یزدفردا: روز معلم از اول غلط بود...

چهل و سومین سالی است که سیل تبریک روز معلم روبرویم است و جز دیدار دانش آموزان و همکاران سابق که به دیدنم می آیند یا تلفنی لطفی و تجدید خاطره می کنند لذت و فخری برایم نمانده است که فخر به( شدن ) دیگران و لذت بردن از ( کامیابی ) دیگران  در عین حرمان خود  در ذاتمان نهادینه است.

روز معلم از اول؛ کار درست؛ رمبنای؛ غلط؛ و مایه جدا شدن از اصل و پیوند جهانی بود

امروز فکر می کنم 

کجای دنیا سالگرد عملیات تروریستی موفق و شهادت یک ایدئولک و اندیشه ورز مذهبی را روز نکوداشت پرورش دهندگان اندیشه قرار می دهند؟

شوربختانه همان تفکر تندرو و انحرافی با بنیان‌های اندیشه تروریستی؛ فضای جولان خود را گسترش داده در لباس و کلام انقلابی جلوه گر شده است.

اصلا یکبارر فکر نکردیم چرا روز معلم را روز شهادت  نحله فکری خاصی گذاشته اند که همه مشکلات مملکت را ناشی از مدرسه و دانشگاه میداند که با اندیشه دینی تربیت نمی کند در حالیکه رسالت آموزش و پرورش نوین  آن سوی دیگراست.

چرا روز معلم خجسته روز شاد نباشد که آن روز گره گشایی بزرگ علمی یا یادآور فتح قله ای از قلل جهل بشری بوده و یا بنیان اخلاق و انسانیت هنر مهارت زندگی استوار گشته است.

و عجیب از همان روز اول ورودمان به  تربیت معلم با دریل در مغزمان فرو کردند شما خداگونه و رسالتتان هم راستا با پیامبران ع هست تزکیه کنید ومزکی باشید مناعت طبع داشته که علوطبع سخن گفتن از پول و مادیات و رفاهیات و حقوق را منع کرده از درجه خدا گونه ای تان می کاهد!

انقلابی بودن مهم نیست انقلابی ماندن مهم است که همانا سکوت و تسلیم و تبعیت محض است 

در حالیکه خودشان پشت پرده به دنبال پول؛ پس انداز  پست پارتی و راه های غصب وقف و نذورات مدرک گرایی و مهره چینی برای حفظ قدرت و ثروت بودند و ما پیاده نظام شان پرورش می دادیم 

هر بار اعتراض کرده مطالبه گری کردیم گفتیم 

آموزش جامع صحیح و همه جانبه حق مسلم فرزندان ایران است به جای مهارت وتحقیق و پژوهش آنها را  باربران کتاب و تست و حفظیات نکنید

کرامت دانش آموز؛ کارگروهی؛ رفاقت در رقابتها می سوزد تا دیر نشده مافیای تست و کنکور را محو کنید زیرا تست و مدارس خاص منبع ثروت و قدرت بوده عدالت آموزشی را محو جایگزین نظام رسمی تربیت می شود... غافل که بزرگان خود سرسفره اش نشسته بودند به ریش ما بچه انقلابی های عدالت‌خواه می خندیدند

عدالت آموزشی و بهره گیری از مواهب؛ پیام انقلاب ما بود چرا دیوار تبعیض و جداسازی کشیده امتیاز و سهمیه  پخش می کنید

لطفا با باورها و علم شوخی نکنید سواد که سهمیه ای نمی شود دانشگاه محل دانش است و پرورش سهمیه را در صنعت تجارت و بانک بدهید

فریاد از حقوق معلم زدیم روزهای اول گفتند از مادیات گفتن آغاز انحراف از مناعت طبع وخدشه برعزت شماست سپس همین عزت با باتوم و حبس و اخراج... ارتقا یافت

بگذریم از کار غلط اندر غلط کادو و هدیه روز معلم جشن دولتی و... همه ره آورد زشت آن شد

همه؛ کاردرست؛ را برمبنای؛ غلط؛ با چاشنی خدعه و فریب بزرگ چند نسل! انجام دادیم.

تا امروز که دیگر از روز معلم بیزارم اعصابم خرد می کند زیرا حماقت؛ خوش باوری؛ ساده لوحی مرا جلو‌ی رویم می اورد ...

بیزارم چون بدجوری باختم!

محمدعلی وزیری

• نویسنده : یزدفردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا