توضیحات مسئولین هفته نامه میبد در مورد ابهامات پیش آمده :

ما هرگز در اندیشه تبلیغ و ترویج خاندان منحوس پهلوی نبوده و نیستیم و نخواهیم بود

یزدفردا :در پی انتشار مطلبی پیرامون طرح معروف "خورشید خانم" و انتشار تصویری در هفته نامه میبد و واکنش تند دکتر اعرافی امام جمعه دانشمند این شهرستان که در یزدفردا منتشر شد

همکاران زحمتکش رسانه ای در هیئت تحریریه هفته نامه میبد با ارسال مطلب زیر به یزدفردا به ابهامات مطرح شده پاسخ داده اند که با توجه به کامل بودن مطلب ارائه شده بدون هیچ ویرایشی عینا منتشر می شود .

متن کامل توضیحات هیئت تحریریه هفته نامه میبد

قریب 50 سال پیش ، سفالگر میبدی به نام سید مرتضی آقایی در کارگاه محقر و ساده خود ، طرحی را با عنوان "خورشید خانم" بر روی آثار خود که همان ظروف سفالینه بود ، ابداع کرد. طبق روال معمول ، او بخشی از محصولات خود را به اداره صنایع دستی می فروخت.

در سال 1971 میلادی (1350 هجری شمسی) در یک نمایشگاه صنایع دستی که در مونیخ آلمان برپا گردید و آثار هنری و دستی کشورهای مختلف ، به نمایش گذاشته شده بود محصولات او نیز با طرح "خورشید خانم" توسط سازمان صنایع دستی وقت ایران در معرض دید جهانیان قرار گرفت و از میان 38 کشور شرکت کننده در این نمایشگاه ، طرح خورشید خانم آقای آقایی حائز رتبه برتر شد و مدال طلای نمایشگاه مونیخ آلمان به او تعلق گرفت ، مدالی که تا به امروز نه به دست خودش و نه خانواده اش رسید!!!!

چند ماه بعد مسئولین سازمان صنایع دستی کشور و در رأس آنها همسر شاه مخلوع در سفری که به استان یزد داشتند سراغ آقای سید مرتضی آقایی (خالق طرح خورشید خانم) می گیرند.

ساعتی بعد خودرویی با آرم فرمانداری یزد با دو نیروی دولتی ، درب منزل آقای آقایی واقع در میبد بالا متوقف می شود. مأموران ، آقای سید مرتضی آقایی را فرا می خوانند. خانواده وی جواب می دهند که او برای شرکت در مراسم عروسی یکی از اقوام ، به یزد رفته است. ایشان می گویند : اتفاقاً ما در یزد با او کار داریم اگر شناسنامه ی او در دسترس هست به ما بدهید.

همسر آقای آقایی چمدان حاوی شناسنامه شوهرش را به دست شوهر خواهر خود سپرده و او را به همراه مأموران ، راهی یزد می کند تا آدرس سید مرتضی را به آنها نشان دهد.

سید مرتضی را از مراسم عروسی بیرون کشانده ، به یک آرایشگاه می برند ، سر او را می تراشند و به حضور مسئولین سازمان صنایع دستی می برند و به او می گویند رئیس سازمان صنایع دستی (که آنزمان فرح دیبا بود) با تو کار دارد. سید مرتضی در حالی که طرح خورشید خانم خود را بر روی خشتی داشت و برای رئیس سازمان صنایع دستی وقت ، توضیح می دهد از او عکس می گیرند و چندی بعد دو قطعه از این عکس ها را طی نامه ای از سوی اداره صنایع دستی یزد برای او ارسال می کنند.

چند ماه بعد در بازدیدی که نمایندگان سازمان صنایع دستی از کارگاههای سفالگری و صنایع دستی میبد و از جمله کارگاه محقر او داشتند دستور ساخت 8 کارگاه جدید در خارج از شهر (شهرک صنایع دستی فعلی) را صادر می کنند. از این 8 کارگاه ، یکی را با متراژ بیشتر در نظر می گیرند تا ضمن اختصاص آن به آقای سید مرتضی آقایی ، زمینه آموزش صنایع دستی را برای وی فراهم نمایند.

دو سال بعد ، در شرایطی برای افتتاح این کارگاهها ، به میبد می آیند که چند ماه از فوت مرحوم سید مرتضی آقایی می گذشته است. به ناچار ، شخص دیگری را به جای او می نشانند تا به ظاهر ، مراسم افتتاحیه را به خوبی برگزار نمایند.

این شخص ، کسی نبود جز همان فردی که چند ماه پیش در مراسم دهه فجر از سوی مدیر کل ارشاد اسلامی یزد ، بعنوان خالق طرح خورشید خانم معرفی شد و خبر آن نیز بر روی سایت خبر گزاریها رفت.

این اقدام اداره ارشاد و همچنین اقدامات مشابهی که از برخی از شهرندان میبد در قالب طرح sun برای به ثبت رساندن اثر خورشید خانم بر روی صنایع کاشی بعمل آمده و همچنین حرف و حدیث هایی که حتی از شهرها و استان های دیگر به گوش می رسد که قصد ثبت اثر خورشید خانم را به نام خود دارند و نمونه آن را در صنعت زیلو میبد هم شاهد بودیم (گرچه با بی تفاوتی هر چه تمام مسئولین شهر ، مواجه شدیم) سبب گردید خانواده مرحوم سید مرتضی آقایی سند چندین ساله خود را در معرض دید شهروندان عزیز ، قرار دهند تا مراقب باشند میراث بر جای مانده از گذشتگان خود را به راحتی در معرض سرقت (بخصوص افراد غیر بومی) قرار ندهند.

این کار را نشریه میبد نه بعنوان سیاست کاری و به تصویر کشاندن یا تعریف و تمجید از خاندان منحوس پهلوی بلکه بعنوان معرفی چهره ای هنرمند که آوازه هنر او 39 سال پیش (7 سال قبل از پیروزی انقلاب اسلامی) از یک کارگاه ساده سفالگری در دهستان میبد جهانی شد ، به تصویر کشید ؛ همان رسالتی که در سایر عرصه ها هم ایفا کرده است .

بحث انتصاب آقای حاج شیخ عبدالکریم حائری مهرجردی به نقطه دیگر خارج از محدوده میبد ، موضوع صنعت زیلو و احداث دانشکده زیلو در خارج از میبد و استان یزد با هدف ثبت این اثر هنری به نام دیگران ، موضوع مشکلات مرزی میبد و اردکان ، موضوع تمایل سرمایه داران میبدی به ایجاد سرمایه گذاری در خارج از محدوده شهرستان بدلیل عدم حمایت مسئولین بومی شهرستان و ... از جمله مواردی بوده است که در خصوص آن بارها نشریه میبد مطلب نوشته و آن را به بحث گذاشته است اما اینکه در این مورد اخیر ، رئیس وقت سازمان صنایع دستی کشور ، از خاندان پلید پهلوی و همسر شاه مخلوع در آمد از بخت بد "میبدی ها" بود.

مرحوم سید مرتضی آقایی در سال 1352 در سن 39 سالگی بر اثر بیماری سیلیکوزیس (بیماری ناشی از شغل) دار فانی را وداع گفت اما همسرش اعتقاد دارد حرص و جوشی که در هنگام احضار وی برای حضور در مراسمی که همسر شاه مخلوع در آن بوده و ترس از اینکه خلافی از او سر زده باشد سبب مرگ وی شده است. او همچنین در جواب افرادی که به او طعنه می زدند که تا پایان عمر از ناحیه خاندان پهلوی حقوق می گیرید می گفت : من حقوق خود را همان اوایل ، یک جا گرفتم و آن ظرف ظرف های خونی بود که شوهرم استفراغ می کرد.

شایان ذکر است از جمله وصایای آقای سید مرتضی آقایی در ساعات پایانی عمرش این است که راضی نیستم از نسل خودم و فرزندانم کسی این شغل را انتخاب کند !! امیدواریم توضیحات فوق ، تبیین کننده انگیزه میبدی ها در درج مطلب خورشید خانم و به تصویر کشیدن عکس سید مرتضی به هنگام ارائه توضیحات مرتبط با هنر خود به مسئول صنایع دستی وقت باشد ؛ ما هرگز در اندیشه تبلیغ و ترویج خاندان منحوس پهلوی نبوده و نیستیم و نخواهیم بود ؛ انتشار 250 شماره از نشریه میبد ، بخوبی بیانگر این واقعیت مهم است ؛ گرچه خود را به سبب عدم ارائه توضیحات کافی به هنگام درج عکس فرح منحوس و کشیدن ضربدری روی تصویر آن ، ملامت می کنیم ولی هیچگاه خود را مستحق مواخذه های شدید برخی از مسئولان شهرمان نمی بینیم. قضاوت بیشتر در خصوص این موضوع را به وجدانهای دیندار حساس ، عدالتخواه و وطن دوست شهرمان می سپاریم.

هیئت تحریریه هفته نامه میبد