تعامل غم افزا: تحلیل نائب رییس یزدی سازمان نظام صنفی رایانه ای کشور از صنعت فناوری اطلاعات

محمد حسین تقوائی زحمتکش

یزدفردا "در هفته گذشته ، مهندس حمیدرضا قمی رییس سازمان نظام صنفی رایانه ای استان یزد در نوشتاری تحلیلی که در پایگاه اطلاع رسانی این سازمان منتشر شده است با اشاره به مشکلات و معضلات ریشه ای، برخی از چالشها و موانع صنعت فناوری اطلاعات در کشور را با ریزبینی مثال زدنی،مورد تحلیل قرار داده است که می تواند بسیاری ارگره های کور توسعه این صنعت برتر را نمایان کند.
قمی که اکنون به عنوان نائب رییس سازمان نظام صنفی رایانه ای کشور و یکی از دو عضو یزدی شورای مرکزی این سازمان فعالیت می کند در عرصه فناوری اطلاعات شخصیتی تاثیرگذار، مدیری فرهیخته و از فعالان پیشکسوت صنعت فناوری اطلاعات ایران محسوب می شود و همیشه وی را بعنوان یکی از پایه های صنعت فناوری اطلاعات استان یزد و تاثیرگذاران آی تی در کشور شناخته می شود.

تعامل غم افزا
حمیدرضا قمی، نائب رییس سازمان نظام صنفی رایانه ای کشور: این عبارت تعامل غم افزا ، هم استعاره قشنگی بود ، هم از آن عباراتی بود که وقتی به ذهن رخنه می کند به این سادگیها از سر برون نتوان کرد . چندروزی باهاش کلنجار رفتم دنبال مصادیق وترجمان ازش می گشتم .
فکرکردم خالق زمینی عبارت خیلی هم بیراه نمی گفت . خیلی هم بد نبود که گاهی هم مصاحبه می کردیم مطلب می نوشتیم حرفهای آتشین می زدیم وعده وعید می دادیم .بعد یادم آمد دوره ، دوره حرفهای آتشین نیست . دیگر به هیچکی نمی شود نازکتر از گل گفت.
طبع همه مدیران لطیف شده وزودرنج . فردایش اگر مدیران دولتی هم ما را به عناد متهم نکنند ، اهل صنف خواهند گفت اگر این حرفهای آتشین را نزده بودید .الان کسب وکار فناوری اطلاعات کشور هم سنگ آمریکا هم نشده بود دست کم ، دیگر از مالزی پیش افتاده بود .
نه مثل الان که براساس آمار صهیونیستها هم تراز اردن هم نیستیم . ولی وعده و وعید که می توانستیم بدهیم و تیتر شویم کی تا حالا این همه وعده عمل نشده را بازخواست کرده ؟تازه وقتی هم که بازخواست بکنند چی می شود؟
تازه عکسمان هم درجراید می خورد بنده منزل هم اینقدر بی ثمری کسبمان را به رخ نمی کشید و بهش می گفتیم : دیدی بالاخره به کارآمد . لااقل عکسمان را که درجراید زدند حالا از این ستون تا آن ستون فرج است . هرچند او وامثال او دو دهه است این جمله را در خصوص فناوری اطلاعات بارها شنیدند وآن ستون راندیده اند و انگار بین دو ستون فرسنگ ها فاصله است . اما این تعامل غم افزا ، مصداقهای دیگر هم دارد وقتی پای صحبت پیران دیر صنعت می نشینی که امروز باید شرکتهای خودرا توسعه داده ویا با تجمیع آن شرکتهای عظیم خلق کرده ولیکن در اوج نومیدی به ونکوور و دوحه و سیدنی می اندیشند و یا جوانترهای مستعدی که به دوبی و مالزی رضایت داده اند و توتنها باید سنگ صبورباشی و از این دفتر وزیر به آن دفتر معاون وزیر گرفتاریهاشان را بازگوکنی ، غم افزایی واقعیت دارد ویا وقتی ساعتها وقت صرف تدوین تنگناها وراهکارهای توسعه ITدرکشور کنی که شاید فلان وزیر گوشه چشمی بیاندازد و او خوانده ونخوانده بدست مسوولی می دهد که معلوم نیست باآن چه می کند ، تازه بگذر ازاینکه ساعتها وقت صرف کشف ادبیات موثر بر هریک باید بکنی ، پس واقعیت آنست که فضا ، فضای غم افزایی است . وگرنه داد زدن ، وتیتر زدن هیچکار نکند گره از فغان دل خودت می گشاید . اما کاروکسب برای اهل صنفت نمی شود . باور داشتم که دفاع همیشه با فریاد بر سر خفتگان وهیاهو میسر نیست دفاع گاه با ایرادکلمه ای آرام وموثر میسر است و گاه با فریادی به پهنه دنیا . هنر تمیز این دوموقعیت است و دریغ نداشتن هیچ یک در موقعیت خود .
سازمان در این مدت سعی کرد این راهبرد را دنبال کند به غم افزایی وفرح افزایی اش هم فکرنکرد ، یعنی فرصت فکرکردن نداشت ، جای تاسف است که یکی از بزرگترین دغدغه هاش ، انتخاب روش موثر انتقال مشکلات بود و این خود برمی گردد از تعریف وجایگاه تشکل صنفی در کشور نزد دولتمردان ونگاه ایشان به این مقوله .
گاه با خود می اندیشم کشور ما تا چه اندازه آماده ایقای نقش تشکل های صنفی است ؟ آیا این تشکلها با این چوب دو سر طلا شدن ، به دولت بیشتر کمک نکردند ؟ در اینصورت دولتها چرا قدرشان را نمی دانند ؟ علیرغم این پرسشهای بی پاسخ ، اگر امروز کورسویی در تاریکی سایه افکنده بر فناوری اطلاعات از دور دیدیم لحظه ای در گام نهادن به طرف آن درنگ نکردیم .
این نقطه های امید به توسعه فناوری اطلاعات که امروز در سیگنال های منتشره دولت می بینیم اگر انعکاس تاثیر سخنان دلسوزانه اصحاب فاوا بوده باشد ویا دولت از اول برنامه اش چنین بوده که امروز نگاهش را به موضوع جدی کند یا خود کشف واقع کرده باشد ، در هرسه حال پرداختن به علت فعلأ دردی رادرمان نمی کند مهم این است این جریان را مراقبت وهدایت وپرشتاب نمائیم .
نگذاریم هدف ، صدرمنطقه شدن ، مقتول یا مغفول یا بازتعریف ویا وارونه تعریف شود . از یادنبریم که ایده ارزنده کار ازراه دور ویا توسعه آموزش از راه دور ویا توسعه دولت الکترونیک بدون زیرساخت مناسب واینترنت پرسرعت ، تنها تبدیل یک ایده خوب به یک شعار بی ارزش است .
واز یادنبریم که ایجاد فضای فرح افزایی ونشاط بر بخش خصوصی کشورمان براحتی قابل گسترش است تنها باید کار ایجاد کرد و پاسخگو این عطش نیروی کار کشور بود ، این نعمتی که غفلت از آن کفران است .
  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا