چنگیزخان، چه ربطی به احمدی نژاد دارد!؟ کنایه ای از میرزا محمد کاظمینی چنگیز خان و استمداد از ارواح

_{^{چنگیزخان، چه ربطی به احمدی نژاد دارد!؟}}

_{^{کنایه ای از میرزا محمد کاظمینی}}

_{^{چنگیز خان و استمداد از ارواح}}

محمد رضا شوق الشعراء

میرزا محمد کاظمینی، مدیرکل اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی استان یزد و موسس بنیاد ریحانه الرسول و واقف گنجینه های کاظمینی و مالک یزد امروز، ناگهان بسراغ چنگیزخان مغول رفته و در روزنوشت خود آورده است:

چنگیز خان و استمداد از ارواح

درباره رخدادهای اخیر که معروف شده است به جریان انحرافی و موج حملاتی که به سوی آقای دکتر احمدی نژاد سرازیر است، یادم از کتابی آمد که دو سال پیش خوانده بودم درباره حالات چنگیز خان مغول، عنوان کتاب امپراتوری چنگیز خان نوشته تامس استریسگات ترجمه منوچهر پزشک است که توسط انتشارات ققنوس در سال 1388 منتشر شده است.

خواندن این کتاب را به دوستان و علاقمندان تاریخ پیشنهاد می نمایم و البته قصدم آن نیست که بگویم آقای احمدی نژاد مثل چنگیز خان است که مقایسه بی جائی است اما منظورم آن است که عموما جز موارد قلیل، حاکمان در طول تاریخ اسیر اوهام بوده و اینکه تا چه اندازه این وهمیات با واقعیت سازگاری دارد باید گفت وا... الاَعلم.

و اما خلاصه حالات وخلسه های چنگیز خان، از کتاب مذکور ص 93 تقدیم می گردد.

خلسه های چنگیز خان

در نظر چنگیز خان نظام عقیدتی مغولی به هیچ روی چون چرا پذیر نبود . او در لحظات حساسی از زندگی خویش، در تپه هی مقدس در گوشه گیری و عزلت می نشست، خود را از غذا و آسایش محروم می کرد ، درباره آینده خود به تامل می پرداخت و در جستجوی یافتن رهنمونی از جهان طبیعت به خلسه فرو می رفت. در باور مغول ها ، چنین خلسه ای به شخص مهم اجازه می داد که موقتا شمن شود و توانایی های غیبگویان را به دست آورد . برخوردهای چنگیز خان با عالم ارواح که مورخ ایرانی ،جوینی ، شرح داده است، در امپراتوری جهانی مغول از 1206 تا 1370، اثر جان اندرو بویل آمده است:

او عادت داشت هر آینه بارها به خلسه فرو رود و در این حالت بی هوشی همه گونه چیزی بر زبان او جاری می شد و این حالت خلسه او شبیه همان بود که در آغاز برآمدن او برایش اتفاق افتاده بود و ارواحی که بر او مسلط شده بودند، پیروزی هایش را پیش بینی کرده بودند.... .

هر گاه که این الهام او را در بر می گرفت ، هر وضعیتی، هر چیزی که ممکن بود آرزو کند ــ پیروزی ها ،غلبه ها، ظاهر شدن دشمنان، شکست دادن و در هم شکستن کشورها ـ همگی بر زبان او جاری می شد. معمولا یک نفر همه این چیزها را می نوشت و در پاکتی می نهاد و آن را مهر می کرد و وقتی که چنگیز خان دوباره به هوش و حــواس خود باز می گشت، آنان خــلسه های او را یک به یـک بر او می خواندند؛ و او بر طبق آنها عمل می کرد، و در واقع، کم بیش ، آن ها همگی به حقیقت می پیوستند!!!

تبصره اول: منظور کاظمینی از نوشتن این مطلب در شرایط فعلی، چه بوده است!؟