به گزارش پرسش نیوز، هر چند سهیلی زاده با درایتی که دارد این بازیگران جوان را در ترکیبی حساب شده در کنار بازیگران با تجربه قرار داده و نتیجه ای که می خواهد می گیرد.

آخرین سریال موفق سهیلی زاده "فاصله ها" بود که در سطح جامعه با بازخوردهای مثبت زیادی روبرو شد، تا اینکه بنا به دلایلی نامعلوم یک سریال ناموفق و بی کیفیت به نام "سه،پنج،دو" توسط این کارگردان ساخته شد که اگر انصاف را رعایت کنیم می شود این کار بد را به کارهای خوبش بخشید و با دیده اغماض به آن نگاه کرد.
ولی با سریال "دختران حوا" گویی سهیلی زاده باز به مسیر پیشین بازگشته و توانسته گونه ای را که در آن موفق بوده مجدداً احیاء کند. مجموعه ای که تا کنون بیش از هشت قسمت از آن پخش گردیده و موفق هم بوده.هر چند هنوز هم این مجموعه مثل اکثر آثار تلویزیونی از فقدان درامی مستحکم با پیرنگهای قوی و علمی رنج می برد،و کارگردان نتوانسته قصه ای روان را برای مخاطب تعریف کند،در کنار این نقص کلی، مجموعه "دختران حوا" به شدت از چند نقطه ضعف دیگر هم رنج می برد و خواهد برد.

من می کوشم نگاهی بی طرف داشته و به همین دلیل یک به یک نواقص و محاسن کار را عنوان می کنم که رعایت عدل و انصاف را هم کرده باشم.

یک نقطه ضعف کلی در مجموعه طراحی صحنه و لباس بسیار ضعیف،تکراری و غیر علمی آن است که سرکار خانم "پرتوزاده" زحمت آنرا کشیده اند،ولی باید صراحتاً بگویم در چنین فضایی ابتدایی ترین اصول زیبایی شناسی،ترکیب رنگها،ایجاد کمپوزوسیونهای بصری و هماهنگی شخصیتها با پوشش آنها رعایت نشده و این می تواند به لحاظ علمی یکی از نقاط ضعف جدی این مجموعه به حساب بیاید،ولی در کنار این عیب، صدابرداری بسیار خوب و شسته رفته "مهدی آزادی" استانداردی قابل قبول برای مجموعه های تلویزیونی به حساب می آید.در حالیکه نباید فراموش کرد که سیستم پخش صدای سیمای جمهوری اسلامی ایران محدودیتهایی داشته و این صدابرداری نشان از تخصص و زحمت مهدی آزادی دارد.

تصویر برداری کلاسیک "سهیل نوروزی" هم می تواند نقطه قوتی باشد که این مجموعه بتواند به آن ببالد،ولی طراحی چهره پردازی بسیار ضعیف "محمدقومی" این تصاویر و قابهای درست را زیر سوال می برد و چنین چهره پردازی ای آن هم از استادی مثل محمد قومی بعید است. به عنوان مثال طراحی چهره "نیما شاهرخ شاهی" که می توانست بسیار باورپذیرتر باشد.

گذشته از حفره های دراماتیکی و فنی ای که ذکر شد و این مجموعه هم در داستان و هم در ساختار کارگردانی خود دارد،ولی نکته قابل توجه استفاده از بازیگران تازه نامیست که در این مجموعه به عنوان "سه دخترحوا" در کنار بازیگران نامدارتر ایفای نقش کرده اند.

با توجه به نوع کارگردانی سهیلی زاده که همیشه بیشتر از بازیگردانی به کارگردانی می پردازد و می کوشد بازیگر را در موقعیتی قرار دهد که بازی دلخواهش را ارائه دهد و زیان این روش را در مجموعه "سه،پنج،دو" دیده، ولی در میان بازیگران تازه این مجموعه می توان استعدادهایی را دید و برای آتیه سینمای ایران انتخاب کرد و مد نظر قرار داد.

سه دختر حوا را (که نماینده سه طبقه اجتماعی جامعه کنونی می باشند) "نازنین کریمی" ، "تینا آخوند تبار" و "ساغر شکوری" بازی می کنند.

هر چند بازی این سه بازیگر در یک اندازه نمی باشد،ولی باز هم باید به سهیلی زاده احترام گذاشت که این اخلاق نیک،یعنی دادن فرصت به بازیگران غیره چهره را از دست نداده.

در این میان بازی "نازنین کریمی" که نقش دختری از طبقه محروم و پایین جامعه را بازی می کند بیش از دیگران قابل توجه است.

چرا که "گوهر خیر اندیش" همان بازی تیپیکال همیشگی را دارد و انتخاب نادرست "امیرحسین رستمی" برای چنین نقش جدی ای از نقاط ضعف بازیگری این مجموعه است و "یکتا ناصر" هم با توجه به اینکه بازیگر بسیار خوبی است و اخیراً هم توانسته سیمرغ بلورین را برای خود کند،می تواند بیشتر توجه مخاطب را به بازی بازیگران تازه وارد این مجموعه جلب کند.

"ساغر شکوری" با توجه به اینکه مدعی است بازیگری را در مدرسه بازیگری مرحوم سمندریان آموخته، شانس نیاورده و نقشی خنثی را ایفا می کند که چیز زیادی برای ارائه ندارد،"تینا آخوند تبار" هم که دلیل بازیگر شدنش زیاد مشخص نیست بسیار بد و اغراق شده و گاهاً اشتباه بازی می کند و این میان "نازنین کریمی" بازیگر نقش "گیلدا"ست که توانسته گوی و میدان را از دو بازیگر غیر چهره دیگر بدزدد و خودنمایی کند.البته کریمی هم عقبه تئاتری دارد،ولی شروع کارهای تصویری اش که فیلم "یک،دو،سه" ساخته "محمدخراط زاده" بود و بازی بی نقص و اعجاب آورش در آن نقش که شاید مهمترین دلیل انتخابش برای این نقش در سریال سهیلی زاده هم همان بازی باشد توانسته با درکی صحیح از نقشش،ظرفیتهای بازیگری خودش را به نمایش گذارد و اگر اسیر حاشیه های شهرت یک شبه نشود می توان امیدوار بود که بازی او نوید حضور بازیگری توانا در سالهای آینده در سینمای ایران باشد.

نازنین کریمی بعد از فیلم "یک،دو،سه" در فیلم سینمایی "دخترشاه پریون" به کارگردانی کامران قدکچیان هم بازی کرد و به سینما معرفی شد،هر چند آن هم نقشی کوتاه و خنثی بود،ولی کریمی با انرژی خود به همان اندک جای کار هم جان بخشید و تجربه دو تله فیلم دیگر به کارگردانی "اکبرصادقی" و "جواد افشار" گویا او را آماده کرده تا توانایی های ذاتی اش را در این مقام به نمایش بگذارد.

در هر صورت جای بسی خوشحالیست که سیمای جمهوری اسلامی ایران بار دیگر مجموعه ای روی آنتن فرستاد که توانست مخاطب را پای جعبه جادو بنشاند و امیدواریم که مدیران سیما با توجه به هجمه بی توقف شبکه های ماهواره ای آثار بیشتری از این دست تولید و پخش نمایند تا سیمای جمهوری اسلامی ایران هم بتواند حرفی برای گفتن در برابر تهاجم فرهنگی داشته باشد.

در نهایت سریال "دختران حوا" و عوامل آن بخصوص "عزیزعلیزاده" به عنوان تهیه کننده و "حسین سهیلی زاده" به عنوان کارگردان در این مجموعه نمره قبولی گرفته اند و این تبریک را باید به مدیران شبکه پنج که شبکه ای استانی است گفت که توانسته اند در این رکود بی سابقه تولید آثار قابل قبول که سیمای جمهوری اسلامی ایران را مجبور کرده آثار سالهای گذشته را پخش نمایند تا آنتن سیما را پر کند، مجموعه ای مثل "دختران حوا" تولید و پخش نماید.