پرش سه‌گام یکی از رشته‌های ورزش دو و میدانی است که به پرش طول شباهت دارد، اما شرکت‌کنندگان، پرش خود را به‌جای یک گام با سه گام انجام می‌دهند. رکورد جهانیِ این رشته در بخش مردان ۱۸ متر و ۲۹ سانتی‌متر در اختیار جاناتان ادواردز انگلیسی است و رکورد بخش زنان هم با ۱۵ متر و ۵۰ سانتی‌متر به اینسا کراوتس اوکراینی تعلق دارد که هر دو رکورد در قهرمانی دو و میدانی جهان در سال ۱۹۹۵ در کپنهاگ به ثبت رسید. سابقهٔ این رشته به المپیک باستانی یونانیان می‌رسد و رکوردهایی به‌میزان بیش از ۱۵٫۲۴ متر در آن مسابقات به ثبت رسیده‌بود. این رشته از آغاز المپیک نوین در سال ۱۸۹۶، در تمام دوره‌های المپیک برگزار شده‌است. البته پرش سه‌گام زنان در المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا به برنامهٔ مسابقات افزوده شد. .......... در بخش مردان افشین داغرحمادی با ۱۶٫۳۸ متر و میلاد دَریساوی با ۱۶٫۳۵ متر به ترتیب رکوردداران فضای آزاد و داخل سالن ایران می‌باشند و هردو از اهالی استان خوزستان هستند. در بخش زنان جواهر زمانی از استان گلستان با ۱۲٫۴۱ متر رکورددار است. .......... ۱. پرش سه‌گام شامل لی‌لی، قدم و پرش می‌باشد که باید به‌همین ترتیب اجرا شوند و اگر غیر از این باشد (یعنی دوبار لی‌لی یا دوبار قدم و بعد پرش انجام شود) خطا است. ۲. عمل لی‌لی باید طوری اجرا شود که با همان پائی که روی تختهٔ پرش گذاشته می‌شود فرود آید و در مرحلهٔ قدم، پرنده باید با پای دیگر فرود آید و نهایتاً عمل پرش اجرا شود. ۳. ترتیب پرش ورزشکاران به قید قرعه تعیین می‌شود. ۴. اگر تعداد پرش‌کنندگان بیش از ۸ نفر باشد به هر نفر اجازهٔ سه پرش داده می‌شود و به ۸ نفری که نتایج بهتری به‌دست آورده‌اند اجازهٔ سه پرش دیگر داده می‌شود و بهترین نتیجه ۶ پرش به‌عنوان رکورد محاسبه می‌گردد. چنانچه تعداد پرش‌کنندگان ۸ نفر یا کمتر باشد، به هر نفر اجازهٔ ۶ پرش داده می‌شود که چون در این حالت مسابقات به‌صورت نهائی برگزار می‌شود رده‌بندی از روی بهترین نتایج هر شرکت‌کننده در خلال ۶ پرش تعیین می‌شود. در صورت تساوی بهترین رکورد بعدی و الی آخر برای تعیین رده‌بندی معتبر است. در مسابقاتی که دو مرحله‌ای هستند معمولاً مسافتی به‌عنوان حد نصاب ورودی در نظر گرفته می‌شود. ۵. زمان مجاز برای تکمیل پرش یک دقیقه است. ۶. قبل از شروع مسابقه معمولاً به هر شرکت‌کننده اجازهٔ دو پرش تمرینی داده می‌شود ولی بعد از شروع مسابقه، پرش‌کننده مجاز نیست که محوطهٔ اصلی مسابقه یعنی مسیر دورخیز و چالهٔ فرود، استفاده کند. ۷. هر پرش باید بلافاصله به‌وسیلهٔ یک متر غیرقابل انعطاف یا دوربین اندازه‌گیری شود. مسافت بریده‌شده باید از نزدیک‌ترین قسمت برخورد ورزشکار با محل فرود تا منطقهٔ مجاز جهش (تخته پرش) و به‌طور عمود بر تخته پرش یا ادامهٔ آن اندازه‌گیری شود. ۸. تماس هر قسمت از بدن با زمین پشت خط جهش در خلال دویدن و یا اجراء عمل پرش خطا محسوب می‌شود. ۹. جهش از منطقه‌ای خارج از پیش تخته و یا تختهٔ پرش (از هر دو انتها) خطا محسوب می‌شود. ۱۰. در هنگام فرود چنانچه هر قسمت از بدن با خارج از محوطهٔ پرش تماس حاصل نماید خطا محسوب می‌شود. ۱۱. بعد از تکمیل‌شدن پرش اگر پرش‌کننده از داخل چالهٔ فرود به عقب قدم بردارد خطا محسوب می‌شود. ۱۲. اجراء حرکت پشتک در خلال دویدن در مسیر دورخیز و یا در حین اجراء پرش مجاز نیست و خطا محسوب می‌گردد.
  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا