سرویس فرهنگی یزدفردا :در جهت همراهی با کنگره مولانا کمال الدینی (شمس الدین) محمد وحشی بافقی بزرگمرد ادبیات ایران که از سرزمین آهن و فولاد شهر بافق واقع در استان یزد به دنیا معرفی شده است

یزدفردا در جشنواره فرهنگی این بزرگمرد خطه کویر اقدام به برپایی جشنواره فرهنگی اشعار و مطالب مرتبط با وحشی بافقی نموده است و در این راستا "قصیده "

.در ستایش غیاث الدین محمد میرمیران:دل و طـبـعـی کـه مـن دارم اگـر دریا و کـان بـاشـد/یکـی جـوهر نثـار آید یکـی گـوهر فـشـان بـاشـد

" را در ادامه می خوانید: روحش شاد

در ستایش غیاث الدین محمد میرمیران

دل و طـبـعـی کـه مـن دارم اگـر دریا و کـان بـاشـد	یکـی جـوهر نثـار آید یکـی گـوهر فـشـان بـاشـد
ز بــس گــوهـر کــزان دریـا نــثــار آســمــان گــردد	سـراسـر آسـمـان مـانـنـد راه کـهکـشـان بـاشـد
ز بـس جـوهر که آن کـان در زمین بـر روی هم ریزد	هـمـه روی زمـیـن در زیـر گـنـج شـایـگـان بـاشـد
از آن دریــا و کـــان کآمــد مــحـــیــط مــرکــز دوران	زمـین و آسـمـان در جـوهر و گـوهر نـهـان بـاشـد
کـمین گـوهر از آن دریا و ز آن کـان کـمتـرین جـوهر	زمـیـن را زیـب تــخــت و زیـور تــاج زمـان بــاشــد
کشـد در بـاخـتـر بـر رشـتـه گوهر تـیره شـب اعما	اگـر زان جـوهر رخـشـان یکـی در خـاوران بـاشـد
نـیـایـد جــوهـری را در نــظــر گــنــجــیـنــه قــارون	یکـی زان گـوهر پـر قـیمتـش گـر در دکـان بـاشـد
مـگـر زان جـوهـر و گـوهـر مـرصـع افـسـری سـازم	کـه آن افـســر سـزاوار سـرافـراز جــهـان بــاشـد
امــیـر بــاذل و عــادل کــه رشــک بــذل و عــدل او	جــحـیـم افـروز روح حـاتــم و نـوشـیـروان بــاشـد
غــیـاث الـدیـن مـحــمـد ســر فـراز دولـت ســرمـد	کـه خـاک پـای قـدرش تـاج فـرق فـرقـدان بـادش
ره اقـــبـــال او جـــویــد اگـــر اجـــلــال پـــا یــابـــد	ثــنـای دســت او گـویـد کـرم را گـر زبــان بــاشـد
کـنـد چـون مـیـزبــان هـمـتـش تـرتـیـب مـهـمـانـی	فـلـک مهمـانسـرا گـردد کـواکـب میهمـان بـاشـد
عـجـب نـبـود کـه در ایـام عـدلـش گـوسـفـنـدان را	بـه جـانب داری گرگان خـصومت بـا شبـان بـاشد
بـه اقـلـیمی کـه آید شـحـنه در وی حـزم بـیدارش	قضـای خـواب رفتـه عهد شـغل پـاسـبـان بـاشـد
ز اســـتـــیــلــای امــر نــافـــذش چـــون آب فــواره	نـبــاشــد دور کآب چــاه بــر گـردون روان بــاشـد
فـلـک پــر کـاروانـسـت از دعـای خـیـر او هـر شـب	بــه راه کـهـکـشــان تــا روز گـرد کـاروان بــاشــد
بـه بـازار سـیاسـت قـهر او چـون محـتـسـب گـردد	بـلـا ارزان شـود نـرخ سـر و جـان رایـگـان بــاشـد
سـر از گـردن گـریـزد گـردن از پـیـکـر کـران خـواهـد	مـیان گـردنان چـون حـرف تـیغـت در میان بـاشـد
سـراپــا نـافـه گـردد گـر چــرد در سـاحــتــش آهـو	شـمیم خـلق او گر عطـرسـای بـوسـتـان بـاشـد
نمی خـواهد که صـبـح بـخـت او لب بـندد از خـنده	فلک را طـلبـه خـورشـید از او پـر زعـفـران بـاشـد
جـهـان گـر در خـور بـحـر نـوالـش کـشـتـیی سـازد	زمـیـنـش لـنـگـر آیـد آسـمـانـش بــادبــان بـاشـد
زمـان گـر خـانـه طـرح افـکـنـد شـایـسـتــه قـدرش	سـپـهرش طاق گردد آسـمانش کهکشان بـاشد
زهـی قــدر تــرا بــنـیـاد دولــت آنـچــنــان عــالــی	کـه در رفـعـت نـشـیـب او فـراز آســمـان بــاشـد
به چاهی شد فرو خصمت که نتوان بر کشید او را	زمـان آغـاز تـا انـجـام اگـر یـک ریـسـمـان بــاشـد
تــوان کــرد از کــتــان آیـیـنـه آن مـه کـه جــاویـدان	نـفـرسـایـد اگـر حـفـظ تــو نـسـاج کـتــان بــاشـد
تـعالی اله چـه تـرکیب است آن رخش جـهان پـیما	کـه گـه بـرق جـهان گـردد گـهی بـاد وزان بـاشـد
چـو زیـن بــر پـشـت او بـنـدنـد بــرقـی زیـر ران آیـد	نشیند گر کسش بـر پشت بـادش زیر ران بـاشد
مـحـیط نور و ظـلـمـت پـر ز مـوج روز و شـب سـازد	گرش رخـش زمان یک دم عنان اندر عنان بـاشـد
بـدان ساحل بـود دستش هنوزش تـا بـدین ساحل	اگـر پــهـنـای بــحـری قـیـروان تـا قـیـروان بــاشـد
گــرش پــیــری دوانــد در ره ایــام طــی گــشــتــه	بـه خیزی کهل گردد و ز دگر خیزیش جوان بـاشد
شود پشت و شکم یک سطح بـا هم گاو ماهی را	چـو لـنـگـر افـکـنـد یـعـنـی رکـاب او گـران بـاشـد
چـنـان زان بـگـذرد کـش کـج نـگـرد مـوی بـر پـیـکـر	بـه سـقف سـوزنش ره گر چـه تـار پـرنیان بـاشد
بــدو آسـان تـوان رفـتــن بــه سـقـف آسـمـان زیـرا	کـه دسـت و پـای او بـام فـلـک را نـردبـان بـاشـد
بـه یـک انـدازه از چـوگـان، از ابـدان نـیمـش انـدازد	خـم پـایـش اگـر گـوی فـلـک را صـولـجـان بـاشـد
دمـد تـیرو جـهد زین نه سـپـر بـی دسـت ناوک زن	بر آن خاکی که پای آن سبک پی را نشان باشد
بـه میدان سـعادت بـی قرین رخـشـی چـنین بـاید	کـه پــای دولـتــت را بــا رکــاب او قــران بــاشــد
زبـان خـامه چـون شد خشک از عجـز ثـنا وحـشی	همان بـهتر که در عرض دعا رطب اللسان بـاشد
الـا تــا هـسـت در دسـت فـنـا سـر رشـتــه تــاری	کز آن سـررشتـه پـیوند بـقای انس و جـان بـاشد
تــن و جــان تــرا تــار تــعــلــق نـگــســلــد از هـم	مــیـان هــر دو پــیـونــد دعــای جــاودان بــاشــد