باغبان میراث عشق

یزدفردا :دکتر غلامرضا محمدی (کویر) شاعر یزدی به مناسبت سالگرددرگذشت ایران شناس بزرگ وپژوهشگر ارزشمند یزدی مرحوم ایرج افشارشعری زیبا و پر محتوا با عنوان باغبان میراث عشق سروده اند که اولین انتشارش را تقدیم به فردائیان بزرگوار نموده اند .

باغبان میراث عشق

                   
دلی به وسعت بینش ،دلی چو آتش عشـق
دلی به وسعت جغرافیای ایران داشــــــــــت
دلی چو عرصه ی فرهنگ، غــــــرق باور ونور
به فرّ وشوکت این آب وخاک ایمان داشــــت

*

نهاد هرچه به غیر از کتاب ودرس وکــــــمال

ز رهگذار تعلق کشــــــــــــــــــــــید دامن را

نسیم گشت وچمن در چمن ترنم بـــــــــــــرد

وخواند ازلب آلاله ها شـــــــــــــــــــکفتن را

**

نمود معبر جُستار ،پیش چشـــــــــــم طلب
گشود پنجره ها رو به روشنایی هــــــــــــــا
به کوی میکده ها، می فروش شد ،بخشید
زلال باده ی گلگونِ آشنایی  هـــــــــــــــا

***

سفر گزید چو مجنون به کوچه کوچه ی خاک  

نمود قصه ی این عشق را فراز وفرود

چه رفته ها که به دامان اشتیاق آورد

چه نسخه ها که به فهرست افتخار افزود

****

مگر فروغ ِپژوهش، فراغ گیــــــــــــــــرد بال
چو شمع سوخت که تا انجمن کند روشن
ورق ورق همه ،اسناد قرنها کاویـــــــــــــد
زدود زنگ ملال از نوشته های کــــــــــــهن

*****

زهی وفا وصداقت که بی قرین میثــــــاق

به باغبانی میراث عشق با جـــــان بست

که بر کشند درختان معرفت ،قامـــــــــت

که پر کشند هزارانِِِِِ آرزو سرمســــــــــت

******

هر آنکه بحر نداند چه می شناســــد دُرّ
هر آنکه عشق ندارد ،چه دلبـــــــری داند
هزار نکته زهر نقطه بر گـــــــــــرفت آری
«که قدر گوهر یکدانه ،گوهــــــری داند» *

*******

به برگ وبار وطرب ،آنچنان تماشــــــــایی

که هرکه دید بدو دل نهاد وشد در بنــــــــــــــد

اگر چه ساده،گران ریشه داشت، در تاریخ

اگر شکســـته ،به همت بلند چون الونــــــد

********

دریغ رفت و به اسفند دیده چون می بست 
به مژده گفت بهاریست گل فشان در راه
فتاد نخلِ بـــــــــــلند ِبلوغ ،صد افسوس
شکست سروِ ســـــــرافرازِ آشنایی ،آه

غلامرضا محمدی/ کویر/بهار 90