^{مقالات-یادداشتهای علمی}

ویژگی های اخلاقی قوم یهود از منظر قرآن کریم (قسمت سوم)

^{یزدفردا -حمید یزدانیان دانشجوی جامعه المصطفی(ص) العالمیه -:}Hamid_yazdanian@yahoo.com :در دو بخش ذشته به دو ویژگی اخلاقی قوم یهود که عبارت بودند از "عدم اعتقاد به خدا و پیامبران الهی " و " عدم خضوع و خشوع" پرداختیم. در این بخش با عنایت به نزدیک شدن به روز شریف قدس یکی دیگر از ویژگی های این قوم " عدم پايبندي به عهد و پیمان" که در قرآن کریم به تفصیل در مورد آن بحث شده به اختصار می آوریم.
عدم پايبندي به عهد و پیمان
وفای به عهد، پایبند بودن به وعده و پیمان، و خوش قولی، از ریشه دار ترین اصول اخلاقی هستند، تا آن جا كه می توان ادعا نمود تمامی افراد بشر، از هر نژاد، ملیت، قومیت، مذهب، و زبانی، به این خصال، عنایت ویژه و یكسانی دارند و عهدشكنی را خیانت، و رعایت عهد و پیمان را فضیلت می‌شمارند.
در دین مبین اسلام نیز، بر وفای به عهد تاكید زیادی وجود دارد تا آن جا كه هم در قرآن مجید و هم در روایات و سخنان پیشوایان دین، شاهد اصرار بسیار زیادی بر توجه به آن هستیم: وفای به عهد و پایبندی به تعهدات از نظر اسلام از عالی ‌ترین فضایل انسانی است. قرآن كریم و آثار ائمه ی معصومین (ع) حاكی از این هستند كه وفای به عهد، یكی از شرایط اساسی ایمان محسوب می‌شود و تخطی از آن، در حكم بی ‌دینی و بی ‌ایمانی است.
قرآن در آيات شريفه 83، 84 و 100 سوره بقره جريان عهدشكني را بيان نموده است.
و اذ اخذنا ميثـق بني اسر‌ءيل لا تعبدون الا الله و بالو‌لدين احسانا و ذي القربي و اليتـمي و المسـكين و قولوا للناس حسنا و اقيموا الصلوة و ءاتوا الزكوة ثم توليتم الا قليلا منكم و انتم معرضون * و اذ اخذنا ميثـقكم لا تسفكون دماءكم و لا تخرجون انفسكم من ديـركم ثم اقررتم و انتم تشهدون:
و چون از فرزندان اسرا‏يل پيمان محكم گرفتيم كه: "جز خدا را نپرستيد، و به پدر و مادر، و خويشان و يتيمان و مستمندان احسان كنيد، و با مردم [به زبان] خوش سخن بگوييد، و نماز را به پا داريد، و زكات را بدهيد"، آنگاه، جز اندكي از شما، [ همگي] به حالت اعراض روي برتافتيد. * و چون از شما پيمان محكم گرفتيم كه: " خون همديگر را مريزيد، و يكديگر را از سرزمين خود بيرون نكنيد "، سپس [به اين پيمان] اقرار كرديد، و خود گواهيد.
ا و كلما عـهدوا عهدا نبذه فريق منهم بل اكثرهم لا يومنون: و مگر نه اين بود كه [يهود] هر گاه پيماني بستند، گروهي از ايشان آن را دور افكندند؟ بلكه [حقيقت اين است كه] بيشترشان ايمان نمي‌آوردند.

آنگونه كه از اين آيات شريفه استنباط مي‌شود، عدم پايبندي به تعهدات، سابقه ديرينه و طولاني در تاريخ يهود دارد و از ابتداي تاريخ اين قوم تا امروز با آن همراه بوده است. قرآن مجيد در آيات مذكور به اين حقيقت اشاره مي‌كند كه هرگاه يهود پيماني به عهده گرفتند، به آن وفادار نماندند و چنانچه پيمان دسته‌جمعي مي‌بستند، باز عده‌اي پيمان شكني مي‌كردند. علاوه بر مصاديقي كه در اين آيات شريفه به آن اشاره شده، در كوه «طور» از آنها پيمان گرفته شد كه به دستور تورات عمل كنند، اما به عهد خويش وفا نكردند و پيمان شكستند. همچنين از آنها پيمان گرفته شد به پيامبر اسلام ـ كه تورات آمدن او را بشارت داده بود ـ ايمان بياورند اما به آن نيز وفادار نماندند. اين پيمان‌شكني خاص يهوديان قبل از اسلام نبوده، بلكه بعداً نيز تداوم داشته و تاكنون هر روز شاهدي مي‌توان بر آن ارائه كرد. پس از ورود پيامبر اسلام به مدينه، يهود «بني‌نضير» و «بني قريظه» با شخص پيامبر عهد كردند كه به دشمنان او كمك نكنند اما پيمان شكستند و در جنگ خندق با مشركان مكه همكاري نمودند. اساساً اين شيوه ديرينه يهود است كه به عهد خويش پايبند نيستند، هرگاه پيماني دسته جمعي مي‌بندند، عده‌اي از آنان پيمان را ناديده مي‌گيرند و حاضر به عمل به آن نيستند.) تفسير نمونه، ج 1، ص 258.(

یزدفردا

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا