یزدفردا: در سراسر جهان میلیون‌ها نفر با افزایش سن به زوال شناختی مبتلا می‌شوند. معمولاً دانشمندان برای بررسی زوال عقل و اختلال‌های شناختی روی مغز تمرکز می‌کنند، اما محققان ژاپنی در تحقیق جدیدی عاملی اثرگذار بر سلامت مغز پیدا کردند که کمی غیرمنتظره است. آنها می‌گویند سطح سالمی از چربی شکم (احشایی) می‌تواند به حفظ سلامتی مغز در سنین جوانی کمک کند.

به گزارش یزدفردا: براساس گزارش Study Finds، محققان دانشگاه توهو ژاپن دریافتند چربی احشایی (چربی که اندام‌های داخلی شما را احاطه کرده) در حفظ سلامت مغز مؤثر است. به عبارت دقیق‌تر، بافت چربی احشایی به حفظ سطح «فاکتور نورون‌زایی مشتق‌شده از مغز» (BDNF) در داخل مغز کمک می‌کند. BDNF را به عنوان کود مغزی در نظر بگیرید که در رشد سلول‌های مغز، زنده‌ماندن و ایجاد ارتباطات جدید نقش دارد. هرچه BDNF بیشتری داشته باشید، عملکرد مغز شما بهتر است. اما با افزایش سن، سطح BDNF شما به‌طور طبیعی کاهش می‌یابد و از این زمان است که مشکلات حافظه شروع می‌شود.

تأثیر چربی شکم بر سلامت مغز

محققان دریافتند که CX3CL1، پروتئینی که توسط چربی احشایی ساخته می‌شود، نقش بزرگی در حفظ سطح سالم BDNF ایفا می‌کند. در موش‌های جوان‌تر، چربی شکم آنها مقدار زیادی CX3CL1 تولید می‌کند و عملکرد مغزشان را قوی نگه می‌دارد. اما با بالارفتن سن موش‌ها، هم چربی شکم و هم سطح BDNF مغزشان کاهش می‌یابد. هنگامی که دانشمندان به‌شکل مصنوعی CX3CL1 را در موش‌های جوان پایین آوردند، سطح BDNF آنها نیز کم شد و اثرات پیری بروز پیدا کرد. اما وقتی به موش‌های مسن‌تر دوز اضافی CX3CL1 دادند، BDNF مغزشان به حالت عادی برگشت.

البته چربی احشایی اضافی ضررهایی نیز دارد و با بسیاری از مشکلات سلامتی مرتبط است؛ بااین‌حال این پژوهش نشان می‌دهد که مقادیر سالم چربی احشایی می‌تواند به سلامت مغز کمک کند.

محققان برای آزمایش فرضیه‌های خود روی موش‌های نر در سنین مختلف آزمایش کردند؛ آنها وضعیت موش‌ها را در سنین 5، 10 و 18 ماهه (تقریباً معادل انسان‌های جوان، میانسال و مسن) ارزیابی کردند. موش‌های 5 ماهه و 10 ماهه سطوح مشابهی از BDNF در هیپوکامپ مغز خود داشتند، اما در 18 ماهگی، این سطوح حدود یک‌سوم کاهش یافته بود. این الگو با خط سیر زوال شناختی مطابقت دارد: یعنی در اواخر زندگی است که علائم اختلال‌های شناختی بروز می‌کنند.

همچنین محققان می‌گویند بیان ژن‌های پروتئین CX3CL1 در بافت چربی با افزایش سن کاهش می‌یابد. محققان می‌گویند هورمون‌های استرس مانند کورتیزول (در انسان) و کورتیکوسترون (در موش) باعث کاهش این پروتئین می‌شود.

یافته‌های این پژوهش در ژورنال GeroScience منتشر شده است.

  • نویسنده : یزدفردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا