آيا سياستمداران از ادبياتي كه رييس جمهور به كار مي‌برد مي‌ترسند؟
رضا سلطان زاده
مدیر مسئول آیینه یزد
«محمدرضا ترقي، مسوول كميته بين الملل حزب موتلفه اسلامي در گفتگو با خبرنگاران ايلنا گفت: ساركوزي آدم لاتي است كه اخلاق ديپلماتيك ندارد. وي در خصوص تاكيدات دين اسلام و ائمه بر رعايت ادب و گفتگو با دشمنان، گفت: رييس جمهور اين الفاظ را براي كساني بكار مي‌برد كه همه‌ي الفاظ را براي خودش به كار برده اند. شما فكر مي‌كنيد ساركوزي بلد است كه حرف بزند؟ رييس جمهور فرانسه آدم لاتي است كه از نظر سياسي، يك كلمه حرف حساب نمي‌توان در سخنانش پيدا كرد. اصلا نمي‌شود با ساركوزي بگونه‌اي ديگر حرف زد، چون فردي است كه اخلاق ديپلماتيك ندارد.مسئول كميته بين الملل حزب موتلفه در پاسخ به اين پرسش كه آيا ادبيات رييس جمهور و الفاظي كه ايشان كار مي‌برند، سنخيتي با فرهنگ ايراني دارد، گفت: بالاخره ممكن است كه به زعم برخي افراد خوشايند نباشد اما به زعم همان ايراني‌ها خوب آمده است. آيا شما از آنها پرسيده ايد كه از اين حرف بدشان آمده است با ادبيات رييس مجلس نمي‌توان فردي را بترساني.وي در خصوص انتقاد رييس قوه قضاييه از ادبيات رييس جمهور، با بيان اينكه احمدي نژاد دوست دارد كه اين گونه سخن بگويد، تاكيد كرد: هر كس ادبيات خاص خود را دارد. آيا شما مي‌توانيد ادبيات رييس جمهور را منطبق با ادبيات رييس مجلس بدانيد؟ با سبك ادبيات علي لاريجاني مي‌توانيد فردي را بترسانيد؟ در دعواي سياسي بين المللي اگر بگويي" اي واي خواهر "يا " ببخشيد، ما كوچك شما هستيم"آنها شما را با اين ادبيات در صحنه بين المللي خورده و شما را تحويل نمي‌گيرند.»
دولتمردان و سياستمداران و مأموران دستگاه‌هاي اطلاعاتي در كشورهاي اروپايي و آمريكا و . . . تنها در جهت منافع مملكت خودشان برابر با خط مشي تعيين شده گام برمي دارند. در مذاكرات ديپلماتيك با همتايان و ديگر نمايندگان دولت‌هاي مذاكره كننده تلاش مي‌كنند زمينه هايي فراهم نمايند تا بتوانند براي مردم و كشورشان حداكثر استفاده را ببرند. هر دولتمردي در حوزه سياست خارجي به همان نسبت خود را موفق مي‌داند كه بتواند در مذاكرات، و برنامه ريزي‌ها نظريات و خواسته‌هاي خود را تأمين نمايد.
رسانه‌هاي غربي، آمريكايي و آسيايي روزانه دهها و صدها بار كارهايي از قبيل تظاهرات مردم مقابل كاخ سفيد عليه تصميمات رييس جمهور و نمايندگان كنگره و مقامات سياسي آن كشور پيرامون جنگ با عراق و افغانستان گرفته تا امور مربوط به اقتصاد و تجارت، غلط نويسي نخست وزير انگليس، تپق زدن سياسيون، درگيري‌هاي لفظي و فيزيكي نمايندگان مجالس قانونگذاري، انتقاد از نشست‌هاي سياسي و اجتماعي و يا از تصميماتي كه قرار است در آن جلسات اتخاذ گردد و گاهي اعمال خلاف عفت عمومي، مستي، خماري، تجاوز و تعرض بعضي از دولتمردان به ديگران را منعكس مي‌كنند يا در رسانه‌هاي مجازي و نوشتاري تحت سيطره و مديريت خويش درج مي‌نمايند.چه بسيار از اين حوادث و يا موارد متعدد ديگر كه در صحنه‌هاي بين المللي اتفاق مي‌افتد و بعضاً نشانگر اين معني است كه عاملان و به وجودآورندگان آن وقايع و صحنه‌ها پاي بند به مسائل ديني، اخلاقي و اجتماعي نيستند.
در نهايت اگر مردم به آنها رأي دادند مي‌مانند در غير اين صورت جاي خود را به حزب و دسته و گروه رقيب مي‌دهند.
چرچيل نخست وزير انگلستان را براي اداي احترام به آرامگاهي بردند، راهنما توضيح داد: فردي كه در اين مكان دفن شده مردي صادق و سياستمدار بوده است. چرچيل گفت: براي اولين بار است كه مي‌بينم دو نفر در يك گور خوابيده اند.
گر چه نگارنده در اين ستون در پي جدا كردن سره از ناسره نيست، بلكه اين نكته را متذكر مي‌شود كه دولتمردان اين كشورها نه تنها از ادبيات فردي واهمه ندارند.بلكه آن طور كه مي‌گويند يا شنيده مي‌شود در مواردي جملات و كلماتي از مقامات اداري و اجرايي ديگر كشورها را براي به ظاهر تفريح و سرگرمي مكرراً از بلندگوهاي خود پخش مي‌نمايند.
برنامه و سخن مقامات اجرايي در ايران از جمله وقتي مؤثرتر است كه بيش از پيش بتوانند محيط بين المللي را به يك جو با ثبات براي نظام تبديل كنند. فرصت‌ها را براي تنش زدايي در جهان از دست ندهند و از همه مهمتر مسئولان اجرايي با برنامه ريزي‌هاي دقيق تر از گذشته بر مشكلات داخلي آن هم به طور اصولي از قبيل فقر، بيكاري، اعتياد، ناهنجاري‌هاي اجتماعي، گراني، جلوگيري از افزايش آمار خودكشي‌ها و جنايت‌ها به ويژه قتل‌هاي خانوادگي و. . . فائق آيند و در زمينه علوم و فنون به پيشرفت‌هاي بيشتري نائل شوند.
هر قدر موفقيت در اين زمينه‌ها بيشتر باشد ترس استعمارگران و استكبار و دشمنان، از ايرانيان و دولتمردانشان افزون خواهد شد.به عنوان نمونه در دوران دفاع مقدس،آنچه كه بيشتر لرزه بر اندام مخالفان انقلاب اسلامي و صداميان خونخوار و حاميان جنايتكار غربي و شرقي آنها مي‌انداخت پايمردي، شجاعت، ايثار و شهادت خواهي رزمندگان در ميدان‌هاي رزم و وحدت و همدلي مردم و مسئولان در پشت جبهه‌ها بود وگرنه متجاوزان و دشمنان معمولاً از ادبيات دولتمردان نه تنها نمي‌ترسيدند بلكه با سفسطه و دروغ پردازيهاي منافقانه سعي در خنثي نمودن برنامه‌ها داشتند و معمولاً در اين گونه موارد نيز توفيقي براي آنها حاصل نمي‌شد.
به عنوان تذكر براي نويسنده اين سطور و خوانندگان حسن ختام اين مقاله را با نقل بخش هايي از ترجمه و تفسير آياتي از قرآن و سخنان مولاي متقيان به پايان مي‌رساند.
«خداوند راه برخورد با فرعون را در آغاز كار بدين شرح بيان مي‌فرمايد: اي موسي و هارون براي آنكه بتوانيد در او نفوذ كنيد و اثر بگذاريد، با سخن نرم با او سخن بگوييد، شايد متذكر شود يا از خدا بترسد.
اگر با سخن نرم و ملايم با او روبرو شويد و در عين حال مطالب را با صراحت و قاطعيت بيان كنيد يك احتمال اين است كه دلائل منطقي شما را بپذيرد و ايمان آورد. احتمال ديگر اينكه لااقل از ترس مجازات الهي در دنيا يا آخرت و بر باد رفتن قدرتش، سر تسليم فرو آورد و با شما مخالفت نكند.(اگر دو راه فوق را نپذيرفت) در اين صورت نسبت به او اتمام حجت شده است و در هيچ حال اجراي اين برنامه بي فايده نيست . . . تعبيرات مذكور علاوه به اينكه درسي براي موسي و هارون بود درسي براي همه رهبران راه الهي است.»1
از آيه 104 سوره بقره به خوبي استفاده مي‌شود كه:
«مسلمانان بايد در برنامه‌هاي خود مراقب باشند كه هرگز بهانه به دست دشمن ندهند،حتي از يك جمله كوتاه ممكن است، سوژه‌اي براي سوء استفاده دشمنان گردد احتراز جويند، قرآن با صراحت براي جلوگيري از سوء استفاد مخالفان به مؤمنان توصيه مي‌كند كه از گفتن يك كلمه مشترك كه ممكن است دشمن از آن معني ديگري قصد كند و به تضعيف روحيه مؤمنان بپردازد پرهيز كنند، چون دامنه سخن و تعبير وسيع است چه لزومي دارد انسان جمله‌اي را به كار برد كه قابل تحريف و سخريه دشمن باشد.
وقتي اسلام تا اين اندازه اجازه نمي‌دهد بهانه به دست دشمنان داده شود تكليف مسلمانان در مسائل بزرگتر روشن است، هم اكنون گاهي اعمالي از ما سر مي‌زند كه از سوي دشمنان داخلي، يا محافل بين اللملي سبب تفسيرهاي سوء و بهره گيري بلندگوهاي تبليغاتي آنان مي‌شود، وظيفه ما اين است كه از اين كارها جداً بپرهيزيم و بي جهت بهانه به دست اين مفسدان داخلي و خارجي ندهيم»2
مولاي متقيان حضرت علي (ع) مي‌فرمايد:
«دانش و ادب گرانبهاترين ميراث است.
هنگامي كه شخصي در حضور امام (ع) سخن بزرگتر از شأن خود گفت حضرت فرمود: پر در نياورده پرواز كردي و در خردسالي آواز بزرگان سر دادي.
از سخنان بي ارزش و خنده آور بپرهيز، گرچه آن را از ديگري نقل كرده باشي.
آن حضرت خطاب به بعضي از اصحابش كه به لشكريان معاويه دشنام مي‌دادند فرمود: من خوش ندارم كه شما دشنام دهنده باشيد، اما اگر كردارشان را توصيف و حالات آنان را بازگو مي‌كرديد به سخن راست نزديك تر و عذر پذيرتر بود، خوب بود به جاي دشنام به آنان مي‌گفتيد:
خدايا خون ما و آنها را حفظ كن، بين ما و آنان اصلاح فرما و آنان را از گمراهي به راه راست هدايت كن تا آنان كه جاهلند حق را بشناسند و آنان كه با حق مي‌ستيزند پشيمان شده به حق باز گردند.»3
پي‌نوشت‌ها:
1- «تفسير نمونه»، جلد 13، صفحه 208 و 209، تفسير آيه 43 سوره طه
2- «تفسير نمونه»، جلد اول، صفحه 385
3- «حكمت 5، 113، 402، فرازي از نامه 31 و ترجمه خطبه 206 نهج البلاغه»
- نویسنده : یزد فردا
- منبع خبر : خبرگزاری فردا
http://www.yazdfarda.com/news/af/25307/
چهارشنبه 26,فوریه,2025