فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند
من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند

عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی
عشق داند که در این دایره سرگردانند

جلوه گاه رخ او دیده من تنها نیست
ماه و خورشید همین آینه می‌گردانند

عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدا
ما همه بنده و این قوم خداوندانند

مفلسانیم و هوای می و مطرب داریم
آه اگر خرقه پشمین به گرو نستانند

وصل خورشید به شبپره اعمی نرسد
که در آن آینه صاحب نظران حیرانند

لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ
عشقبازان چنین مستحق هجرانند

مگرم چشم سیاه تو بیاموزد کار
ور نه مستوری و مستی همه کس نتوانند

گر به نزهتگه ارواح برد بوی تو باد
عقل و جان گوهر هستی به نثار افشانند

زاهد ار رندی حافظ نکند فهم چه شد
دیو بگریزد از آن قوم که قرآن خوانند

گر شوند آگه از اندیشه ما مغبچگان
بعد از این خرقه صوفی به گرو نستانند

شرح لغت: نمودم: نشان دادم

تفسیر عرفانی: 

۱- همه شما را دوست دارند و از مصاحبت شما لذت می‌برند، اما شما باید موقعیت خویش و خانواده اصیل خود را درک کنید و به پدر و مادر که سخت حواس آنها متوجه شماست توجه کافی مبذول دارید وگرنه موفقیت کمتری نصیب شما می‌شود

۲- این نیت حتماً عملی است و جای هیچ گونه نگرانی نمی‌باشد، اما بهتر است سرعت عمل و دقت داشته باشید و ازعالمی ودانشمندی حتماً برای حل مسایل و اشکال‌های کار خود کمک بگیرید که راه موفقیت است

تعبیر غزل: 

انسانی هستی که ظاهر و باطنی یکسان داری و به همین علت در زندگی خود با مشکلات بسیاری رو‌به‌رو شده‌ای، اما بدان که خدا به سبب قلب پاک و نیت خالصی که داری بهترین‌ها را در تقدیر تو نوشته. پس به او و کتاب مقدسش و ائمه معصومین توسل بجو تا از مشکلات و گزند دشمنان در امان باشی.

• نویسنده : یزدفردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا