1.نام "وحشی بافقی" در مجمع سازمان ملل متحد از سوی رئیس جمهوری طنین انداز شد.

شاعری که هنوز بزرگداشت مناسبی برای او ازسوی دست اندر کاران در نظر گرفته نشده و حتی دیوان او نیز به صورت کامل جمع آوری و به زیور طبع نرسیده است. حال سوال این است که وقتی از سوی رئیس جمهوری بیت شعری از "وحشی بافقی" در سازمان ملل خوانده می شود چرا به همان اندازه در کشور به این شاعر اهمیت داده نشده است ؟

2. فقط وحشی بافقی نیست، چه بسا هستند شاعرانی که هنوز درخصوص نکوداشت و بزرگداشت آنها اقدام رو به جلویی صورت نگرفته است. اقدامی که بتواند شاعران صاحب سبک و بزرگ ایران را به خوبی به جوانان ایرانی وازهمه مهمتربه جهانیان معرفی نماید.

سراغ دارم که هنوز هستند آثاری از شاعرانی که در پیچ و خم مشکلات به فراموشی عمیقی سپرده شده است.

حالا می توان گفت علیرغم متولی های متعدد شعر و شاعری در کشور این رشته فرهنگی تاثیر گذار با مشکلات عدیده ای مواجه است .
3.به اعتقاد نگارنده، شاید یکی از مهمترین مشکلاتی که به پیچ و خم مشکلات شعر و شاعری دامن زده است عدم تشکیل شورای سیاستگذاری شعر و ادب و حتی می توان گفت عدم مساعدتهای مالی و حمایتی به انجمن های ادبی است .

انجمن هایی که بعضا گله دارند از آن باب که علیرغم شعارهای داده شده حمایت خاصی از آنها صورت نگرفته است .

4.توجه به یکسری جشنواره های خاص در این حوزه نیز فقط به تکراری بودن اوضاع شعر و شاعری کمک کرده است. خیلی از دوستان ازاین مسئله شکایت دارند که باب شدن این موضوع نه تنها در ارتقاء فکری شاعران کمک نکرده بلکه باعث شده شعرکنونی دراین برهه زمانی با افت محسوسی مواجه گردد.
5.به نظر می رسد تقویت انجمن های شعر و ادب ، مساعدت به شوراهای سیاستگذاری ، برگزاری جشنواره های متعدد و از همه مهمتر برپا نمودن مراسم های نکوداشت شاعران بنام و بالاخره آسیب شناسی شعر و شاعری بتواند بارقه ای از امید را در بین شاعران ایجاد نماد.

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا