خاطرات حجت الاسلام و المسلمین سید محمد خاتمی مندرج در کتاب امام (س) به روایت دانشوران، ناشر مؤسسه تنظیم نشر آثار امام خمینی، چاپ دوم: 1386

راجع به ارتباط امام با پدرم، اولاً چون پدرم طلبه حوزه علمیه اصفهان بودند و امام طلبه حوزه قم، بنابراین از دوران طلبگی با هم ارتباطی نداشتند. البته ظاهراً امام هم مدت کوتاهی در اصفهان طلبه بودهاند، منتها خیلی کمتر از آن مدتی که بتوانند با هم آشنا شوند.

آشنایی حضرات به همان دوران اولیه نهضت اسلامی برمیگردد. یادم هست که در آن زمان سه تا اعلامیه داده شد که اولی از طرف امام بود، دومی از جانب آیت الله روح الله کمالوند و سومی از آیتالله روحالله خاتمی (پدرم) که از اردکان صادر نمودند. این سه اعلامیه را در مدرسه فیضیه به دیوار زده بودند و همه می گفتند. این سه تا روح الله هستند که با دولت برخورد میکنند.

بعد از قیام پانزده خرداد و زندانی شدن حضرت امام، پدرم جزو علمای مهاجر به تهران بود و برای استخلاص امام فعالیت نمود.[1]

پدرم اجازه دریافت وجوهات از طرف امام را داشت و با هم مکاتبه نیز می کردند. متأسفانه همه این نامه ها ثبت و ضبط نشده و گهگاه از لای کتابها، یکی از نامه ها پیدا می شود. چنانکه برادرم دکتر محمدرضا خاتمی مدتی پیش نامه ای را از لای یکی از کتابهای قدیمی پیدا کرد که جوابیه امام به پدرم بود. در آن نامه بسیار محبت می کنند و می فرمایند این حرفهایی که شما زدید درست است و پیشنهادهایی که دادید مهم، ولی شما وضع حوزه های علمیه را می شناسید و از تشتت آراء و نظرات در حوزه ها باخبرید..

البته واقعاً آن مطالبی را که امام در مرگ پدرم فرمودند در نشان دادن شخصیت کسی، کمتر چنان متنی را از امام داریم.[2]

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا