پایگاه اطلاع رسانی ندای ندوشن:در سلسله گزارشات مربوط به بی آبی وخشکسالی به روستای صدرآباد، روستایی که شغل اصلی مردمان آن دامداری بوده ولی اکنون به دلیل خشکسالی دیگر خبری از هیاهوی مردمان و صدای زنگوله دام ها نیست.

صدرآباد ندوشن در ۱۸کیلومتری ندوشن ودر فاصله ۶۸کیلومتری شهرستان میبد قرار دارد.
قبل از رسیدن به روستا چیزی که توجه من و همراهانم را جلب کرد یک گله کوچک گوسفند بود که همراه با یک چوپان در کنار جاده اسفالت و در دل بیابان بی آب وعلف در حال چریدن بودند، و همین برایمان جای تعجب داشت که این زبان بسته ها چه چیز را می چرند، چون تا چشم کار می کرد به غیر از خار های خشک و تیز چیز دیگری وجود نداشت و البته یکی از دوستان به شوخی گفت احتمالا فقط برای هواخوری بیرون آوردندشان که البته آن هم در این گرمای طاقت فرسای کویر صدق نمی کرد.
به داخل روستا شدیم وبه درودل دامداران روستا نشستیم.

دامداری ازخشکسالی امسال می گفت، خشکسالی که به گفته ی او در ۸۰ سال عمری که از خدا گرفته بی سابقه است.

اقای علی جعفری که قبلا صاحب ۳۰۰ راس دام بوده، اکنون فقط ۷۰ دام دارد و مابقی را فروخته است.اما به قول او چه فروختنی، فروختنی که پول دام را سال آینده به وی خواهند داد و هیچ پول نقدی برای فروش دام دست وی را نگرفته است.

جعفری در پاسخ به سوال ما که چرا دام ها را فروخته است، با انگشت به ۲۰لیتری های پشت ماشین اشاره کردو گفت:برای تامین آب همین تعداد اندک دام هم که برایم مانده است، مجبورم با ۲۰لیتری از چشمه، آب بیاروم.

وی در پایان از مسئولین استانی و شهرستانی خواست تابفکر باشند تا این قشر محروم و زحمتکش دامدار که چاره ای جز گذراندن امور زندگانی خود از طریق دامداری ندارنداز هر طریق ممکن کمک رسانی کنند.

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا