کشورهای فارسی‌زبان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در متن این مقاله از هیچ منبع و مأخذی نام برده نشده‌است. شما می‌توانید با افزودن منابع برطبق اصول اثبات‌پذیری و شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع، به ویکی‌پدیا کمک کنید. مطالب بدون منبع ممکن است در آینده مورد چالش قرار گیرند و زدوده شوند.

کشورهای پارسی زبان، کشورهایی هستند که در آن‌ها زبان فارسی یا پارسی، زبان رسمی تلقی می‌شود یا در کنار زبانی دیگر یکی از زبان‌های رسمی است.

در حال حاضر زبان فارسی در کشورهای ایران، افغانستان و تاجیکستان زبان رسمی محسوب می‌شود. نام رسمی این زبان در این ۳ کشور به ترتیب فارسی، دری و تاجیکی می‌باشد. به علاوه تاجیکان کشور ازبکستان نیز بدین زبان سخن می‌گویند. آن‌ها بیشتر در سمرقند، بخارا و استان‌های فَرغانه، کیش‌رود (قَشقه‌دریا) و سُرخان‌دریا ساکن‌اند.

در کشورهای ایران و افغانستان این زبان به خط فارسی که از خط عربی گرفته شده است نوشته می‌شود در حالی که در تاجیکستان و ازبکستان از سال ۱۹۳۹م برابر ۱۳۱۸ ه‍. خ (پس از یک دورهٔ ۱۰ سالهٔ کاربرد خط لاتین) خط سیریلیک (کریل) رایج گردیده است. این مسأله باعث به وجود آمدن دشواری‌های فراوانی در ارتباطات فرهنگی این سرزمین‌ها گردیده است.

اگر چه میان مردمان این سرزمین‌ها تفاوت‌های گویشی اندکی وجود دارد اما پس از گذر سال‌ها جدایی‌افکنی‌های سیاسی سخن یکدیگر را به راحتی در می‌یابند.