صدرالدین دهقان

اگر بخواهيم در خصوص  مرحوم شادروان شريعتي قضاوتي صحيح و منصفانه داشته باشيم بايد به نكات مثبت و منفي انديشه‌ها و سخنان وي توجه داشت و اساساً نسبت به افرادي با اين ويژگي بايد هر دو جنبه را مورد نقد و بررسي قرار داد.

اثبات ونفي مطلق ،هردو بي‌انصافي و دور از منطق است. البته پيش ازهر قضاوتي بايد زمانه و فضاي حاکم  سياسي وفرهنگي زمان دكتر را به خوبي شناخت. از ويژگي هاي برجسته دكتر شريعتي، صداقت  و خلوص او در پذيرش اشتباه است چنانچه خود بارها تأكيد كرده بود كه مصمم است در برخي از نوشته ها و سخنان خود تجديد نظر كند . ودر وصیتی هم که به استاد محمد رضا حکیمی نموده بر این موضوع تاکید کرده است.

 دكتر شريعتي در زمان استبداد و اختناق كه فرصت را کوتاه و كم مي ديد سعي مي كرد باسخنان جذاب و مطالب انقلابي خود نسل جوان را به تحرك و حركت انقلابي وا دارد و با استفاده از اين فرصت اندك تلاش نمو د تا نشاط و شور انقلابي را در جوانان ايجاد كند و زمينه را براي پذيرش قيام هاي انقلابي در عمل فراهم سازد. اما در خصيصه و نكات قابل اتنقاد در انديشه ی دكتر، برخي از تندروي ها،آن هم نه تندروي هاي سياسي بلكه تندروي هاي ايدئولوژيكي ديده مي شود.

شريعتي در برخي از مسايل خاص موضع گيري هاي متفاوتي داشت كه در آثار وي دیده می شود  و بزرگترين علت آن  شاید فقدان اساتيدحوزوي بود .اما نبايد فراموش كرد دكتر روز به روز ديدگاه هايش در مسايل اسلامي عميق‌تر و ژرف‌تر می شد. دكتر شریعتی در سال هاي آخر حيات خويش كتاب" امت وامامت "را نوشت و در آن موضوع تداوم  وجانشيني امام كه همان ولايت فقيه باشد را مطرح نمود...یادش گرامی باد

 

> مطلب این صفحه را به زبان دلخواه خود ترجمه کنید

 

این خبر را با دوستان خود به اشتراک بگذارید

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا