نوشته : وحید شیخ احمد صفاری

 

گفتيم که در نوشتن و بالاخص در شروع نوشتن از اطناب استفاده کنيد و هرگز خود را محدود نکنيد. بلکه به توانايي و استعداد خود در زياد نوشتن، ميدان بدهيد و هر آنچه را که مي تواند به داستان و توصيف ها و صحنه ها کمک کند را بنويسيد. شايد اين زمان زيادي را بگيرد ولي حداقلش اين است که رمان نوشته شده است.

پس از نوشتن رمان، مرحله دوم و اصلي کار نويسنده شروع مي شود. در اين جا بايد به مثابه ي يک جراح که بدني را مي شکافد، دست در اندامهاي دروني مي برد و قسمت هاي زايد و غير مفيد را بيرحمانه جدا مي کند و بيرون مي آورد و به دور مي ريزد، نويسنده هم بايد دقيقاً چنين کند. بايد صحنه ها و گره افکني هاي را که به نوعي سرعت رمان را کاهش داده و فقط باعث خستگي خواننده مي شود را از داستانش بيرون کشيده و به درون سطل آشغال بريزد.

نويسنده، هيچ وقت نبايد از برش ها و حذف کردن هاي قسمت هاي از رمانش، هراسي داشته باشد و يا دل بسوزاند که اگر چنين کند حيف است، بلکه بايد با اطمينان از نتيجه تصميمش، قاطعانه اقدام کند.

مطلب این صفحه را به زبان دلخواه خود ترجمه کنید

 
  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا