امیر توکلی، هافبک راست تیم مهمان (آبفای یزد) حملات خود را از دقایق نخست بازی آغاز کرد و در دقیقه 10 بازی یک گل به ثمر رساند.

گل دوم توسط وی در حال تدارک بود، توپ تا خط دفاعی فولاد آلیاژی و محوطه جریمه پیش رفت، شوت سنگین امیر بر تیرک دروازه نشست اما گل نشد و توپ مقابل پای مدافعان فولاد آلیاژی افتاد، ضربه مدافع فولاد آلیاژی بر قفسه سینه امیر نشست، مهاجم آبفای یزد بر زمین افتاد اما دوباره برخواست و یک دقیقه ای در زمین دوید اما پس از یک دقیقه بر زمین افتاد و نفسهایش به شماره افتاد.

قلب امیر از تپش ایستاد/ تنها امکان احیاء قلب امیر تنفس دهان به دهان بود!

فریادهای پدر که مشوق همیشگی امیر بود، او را به برخواستن فرا می خواند، آخر قرار بود امیر در این بازی سه گل بزند و آقای گل نوجوانان یزد شود.

اما این فریادها بی ثمر بود؛ اینها را پدر امیر توکلی با بغضی که صدایش را می لرزاند تعریف کرد.

پدری که حتی بر سر تمرینهای پسرش نیز حاضر می شد و هیچ مسابقه ای از فرزندش بدون حضور او بر سکوی تماشاچیان برگزار نشد.

اما این بار پدر به جای خرسندی از پیروزیهای بی امان تیم و گلزنی های پسر، با پیکر بی جان پسر از استادیوم خارج شد.

آرزویی که به مرگ ختم شد

مجید توکلی، پدر امیر توکلی، نوجوان تازه درگذشته فوتبالیست یزد در گفتگو با خبرنگار مهر با تشریح وقایع روز حادثه گفت: در روز حادثه، عید قربان، امیر با ذوقی بی وصف حاضر شد و در مسیر مدام از این می گفت که در این مسابقه می خواهم سه گل به ثمر برسانم تا به آقای گل فوتبالیستهای نوجوان تبدیل شوم.

وی افزود: به محل مسابقه رسیدیم، همه چیز خوب پیش می رفت، امیر مثل همیشه پیراهن شماره 17 خود را پوشید و با دیگر هم تیمی هایش راهی زمین بازی شد.

ماجرا تا دقیقه 17 بازی همانطور که شرح داده شد، پیش رفت اما پس از دقیقه 17 با جان دادن امیر، ضعف های تیم میزبان یکی یکی مشخص شد.

مجید توکلی ادامه داد: تیم فولاد آلیاژی که میزبان این مسابقه بود تنها یک پزشکیار داشت و تنها کاری توانست در لحظاتی که امیر در حال جان دادن بود بکند، تنفس دهان به دهان بود.

آمبولانس از امکانات اولیه هم بی بهره بود

وی افزود: آمبولانس نیز پس از 20 دقیقه به زمین رسید و امیر در آمبولانس نیز هنوز زنده بود.

توکلی ادامه داد: آمبولانس نیز فاقد تجهیزات لازم بود و حتی یک دستگاه اکسیژن برای تسهیل تنفس امیر نداشت.

وی افزود: در نیمه های راه بیمارستان بودیم که متوجه شدم امیر دیگر نفس نمی کشد و همانجا متوجه شدم که دیگر او را برای همیشه از دست دادم.

تسلیم شدن امیر پس از نیم ساعت دست و پنجه نرم کردن با مرگ

توکلی عنوان کرد: امیر بیش از نیم ساعت در کنار زمین با مرگ دست و پنجه نرم می کرد و نبود امکانات پزشکی باعث شد که فرزندم جان خود را از دست بدهد.

وی ادامه داد: از تیم فولاد آلیاژی گله مندم که چطور و با چه انگیزه ای بازیها را میزبانی می کند در حالی که از کوچکترین امکانات پزشکی برخوردار نیست.

توکلی عنوان کرد: داور بازی نیز نباید بازی را سوت می زد در حالی که از نبود تجهیزات پزشکی در کنار زمین مطلع بود.

پدر فوتبالیست نوجوان یزدی از مسئولان تیم آبفای یزد تقدیر کرد و گفت: مسئولان این تیم برای امیر سنگ تمام گذاشتند اما از هیئت فوتبال یزد و از تیم فولاد آلیاژی گله مندیم.

وی افزود: اگر از کسی شکایتی نکرده ام فقط به این دلیل است که پسرم عاشق فوتبال بود و متعقدم او پیش مرگ و ناجی فوتبال یزد شد تا شاید مسئولان تلنگری بخورند و به فکر تجهیزات کافی برای فوتبال باشند.

پدر این بار از علایق فرزندش گفت و از رمز شماره 17.

امیر عاشق فوتبال بود/ چه کسی مقصر مرگ نوجوان یزدی است

می گفت پسرش عاشق تیم استقلال و بازی فرهاد مجیدی بوده و از بازیکنان خارجی نیز به نانی علاقمند بوده است.

نانی بازیکن شماره 17 یکی از تیمهای فرانسوی و جالب اینجاست که امیر نیز پیراهن شماره 17 را بر تن داشت، دقیقه 17 آخرین گل خود را به ثمر رساند و روز 17 آبان نیز به خاک سپرده شد.

وی از آرزوهایش برای فرزندش گفت و گفت که همواره مشوق امیر برای رسیدن به آرزوهایش بوده است.

توکلی افزود: همیشه خودم امیر را برای شرکت در تمرینهایش می بردم و نه تنها تماشاچی ثابت بازیهایش بودم بلکه در همه تمرینهای او نیز حضور داشتم.

وی ادامه داد: با تیم جوانان سپاهان صحبت کرده بودم و قرار بود امیر از تابستان آینده در این تیم بازی کند.

پدر که همه آرزهایش را بر باد رفته می بیند، دوست دارد اکنون که فرزندش نیست نامی از او برجای بماند و این تنها چیزی است که خانواده چهار نفره توکلی که اکنون یک عضو خود را از دست داده اند، تسلی می دهد.

این بار هم یک نفر پیش مرگ و فدایی شد تا بار دیگر مسئولان فوتبال به ویژه در استان یزد دریابند که هر کاری باید بر اساس و اصول خود پیش برود و زمینی که در کنار آن تجهیزات پزشکی و پزشک وجود ندارد، نباید سوت آغاز بخورد.

گاهی برخی تاوانها برای به خود آمدن برخی مسئولان سنگین است و این بار خانواده توکلی تاوان بی توجهی به فوتبال یزد را داد.....