خرمشهر تارک ایران،عروس ایران

دکتر اسلامی ندوشن
خرمشهر,چه زيباست شب وصل ,در آغوش داماداني که تنشان بوي عرق مي دهد ,و پوستشان تابيده است چون مس ,و بازوانشان پيچيده چون کنده تاک ,دامادان هميشه داماد که زفاف آنها مرگ آنهاست .

تو عروس ايراني ,و عروس هزاران داماد؛زيور تو تاريخ است ,بوي فردا مي دهي ,و کابين تو يادگارهاي قرون است :مهتاب و نخلستان ,سياهي کاروانها و سپيدي اميدها.

لشکر سلم و تور که گم شد در اين بيابان بود .هم بر خاک زندگي داري و هم بر آب ,خاکت چون غبار نشسته بر ضريح است,و آبت چون اشک روشن .کاروان کاکل خود را بر ساق تو مي سايد و بر ناخن هاي تو بوسه مي زند ,ناخن حنا بسته ,چون عناب .و نسيمي که بر تو مي وزد نه از شرق است و نه از غرب ,از بام عاشقان است که انگشت خود را بريده اند و نمک بر آن پاشيده تا خوابشان نبرد .

ديده بان دريچه بلند صبح ,پري دريايي ,سيه چشمي که سر از پنجره بيرون آورده اي و دور دور را مي نگري خرمن ناز پوشيده در چادر نياز ,چشم هاي خود را مخوابان ,در تو چه مي بينيم ؟

از تو چه مي شنويم ,چه مي بوييم ؟از سينه پر راز تو ,صبر و وقار تو ,بيگناهي خاموش چون مريم تو .مي بينيم و مي شنويم و مي بوييم ,جواب« قادسيه » را, پيام قرون و اعصار ,صداي گمشده دور ,بانگ جرس ها,و ان اين است که ايران از پاي نمي افتد ,مي تپد و چون ققنس از خاکستر خود بر مي خيزد ؛ مانند دلفين جست مي زند و پيدا مي شود و نهان مي شود ,و باز از نو پديدار ,هر کجا که گمان کنيد که نيست ,درست همانجا هست ,در هر لباس, هر سيما,چه در زربفت و چه در کرباس ,چه گويا و چه خاموش .

هزاران هزار صدا در خرابه هاي تو پيچيد که : « ديوان آمد ,ديوان آمد !» اين صدا در خرابه هاي ديگر نيز پيچيده است و گوش روزگار با آن آشناست ؛ولي ديوان مي آيند و مي روند ,دوالپايان پاورچين پاورچين مي گذرند ,و آن روند بزرگ که ايران نام دارد ,مي ماند .

خرمشهر ,ديده بان برج بلند ,چشم از راه برمدار,همه باز مي گردند :مرغ ها که از بانگ خمپاره ها رفتند ,باز مي گردند ؛مارها مي روند و کبوترها مي آيند .

مغيلانها مي خشکند و لاله ها مي رويند ,و باز نخل ها چترهاي خود را خواهند جنباند .

و ايران اين لوک پير هميشه جوان ,چون يالهاي خود را تکان دهد باديه مي لرزد ,رمل ها و صحراهاي غفر مي لرزد ,سرابها مي لرزند ,نوشندگان نفت که کباب سوسمار«مزه» آنهاست ,مي لرزند .

غباري برخاسته است و سواري در راه است.

یزدفردا