یزدفردا "علی رضا رادفر:همیشه به موضوع محله گرایی به عنوان یک معضل نگاه شده است در این بحث به این موضوع می پردازیم که آیا محله گرایی می تواند مفید ومثبت هم باشد.
هیچ جامعه ای را نمی توان پیدا کرد که بدون مشارکت اعضایش به اهداف خود رسیده , پیشرفت نماید.
جامعه هر چه بزگتر,مشارکت تک تک اعضا الزامیتر وهر چه این همبستگی بیشتر , نظم اجتماعی بهتری برقرار خواهد شد .
در واقع توانایی رسیدن به اهداف در جوامعی حاصل می شود که افراد آن جامعه توانایی مشارکت وهمکاری در اجتماعات کوچک وبزرگ را داشته باشند.
اگر در جامعه ای این سرمایه دچار خدشه یا عواملی مانع از شکل گیری آن شود باید نگران بر هم خوردن همبستگی وانسجام اجتماعی بود.
تعدادی از صاحب نظران معتقدند توجه شهری مهمتر از توجه محلی است .لذا رعایت نگاه محله گرایانه این مهم را ثابت می کند که هر مرکز فرهنگی به نوعی مدیر وضعیت فرهنگی محل شهری خود است وپذیرفته نیست که در زندگی با همسایگی یک مرکز فرهنگی نا هنجاریهای بارز فرهنگی واجتماعی نمود یابد.
محله گرایی دارای دو مولفه انس با محله وتعامل با نهادهای محلی است.انس با محله به معنای اعتماد سازی و ورود به زندگی و روابط اجتماعی یک محله است وتعامل نهادهای محلی به معنی بهره گیری از ظرفیت ها ومنابع مشترک برای مدیریت فرهنگی آن محله است .با این رویکرد در تمام محلات می بایست مراکز فرهنگی مانند فرهنگ سرا, کتابخانه, سالن ورزشی ایجاد شود. و نمی توان هیچ محله ای  را جدا از شهر  دانست و تا موقعی که تمام محلات در یک سطح فرهنگی قرار نگیرد نمی توان توقع رشد فرهنگی آن جامعه  را داشت . باید با افکار جهانی و  توجه به نیازهای محلات با رویکرد حل مسائل از پائین به بالا  برنامه های خود را درمدیریت شهری  اجرایی نمائیم.
ولی محله گرایی در نقطه مقابل آن می تواند آسیبهای جبران ناپذیری را برای جامعه به ارمغان آورد. گاهی اوقات تعصب بی جا  روی یک مسئله انسان را از مسیر تعادل خارج کرده واین تعصب باعث می شود انسان چشمش را روی حقیقت ببندد. گروهی از هر محله  خود را عاشق محله خود می دانند  وبرای ثابت کردن آن حقیقتا از هیچ نزاعی  انصافا دریغ نمی ورزند و انگار که فرستاده ای هستند از طرف خدا که برای  دفاع از حق مردم آن محله در آنجا مبعوث شده اند.  این گروه به  علت افراطی گری ضرر های جبران ناپذیری برای آن جامعه به ارمغان خواهند آورند.
چرا ما نباید بتوانیم رو در روی یکدیگر حرفهایمان را با هم به اشتراک گذاشته, نتیجه بگیریم وضرورتأ باید بعد از جلسات شهری, با تشکیل جلسات محلی سعی در تخریب واعتراض داشته باشیم.
خوب امسال مرکز فرهنگی در این محله و سال دیگربا پایبندی به توافقاتمان  وتبدیل آن به فرصت , در محله دیگر, و با انتخاب فلان مدیر از فلان محله , باداشتن مدیران ارشد برای شهرمان افتخار کسب کرده  و راه را برای بهانه گیری ببندیم.
در بعضی شهرها مدیران ارشد,مسئولین, نخبگان ,سرمایه داران وخیرین با تشکیل کارگروهایی به حل مسائل داخل شهرومحلات می پردازنند.به عنوان مثال شهر تبریز را شهر بدون گدا گویند که حاصل همین کار مشترک هست و یا برای اتحاد وهمدلی بیشتر, نمازجمعه را در مکانهای مختلف حتی سالی یکبار هم که شده برگزار نمائیم.
بیائید به جای اینکه اینقدر به دست و پای یکدیگر بپیچیم از ظرفیتهای محلات استفاده و از تنگ نظری دست برداشته  وبا پایبندی به توافقاتمان , سرمایه گذاران را تشویق به سرمایه گذاری نمائیم.
بیائید با برگزاری همایشها و اصلاح قانون انتخابات شوراها در خصوص شرایط نامزدی به صورت تخصصی تری عمل نماییم.
ودر پایان با اشاره به آیه« انّ الله لا يُغيِّرُ ما بقوم حتّي يغيّرو ما بانفسهم »که خداوند صراحتأ می فرماید: مقدرات شما قبل از هر چيز و هر كسي در دست خود شما است و هرگونه تغيير و دگرگوني در خوشبختي و بدبختي اقوام در درجة اوّل به خود آنها بازگشت مي كند. خواهشمندم نسبت به این موضوع اهمیت بیشتری قائل شده تا شاهد رشد وشکوفایی  در تمام ابعاد جامعه باشیم .

                                                                    

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا