هرگز حسد نبرده و حسرت نخورده ام         جز بر دو روی یار مؤافق که در هم است.
از استاد دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن که از افتخارات استان یزد است کمک گرفتیم تا ذوق خواننده را به هوای جملات زیبا و اندیشمندانه ایشان تحریک شاید او را تا پایان مطلب بکشانم.
ایشان معتقدند که همه دلتنگی های خود را به قلم بریزیم تا خود را سبک کنیم.
زمزمه ای از دوستان رقیب بگوشمان رسید که در مجلسی برای تقویت موقعیت خود و تضعیف رقیبان کاندیدا گفته اند تعدادی بازنشسته سالخورده در قالب یک ائتلاف در آمده اند. بقول فردوسی چه می توان گفت "«جوان است و جویای نام آمده است".  بهترین جواب این مدعیان جوان را در بین جملات استاد یافتم.
آیا می خواهیم از گذشته ای که دیگر در دست نیست شمایلی بسازیم و آن را به یادگار نگه داریم؟ آیا می خواهیم چیزی به دیگران بیاموزیم؟ یا به گذشته چنگ بزنیم تا آینده را بدان بیارائیم؟ بازگشت به گذشته، نوعی از بازشناخت خود است، حسابرسی از خود: که بوده ایم؟ چه کرده ایم؟ و چه هستیم؟ به قول فردوسی «مگر بهره ای گیریم از پند خویش» و آنچه در دست مانده همین خاطره هاست و تجربه ها، آن را در طبق اخلاص بگذاریم، ظاهر و باطن ... تا دیگران از آن بهره گیرند و خواهند آموخت که ما از چه ماجراهائی لبریز بوده ایم، ما نسلی هستیم که گذشته های دور در وجود ما به دوران جدید پیوند خورده است، سری به گذشته داشته ایم و سری به آینده هیچ نسلی نه پیش از ما و نه بعد از ما این امتیاز بی بدیل را نیافته است. این 50 سال میانه قرن بیستم، ستیغ زمان هاست چه ها که در آن نبوده؟ در این آینده لرزان دنیا به کجا می رود؟
پس آنچه ما می گوئیم، هم از دیروز در آن است و هم از امروز، دیروز در کالبد امروز درآمده است.
ما باید از آن چیزهائی سخن بمیان آوریم که همه می دانند و کسی را یارای گفتار آن نیست.
به سال 1380 زمان تأسیس سازمان نظام مهندسی برگردیم. تجربه و آزمایش، نامرادیها و ناکامیها و وجود فراز و نشیب های متعدد پیش رو را مرور کنیم و تنها سرمایه سازمان را در آن سالها که محدود به یک باب اطاق در ساختمان مخروبه کوچه گل با چند جلد پرونده حاوی مشخصات افراد عضو بود بیاد آوریم تا معنی راه رفته را در ک کنیم. گذشته چراغ راه آینده است آنان که بدون هرگونه چشم داشت مالی و هر نوع منافع شخصی وقت اشان، تجربه اشان، علمشان، عملشان و ارتباطاطشان را بکار گرفتند تا این تشکیلات نوپا جان بگیرد و ریشه بدواند. اکنون مسیر نسبتاً هموار است ولی اهداف آرمانی در افق دستور کار آینده قرار دارد.
از تهمت، افترا و ناسزا بپرهیزیم و بدانیم که برای موقعیت و تعالی می توانیم همچون گذشتگان از پیش کسوتان- صاحبان تجربه، آنانکه مسیر دشوار تحول سازمان را مخلصانه هموار کرده اند و این توفیق جز به مدد روابط معقول و منطق مستدل دست یافتنی نبوده اینک که گروه جوان آمادگی تلاشش را در این زمینه در خود دیده و ابراز نموده ا ند جای خوش وقتی است لیکن  باید بدانند که بجز عوامل نیرو و شور جوانی و پویائی نیاز به نقشه راه است و این میسّر نخواهد شد بجز با تکیه بر تجربه- دانش- ارتباطات و تصمیم گیری های قاطع افرادیکه از بدو تأسیس برحسب وظیفه و علاقه شان و بدون هرگونه چشم داشت تلاش کرده اند تا جوانان پرشور و حال به میدان آمده را مرشد و راهنما باشند باشد که از گذشتگان یاد بگیریم تا در مسیرهای پیش رو و نقشه راه سرگردان و گمراه نشویم مطمئن باشید که ما از به میدان آمدن جوانان با روی خوش استقبال می کنیم و آمدنشان را به فال نیک گرفته و اطمینان داریم که این جسارت و خودباوری آینده توأم با موفقیتی را نوید می دهد لیکن نگذاریم که پیوستگی حلقه ها موجب ایجاد خلل گردد و مطمئن باشیم که با تدبیر- تحول و تلاش به منزل مقصود دست خواهیم یافت و یادمان باشد که اگر افتادنی در کار شد برخاستن را بمنظور دست یابی به مطالبات فراموش نخواهیم کرد.

مطلب این صفحه را به زبان دلخواه خود ترجمه کنید

مخاطبان آن لاین یزدفردا -فرداییان همیشه همراه یزدفردا در سراسر جهان

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا