیست ها از موضع ضعف و استیصال بقای خود را در تنازع و تفرقه دیگران می بینند و همانطور که در جهان اسلام با نزدیک-شدن به برخی از امرای فاسد و علمای بی عمل و فاقد بینش، جریان نفاق، افراطی گری و خشونت را پشتیبانی می کنند در عرصه بین المللی نیز به تقابل ادیان و مکاتب و به طور خاص رویارویی اسلام و مسیحیت دامن می زنند.
اگرچه موضع گیری های توام با تدبیر علمای بزرگ مسلمان و مسیحی در ناکام گزاردن این توطئه و ترفندها مؤثر بوده و هست اما باید راهکاری مؤثر یافت تا از تکرار "سریالی" اینگونه هتک حرمت ها جلوگیری شود. متاسفانه علی رغم دغدغه خاطر توده مردم مومن و علمای دردمند و با وجود مخاطرات جدی توهین به مقدسات ادیان، اراده موثری برای رویارویی با این مساله در میان سیاست مداران و اصحاب قدرت وجود ندارد. مجامع بین المللی و حتی بیشتر دولت های اسلامی وظیفه دینی و عقلی خود را در برابر این اقدام، که صلح، همزیستی و امنیت جهانی را نشانه رفته است به خوبی انجام نداده و نمی دهند. تا جایی که ام القرای جهان اسلام (عربستان سعدوی!) در این جریان ساکت و خاموش است و خادمین حرمین شریفین (آل سعود!) در حالی برای برگزاری مراسم حج امسال و خوردن از خون میلیون ها زائر آماده می شوند که هیچ تمهیدی برای نمایش خشم عمومی جهان اسلام علیه این ماجرا در مراسم جهانی حج اندیشیده نشده است.
باری، اگرچه دفاع از اسلام وظیفه آحاد مسلمین است اما خدای محمد (ص) بهتر از هرکس دیگری از رسول خود دفاع نموده و روز و روزگار را بر سپاه ابرهه، تیره و تار خواهد ساخت. چراکه پیامبر گرامی (ص) مصداق کامل نورالهی است که خداوند در قرآن به اتمام آن، علی رغم کراهت مشرکان وعده داده است:
"یریدون لیطفئوا نورالله بافواههم، والله متم نوره ولو کره المشرکون"
پایان بخش این گفتار کوتاه را ابیاتی نغز و ماندگار او مثنوی کبیر ملای رومی قرار می دهیم:
رونقت را روز روز افزون کنم                نام تو بر زر و بر نقره زنم
من مناره پرکنم آفاق را                کور گردانم در چشم عاق را
چاکرانت شهرها گیرند و جاه                 دین تو گیرد ز ماهی تا به ماه
تا قیامت باقیش داریم ما                تو مترس از نسخ دین ای مصطفی
 
ای سگ طاعن تو عوعو می کنی            طعن قرآن را برون شو می کنی
این نه آن شیر است کز وی جان بری            یا ز پنجه قهر او ایمن روی

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا