آيت الله مدرسي خطیب نماز جمعه شاهدیه : بدانید کسی که در مقابل جمهوری اسلامی بایستد ظالم است و به نظام اسلامی ستم کرده است.

یزدفردا " حضرت آيت الله سيد محمد رضا مدرسي در خطبه نماز جمعه شاهدیه یزد : هر کس به هر نحو به اینها کمک بکند مصداق « اعانه ظالمین» و کمک به ستمگران کرده است.

گزیده ای از خطبه نماز جمعه شاهدیه که توسط حضرت آيت الله سيد محمد رضا مدرسي ایراد شده است .

در تاریخ ایران، سیزدهم آبان روز مهمی است؛ اول این که روز تبعید امام راحل قدس سره است. وقتی امام بر ضد استعمار امریکا و غرب خروشید و پایههای رژیم وابسته پهلوی را هدف قرار داد و آنها نتوانستند این مرد عالم مجاهد را تحمل کنند، با یورش به منزل آن بزرگ، او را دستگیر و تبعید کردند.

همچنین سیزدهم آبان روز بروز خشم ملت ایران علیه دخالتهای جابرانه و ظالمانه آمریکا در ایران اسلامی است. وقتی که آمریکاییها از حدشان تجاوز کردند و هیچ حد و مرزی را نشناختند، بالأخره کاسه صبر مردم از ظلم و دخالت استعمار آمریکا پر شد و به لانه جاسوسی حمله کردند. و بعد از آن، قضایایی اتفاق افتاد که میدانید. البته همان وقت افرادی می خواستند بین جمهوری اسلامی و امریکای ظالم واسطه گری کنند که امام اجازه ندادند. هنوز طنین صدای امام بزرگوار در گوش من است که به این مضمون در قم فرمودند: ریشه های فاسد به تلاش افتادهاند که این قضیه را به گونه دیگری فیصله بدهند.

همچنین سیزدهم آبان روزی است که عده ای از دانش آموزان در مبارزه با رژیم طاغوت به خاک و خون کشیده شدند.

وقایع روز سیزدهم آبان موجب شد تا این روز به عنوان نماد ظلم ستیزی و دشمنی با استکبار و مبارزه با امریکا ثبت شود.

استکبار که از سیزده آبانها ضربههای زیادی متحمل شده، خوب می داند تا در ذهن ملت ایران چنین نمادهایی برای مبارزه و ایستادگی در مقابل استکبار هست نمی تواند دوباره به ایران برگردد. لذا آنها تلاش می کنند این روزها را برای خودشان به طور دیگری مصادره کنند.

خیلی جای تعجب است!! روزی که روز مبارزه با امریکاست؛ روزی که افتخار آن روز، ایستادگی در مقابل استکبار و استثمار امریکاست، چنین روزی را عده ای می خواهند به نفع امریکا مصادره کنند!

واقعاً عجیب است! و آن چه که تعجب انسان را بیشتر میکند این است که: چگونه افراد بسیار پررویی پیدا میشوند که در خیال خام خودشان مردم را آنقدر نادان فرض میکنند که روز مبارزه با امریکا را میخواهند به روز تکریم و کرنش در برابر آمریکا تبدیل کنند!

باید به این افراد بگوییم: اگر شما خودتان اینقدر نادان هستید، فکر نکنید مردم نا آگاهند. مردم ما به خوبی میفهمند و می دانند که این روز چه روزی است. مردم آگاه هستند که شما و افرادی که میخواهید این روز را به نفع امریکا مصادره کنید، چه افکاری در سر دارید و چه دستهایی از شما حمایت می کند.

البته به حمدالله پایه های نظام دینی به حدّی محکم است که واقعاً تحرکات این افراد نظیر اذیتهایی است که پشهها و مگسها میکنند. طبیعی است وقتی که پنجره اتاق باز باشد پشه و مگس داخل اتاق بیاید و اذیت کند! اگر دو سه تا مگس روی سر و صورت بنشیند انسان اذیت می شود، ولی این اذیت چه به نفع مگس خواهد شد و چه تغییر اساسی ایجاد خواهد کرد؟ تحرکات و کارهای این افراد، اطلاعیههای آنها و شعارهاشان در برابر عظمت اسلام و سیل خروشان ملت چیزی بیش از اذیت تعدادی مگس و پشه نیست.

جای شگفتی است که بعضی از افراد که آن همه ادعاهای عجیب و غریب می کنند و خود را جزء عاقل ترین انسانهای دنیا و سیاستمدارترین افراد دنیا می شمارند، چگونه در مسیر این حرکات قرار میگیرند؟ آیا فکر نمیکنند چرا امریکا از اینها پشتیبانی میکند؟ آیا تأمل نمی کنند چرا صداهای استعماری به نفع اینها بلند است؟ آیا آنها طرفدار آزادی هستند و به خاطر آزادی از این ها حمایت می کنند؟ آیا آنها دنبال خبر رسانی صحیح هستند؟ اگر این طور است پس چرا شبکه تلویزیونی المنار و العالم را تحمل نمی کنند؟ چرا این شبکه ها را مورد تحریم رسانهای قرار می دهند؟

گاهی انسان به بعضی از افراد ساده اندیش بر میخورد، می بیند همه افکارش را از شبکه های تلویزیونی بیگانه گرفته؛ تمام تحلیلهایش را از دشمنان اسلام و دشمنان ملت گرفته؛ تمام وجودش را به این خبرگزاری های خدّاع و مکّار روباه صفت تحویل داده. آنقدر ساده لوح است که پیش خودش خیال می کند رسانههای استکباری فقط واقعیت را بیان می کنند و بر اساس واقعیت تحلیل می کنند و نمیخواهند موضع گیری کنند و اصلاً کاری به کار ما ندارند!

باید به این آدم گفت: بیچاره! آنها دشمنان اسلاماند؛ دشمنان ایرانند؛ آنها به جهت دشمنی با ایران اسلامی است که این همه هزینه می کنند؛ تبلیغات راه میاندازند.

راه انداختن یک شبکه رادیویی و خصوصاً تلویزیونی و یا حتی سایتهای اینترنتی، مگر هزینه کمی دارد؟ آنها برای یک دلار آنقدر خسّت به خرج می دهند و حاضر نیستند در راه صحیح مصرف بکنند؛ آنها تمام وجودشان پول و پول پرستی است. پس چرا این همه هزینه می کنند؟ آیا این هزینهها بی هدف است؟

اگر اینها واقعاً طرفدار خبر رسانی شفّاف هستند، پس چرا اخبار شبکههای ما را پخش نمی کنند؟ چرا ما را در تحریم مفتضحانه قرار می دهند و مانع از گردش صحیح اطلاعات می شوند؟

ای آقایانی که خودتان را طرفدار جمهوری اسلامی و امام راحل معرفی میکنید! آیا گوشهاتان را باز کردید و شنیدید که عدهای پشه صفت و مگس صفت در یک گوشهای از بعضی از شهرها جمع شدند و به جای شعار جمهوری اسلامی چه شعاری دادند؟

آیا شما واقعاً طرفدار امام هستید؟!

آیا به یاد ندارید که امام راحل در برابر آن کسانی که خواستند حتی لفظ «دمکراتیک» را به جمهوری اسلامی اضافه کنند و بگویند جمهوری دمکراتیک اسلامی چگونه خروشید؟ چه رسد به اینکه بخواهند پسوند «اسلامی» را حذف کنند!

فریادهای امام هنوز در گوش های ماست. کسانی که آن زمان نبودند بروند در صحیفه نور و در بقیه جاهایی که فرمایشات این بزرگ مرد ضبط هست ببینند.

اگر شما ادعای طرفداری امام دارید، چگونه به اذن و با پشتیبانی شما آن اشخاص به خیابانها میآیند و شعار می دهند: نه غزه نه لبنان و جمهوری ایرانی!!

اگر شما واقعاً طرفدار امام هستید، اگر طرفدار جمهوری اسلامی هستید، اگر راست می گویید و قانون اساسی را قبول دارید، چرا عکس العمل نشان نمی دهید؟ چرا موضع نمی گیرید؟ آیا اینجا جای سکوت است؟ آن هم سکوت با رضایت!

آیا خیال می کنید مردم اینها را نمی فهمند!

آقایان محترم! شما به جای جمهوری اسلامی چه می خواهید؟ به جای رهبری ولی فقیه و مثل رهبری امام و رهبر معظم انقلاب چه می خواهید جایگزین بکنید؟

باید بگویم اینها یا نمی فهمند ـ که واقعاً هم بعضی از آنها نمی فهمند ـ یا می فهمند و فقط میخواهند دیگران را گول بزنند.

بدانید کسی که در مقابل جمهوری اسلامی بایستد ظالم است و به نظام اسلامی ستم کرده است. هر کس به هر نحو به اینها کمک بکند مصداق « اعانه ظالمین» و کمک به ستمگران کرده است.

در میان وظائف شرعیه هیچ چیز بالاتر از حفظ نظام اسلامی و حفظ جمهوری اسلامی و ولایت ولات عدول نیست. آنچنان که درباره ولایت والی عدل در روایات سخن رفته است در باره هیچ چیز آن طور سخن گفته نشده است.

در آن روایت معروف تحف العقول که بخشی از آن در کتاب درسی مکاسب هم آمده، تأمل بکنید و ببینید چه می گوید.

در آن روایت دارد: « انّ فی ولایة والی العدل و ولاته احیاءَََ کلِ حقٍّ و کلِّ عدلٍ و اماتةِ کلِ ظلمٍ و جورِ و فسادٍ...» اگر والی عادل باشد و ولاة عدل بر مسند قدرت باشند، این سبب احیاء هر حقی و احیای هر عدلی است و از بین بردن هر ظلم و جور و فسادی است .

از آن طرف، درباره ولایت ولاة جور و ستم می فرماید: « انّ فی ولایة والی الجائر دروسَ الحق کلّه و احیاءَ الباطلِ کلِّه و اظهارِ الظّلمِ و الجورِ و الفسادِ و ابطال الکتب و قتل الانبیاء و هدمِ المساجد و تبدیلِ سنةالله و شرائعه» اگر ولایت جور باشد و حاکم غیر عادل باشد تمام حق منزوی می شود و از بین می رود؛ باطل احیا می گردد؛ ظلم و جور آشکار می شود؛ فساد فراگیر می شود و ...

آقایان! به جای جمهوری اسلامی چه می خواهید؟ به جای عدل اسلامی چه می خواهید؟! اگر امثال شما نبودید، این شب پرهها کی جرأت می کردند در فضا بیایند و اظهار وجود بکنند؟ آیا اگر شما از آنها تبرّی می جستید جرأت می کردند؟ خیر، پس شما شریک جرم آنها و شریک ظلم آنها در برابر نظام اسلامی هستید، چون می توانید حمایت خودتان را از آنها سلب بکنید تا مفتضحتر بشوند، هر چند الآن هم رسوا هستند.

پس شکی نیست که آنها به نظام جمهوری اسلامی ظلم کردند. این طور نیست که ظالم حتماً حاکم هم باشد؛ بلکه ستم به حاکم عادل نیز ظلم در حق اوست، چنان که در نهج البلاغه برای ظالم سه تا علامت معلوم فرموده و یکی این است که: « یظلم من فوقه بالمعصیة» یعنی یکی از ظلمها این است که به کسی که فرمانده و فرمانروای توست ظلم کنی. چگونه؟ با عصیان و نافرمانی امرش. وقتی جمهوری اسلامی و رهبری او فرمان می دهد و واجب الاطاعه است، هر کس مخالفت بکند و عصیان بکند، در واقع ظلم کرده است.

خداوند به همه ما توفیق بینش و بصیرت بیشتر عنایت بفرماید.

همچنین این ایام در آستانه سالگرد ارتحال والد معظّم حضرت آیت ا... سید جواد مدرسی قدّس سرّه هستیم. روایت می فرماید: «اذا مات العالم انثلم فی الاسلام ثلمة لا تُسَدُّ الی یوم القیامة» مرگ عالم رخنه ای است در اسلام و تا روز قیامت این رخنه سد نمی شود. در طول تقریباً یک سال که از رحلت این عالم زاهد عابد مجاهد و مقتدای شهدا و ایثارگران گذشته است هنوز دلهایی هست که در فراق او سوزان است. بارها چشمهایی دیدهام که در هجران او گریان است. خداوند ثلمه ای که از فقدان این عزیز بر اسلام وارد شده است جبران بفرماید و روح بلند او را با ارواح شهدا و صدیقین محشور بفرماید. این عالم بزرگ یک اسوه استثنایی و مقتدایی کم نظیر بود. فیض وجودش در جامعه ما همچون چشمه ساری بود که در این کویر به جریان افتاده بود و بسیاری از تشنگان معرفت و مجاهدت را سیراب می کرد. در تمام صحنهها که برای ایشان ممکن بود حضور پیدا می کرد. در تدریس، نوشتن، جبهه، جهاد، خدمات اجتماعی، کمک به مستضعفین، تربیت طلاب و امثال آن ، هر چه در توان داشت ـ با آن کسالتی که داشت - در همه این صحنهها حضور پیدا می کرد؛ حضوری که اکنون با فقدان او جای خالیش بسیار آشکار شده و اثرات فقدانش را ما ـ که نزدیکتر بودیم ـ بیشتر احساس می کنیم .

انصافاً ایشان انسانی نمونه و مجموعه ای بود از فضائل و کمالات که نظیر آن کمتر دیده شده است. اهل زهد بود؛ اهل عبادت بود؛ اهل پایبندی به احکام اسلام بود؛ احاطه ای قوی بر روایات اهل بیت و احکام اسلامی داشت؛ آمر به معروف و ناهی از منکر بود؛ لحظه ای آرام نمی نشست تا اینکه وظیفه خود را در اجرای امر به معروف و نهی از منکر انجام بدهد.

به قول یکی از مراجع بزرگ تقلید «بر خلاف تشخیص خود عمل نمی کرد». اگر چیزی را تشخیص می داد که وظیفه خودش هست از پای نمی نشست تا آن وظیفه را خودش انجام بدهد. خداوند متعال او را با اجداد طاهرینش و با علمای ابرار و شهدای اخیار محشور بفرماید. آمین.