یک کارشناس ارشد پرستاری در یزد:برقراری ارتباط بخشی از درمان بیمار است

یزدفردا :بهداشت و درمان :پزشکی:یک کارشناس ارشد پرستاری در یزد گفت: ارتباط نه تنها بخشی از درمان بیمار است، بلکه یکی از ضروریات حرفه پرستاری است.
علیرضا کفیری در گفت و گو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی(وبدا)، در خصوص برقراری ارتباط با بیماران اظهارداشت:
ارتباط فن انتقال احساسات، عقاید، افکار و ایده ها از یک فرد به فرد دیگر است.
وی افزود: انسان بخش زیادی از ساعات فعال خود را به ارتباط با دیگران می پردازد و این ارتباط وسیله تبادل عواطف و تامین احتیاجات حیاتی اوست.کفیری خاطرنشان ساخت:
احساس درد و بیماری از طریق ارتباط ابراز می شود و پرستاران از این طریق از احساسات درونی نیازها و مشکلات بیمار آگاه می شوند و در نهایت به مراقبت و در مان می پردازند بنابراین میتوان گفت ارتباط نه تنها بخشی از درمان بیمار است، بلکه یکی از ضروریات حرفه پرستاری است.این کارشناس ارشد پرستاری در ادامه گفت:
مطالعات نشان داده است؛ طول مدت و نحوه ارتباط در امیدواری و نگرش مثبت بیمار نسبه به تیم درمان اهمیت اساسی داشته بطوریکه بیمارانی که قبل از عمل جراحی با آنها بدرستی ارتباط برقرار شده وضعیت حین عمل و بعد از عمل انها بهتر از بیماران دیگر بوده است.
وی افزود: اغلب پژوهش ها ارتباط پرستاران با بیماران را ضعیف توصیف کرده بطوریکه پرستاران زمان بسیار کمی را صرف صحبت با بیماران می کنند و این در حالی است که برقراری ارتباط موثر بین پرستار و بیمار تاثیر قابل توجهی در روند درمان دارد.
کفیری عنوان داشت: بسیاری از پرستاران زیادی حجم کار خود را به عنوان مانع ارتباط موثر با بیماران می شناسند بسیاری از انها ابراز می دارند که کمبود پرستار به نسبت بیمار و نداشتن وقت کافی از جمله مهمترین موانع برقراری ارتباط با بیمار بوده که بر تراکم کاری پرستاری دلالت دارد.این کارشناس ارشد پرستاری ادامه داد: منظور از ارتباط تنها ارتباط کلامی نیست بلکه حرکات سر و بدن، حالات صورت، نوع نگاه کردن، طرز ایستادن و نشستن نیز نوعی از ارتباط است که ارتباط غیر کلامی خوانده می شود.
کفیری افزود: به عنوان مثال؛ کودکان قبل از اینکه معنی لغات را بدانند با بلند شدن تن صدا می توانند دچار اضطراب و ترس شوند.همچنین بسیاری از رفتارها مثل تکان دادن سر استفاده از تماس مستقیم چشمی نشانه تائید سخنگو و رفتارهایی مثل، روی گرداندن از سخنگو و اجتناب از تماس چشمی نشانه رد سخنگوست.وی در گفت و گو با خبرنگار وبدا در پاسخ به این سوال که چرا برخی بیماران سخن بعضی پرستاران را بهتر می پذیرند و آموزش های آنها را بهتر قبول می کنند؟
گفت: اینجا باید از همدلی سخن گفت؛ بعبارتی؛ همدلی در واقع نوعی هم زبانی است و با هم زبانی آغاز می شود بعبارتی دیگر؛ در همدلی رفتا کلامی و غیر کلامی هر دو در یک خط قرار می گیرند. برای مثال؛ اگر فرد نشسته است پرستار در مقابل یا کنارش قرار بگیرد. و یا اگر فرد قدم می زند همگام با وی قدم می زند و با تغییر حالت و رفتار وی تغییر حالت می دهد.
این کارشناس ارشد پرستاری در پایان متذکر گردید: همدلی باعث می شود که بیماران احساس راحتی کنند و به کادر درمان اعتماد و اطمینان داشته باشند.

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا