آیا تاکنون شاهد حادثه یا اتفاق ناگواری بوده‌اید؟ اگر جزو اولین کسانی باشید که به محل حادثه می‌رسید و با فرد آسیب‌دیده‌ای مواجه می‌شوید چه می‌کنید؟

مطمئنا در چنین مواقعی همه دوست دارند به نوعی به فرد آسیب‌دیده کمک کنند، اما کمک کسانی مفیدتر است که آموزش لازم را دیده باشند. امروزه به همه توصیه می‌شود حتی اگر هم دوست نداشته باشند در موقعیت‌‌های پرتنش قرار گیرند، کمک‌های اولیه را بیاموزند.

هر کسی احتمال دارد به طور ناگهانی و غیرمنتظره با حوادث و اتفاقاتی چون سوختگی، برق گرفتگی، خفگی، مسمومیت‌ها، گزش حیوانات یا حشرات، سقوط از ارتفاعات و یا تصادفات رانندگی مواجه شود که برای کمک به خود یا دیگران به این کمک‌ها نیازمند باشد.

کمک‌های اولیه مراقبت‌های خیلی فوری است که به یک فرد آسیب‌دیده یا فردی که دچار بیماری ناگهانی شده ارائه می‌شود تا قسمتی از درد و آسیب او التیام و یا از بدتر شدن حال مصدوم جلوگیری شود. البته این اقدامات به هیچ وجه جای مراقبت‌های پزشکی را نمی‌گیرد ولی در صورت لزوم تا رساندن مصدوم به مراکز درمانی، می‌تواند کممواجهه با مصدوم

اغلب اقدامات نجات‌بخش در شرایط بحرانی تنها زمانی موثر است که بلافاصله و توسط نزدیک‌ترین شخص در دسترس ارائه شود که این شخص معمولا یک فرد غیرحرفه‌ای خواهد بود. شاید یک رهگذر! بنابراین اگر با یک صحنه اضطراری مواجه هستید، ابتدا محوطه را از نظر خطرات ناگهانی بررسی کنید. چراکه شما زمانی می‌توانید به دیگران کمک کنید که خودتان سالم باشید و بدانید که مصدوم نمی‌شوید. دومین کار آن است که علت هرگونه آسیب یا بیماری را پیدا کنید و سپس هر آنچه را یافتید به مسوولان اورژانس اطلاع دهید تا آنها بتوانند وسعت و نوع صدمات را تشخیص دهند.

 سرعت عمل:

زمان درخواست کمک از اورژانس بسیار مهم است. برخی افراد در تماس با اورژانس سریع عمل نمی‌کنند و تا تشخیص یک وضعیت اضطراری تماس را به تاخیر می‌اندازند. برخی نیز ترجیح می‌‌دهند اورژانس را نادیده گرفته و به تنهایی مصدوم را با یک خودروی شخصی به مرکز مراقبت‌های پزشکی برسانند که در صورت وخیم بودن حال مصدوم این کار می‌تواند برای فرد آسیب‌دیده بسیار خطرناک باشد. گروه دیگری هم هستند که برای موارد بسیار جزئی با اورژانس تماس می‌گیرند. بنابراین برای آن که بدانید چه موقع آمبولانس خبر کنید باید بتوانید فرق بین یک جراحت یا بیماری جزئی را با آسیبی که خطر جانی دارد تشخیص دهید.

پزشکان طب اورژانس عقیده دارند در صورت مواجهه با مواردی چون بیماران بی هوش،بیماران با درد یا فشار قفسه سینه یا شکم، سرگیجه و دوبینی ناگهانی، تنگی نفس، احساس و تمایل شدید فرد به خودکشی، خونریزی شدید پس از ۱۰ تا ۱۵ دقیقه، بی‌حسی بدن به دنبال آسیب نخاعی، قطع عضو، زخم‌های نافذ دست یا صورت، گازگرفتگی حیوانات، مصرف بیش از حد دارو، ضربه یا سکته مغزی، سوختگی و مسمومیت‌های شدید باید برای کمک با اورژانس تماس بگیرید. باید بدانید هنگامی که یک وضعیت خطرناک رخ می‌دهد ابتدا اورژانس را خبر کنید. خبر کردن افراد دیگر مانند پزشک شخصی، دوستان، بستگان و همسایگان تنها اتلاف وقت است و باید از آن صرف نظر کرد.

 ۱۱۵ یادتان نرود:

برای دریافت کمک‌های اورژانس باید با تلفن ۱۱۵ تماس بگیرید. هنگامی که با اورژانس تماس می‌گیرید از شما اطلاعات زیر پرسیده می‌شود:

در هنگام دادن اطلاعات آرامش خود را حفظ کنید و شمرده و واضح صحبت کنید. فهمیدن موضوعات در حین فریاد زدن و بلند و تند صحبت کردن بسیار مشکل است. نام و شماره تلفنی که از آن تماس گرفته‌اید را به اورژانس بدهید. این کار جلوی تلفن‌های مزاحم را می‌گیرد و در صورت قطع تماس یا گرفتن اطلاعات تکمیلی، دوباره با شما تماس گرفته می‌شود.

آدرس محل فعلی مصدوم را ارائه دهید. آدرس بهتر است به صورت دقیق و در صورت امکان با جزئیاتی چون ذکر تقاطع‌ها و یا مشخصات خاص خیابان یا کوچه باشد.

نوع آسیب و مشکل اصلی مصدوم را شرح دهید تا کارکنان اورژانس وسایل مربوط به آسیب را همراه آورند.

هیچگاه شما نباشید که به مکالمه تلفنی خاتمه می‌دهید، زیرا ممکن است اورژانس سوالات بیشتری داشته باشد. اورژانس ممکن است به شما بگوید که برای مراقبت از مصدوم بهترین کار چیست. اقدامات لازم را دقیق انجام دهید.

همیشه مصدوم بی‌هوش خصوصا با ایست قلبی ـ تنفسی برای گرفتن کمک در اولویت است.

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا