كمال تبريزي نمي‌خنديد؟!

احمد مسجدجامعي

دو شب پيش در مراسم جشن خانه سينما از عملكرد موفق بيش از يك دهه تلاش عليرضا زرين، از نخستين مديران كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان در سال‌هاي پس از انقلاب اسلامي تقدير شد. زرين از پايه‌گذاران موج تاثيرگذار سينماي كودك در ايران است. او با همكاري جوانان و نوآموزان ديروز و بزرگان سينماي امروز اين كار را به سرانجام رسانيد.

درباره زرين گزارشي تصويري ارايه شد و خانم فرشته طائرپور و آقايان وحيد نيكخواه‌آزاد، نورالدين زرين‌كلك، علي‌اكبر صادقي، احمدرضا احمدي، عباس كيارستمي و... سخن گفتند. در كارنامه درخشان مديريت او در كانون از فيلم‌هاي حياط پشتي، مدرسه عدل آفاق، باشو غريبه كوچك، خانه دوست كجاست، مشق شب، زندگي و ديگر هيچ، كليد و بازار مي‌توان نام برد كه جايزه‌هاي داخلي و خارجي بسياري را به دنبال داشت. پيشنهاد اين قدرداني را كيومرث پوراحمد داد و پس از تصويب در هيات‌مديره خانه سينما اجرا شد. اما در اين ميان سخنان صميمانه زرين شنيدني‌تر است. او درباره همكاران خوب و ارزشمند روزگار دشوار مديريت گفت و افزود كه با همه مشكلات تمام فعاليت‌ها و توليدات كانون در چارچوب قانوني و شرعي بوده است و ادامه داد كه در آن سال‌ها هنوز تكليف برخي مسائل مانند موسيقي فيلم روشن نبود و احتمالات را هم در نظر مي‌گرفت و با پرس و جو از مراجع تقليد عمل مي‌كرد تا از چارچوب‌هاي شريعت خارج نشده باشد.

در همين مراسم منوچهر محمدي درباره آداب‌داني، رزمندگي و مسلماني مثال‌زدني كمال تبريزي از سال‌هاي دور تاكنون گفت و از اينكه مردم از زبانش در امان هستند و لبخند را جايگزين اخم كرده است؛ ولي فيلمي كوتاه و هنرمندانه به نمايش درآمد كه در آن گروهي از برجسته‌ترين بازيگران سينماي ايران تلاش كردند خنده‌يي بر لب كمال بنشانند، نشد كه نشد و حتي شعر بلند حافظ با مطلع يوسف گم‌گشته باز آيد به كنعان غم مخور/ كلبه احزان شود روزي گلستان غم‌مخور، نيز او را سرشوق نياورد و لبخندي تلخ هم بر چهره افسرده او پديدار نكرد. جالب آن است كه در همان سال‌هاي دور و سخت است كه خانه سينما هم شكل گرفت. بنيانگذاران راه‌اندازي آن را زمينه‌‌سازي براي برخورداري اهالي هنر و سينما از حقوق مندرج در قانون اساسي مي‌دانستند و معتقد بودند كه تامين اجتماعي و امنيت شغلي سينماگران از وظايف دولت است كه با واگذاري برخي امور به خودشان بهتر تحقق مي‌يابد و سينماي «جمهوري اسلامي ايران» به بالندگي و اوج مي‌رسد.

حال سال‌ها از آن روزگار گذشته است؛ آيا فيلم‌هايي از قبيل آنچه زرين به آنها مجوز داد و به ساخت آنها كمك كرد هنوز هم مي‌توانند پشتيباني شوند؟

آيا شخصيت‌هايي از آن دست، شرايط كار برايشان آماده است؟

آيا دفاع از خانه سينما به عنوان نهاد مدني مبتني بر آراي اهالي هنر باز هم تكليف نظام اجرايي است؟

آيا كمال تبريزي را هنوز هم يك رزمنده و بچه مسلمان پيشكسوت در حوزه هنر و سينما مي‌شناسند؟

گوهر مخزن اسرار همان است كه بود

حقه مهر بدان مهر و نشان است كه بود

عاشقان زمره ارباب امانت باشند

لاجرم چشم گهربار همان است كه بود

از صبا پرس كه ما را همه شب تا دم صبح

بوي زلف تو همان مونس جان است كه بود

طالب لعل و گهر نيست وگرنه خورشيد

همچنان در عمل معدن و كان است كه بود

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا