یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلی
نحوه برخورد با فرد مصروع(تشنجی)
دهان وی کف بیرون می‌آید و بدنش پرش‌های عضلانی شدیدی دارد. در این زمان چه می‌کنید؟
علائم فردی که روی زمین افتاده نشان‌دهنده یک حمله صرعی است. صرع نوعی تشنج است که در نتیجه تحریک غیرعادی سلول‌های مغز ایجاد می‌شود. حمله‌های صرع دارای ۲ نوع حمله‌های تشنجی (صرع بزرگ) و حمله‌های غیرتشنجی (صرع کوچک) است.
صرع بزرگ
در این نوع از حمله صرعی شخص دچار تشنجاتی می‌شود که معمولا از ۲ تا ۵ دقیقه طول کشیده و هوشیاری به طور کامل از بین می‌رود.
صرع بزرگ معمولا دارای ۳ مرحله پیش از حمله، مرحله حمله و مرحله بهبودی است.
در مرحله پیش از حمله، برخی افراد از وقوع حمله به صورت دیدن خطوط زیگزاگ، استشمام بوی خاص، سردرد، تهوع و علائم غیراختصاصی دیگر آگاه می‌شوند.
در مرحله حمله، بدن سفت شده و فرد ناگهان روی زمین می‌افتد و اندام‌ها شروع به حرکات شدید کرده و احتمال دفع بی‌اختیار ادرار و مدفوع و خروج کف از دهان یا صدای آه مانند عمیق از فرد خارج می‌شود.
در مرحه بهبودی، هوشیاری بازگشته و ممکن است فرد از روند تشنجات خود اطلاعی نداشته باشد و معمولا مصدوم دچار خستگی، خواب‌آلودگی و ضعف و گاهی احتمال فلج موقت بعضی اندام‌ها وجود دارد.
صرع کوچک
در این نوع صرع فرد ناخودآگاه برای مدت چند ثانیه به نقطه‌ای خیره و مات شده و ممکن است یک حرکت غیرارادی دست یا پا یا یک سری حرکات اتوماتیک و تکراری داشته باشد. در طی این مدت، آگاهی شخص نسبت به محیط کاهش یا از بین می‌رود.
چه باید کرد؟
در چنین شرایطی از ضربات ناشی از افتادن و سقوط فرد مصروع جلوگیری کنید. زیر سر مصدوم یک جسم نرم بگذارید. لباس‌های تنگ بویژه در اطراف گردن او را شل و آزاد کنید. برای بهبودی وضع تنفس در صورت امکان بیمار را به پهلو بخوابانید. در هنگام به هوش آمدن بیمار به او آرامش روانی دهید.
توجه
بیشتر تشنج‌ها در افراد مبتلا به صرع یک فوریت جدی پزشکی نیست و پس از یک یا چند دقیقه بدون این که صدمه‌ای به فرد وارد شود پایان می‌یابد، اما در صورتی که حمله در حین شنا کردن در آب اتفاق بیفتد، بیش از ۵ دقیقه طول بکشد، بیمار دچار اختلال در تنفس شود یا حامله، دیابتی و مجروح باشد، اقدام به درخواست کمک از ۱۱۵ کنید.
این اقدامات را انجام ندهید:
ـ بیمار را محکم نگیرید. چرا که احتمال دارد به اندام‌های در حال تشنج آسیب وارد شود.
ـ برای قرار دادن یک جسم بین دندان‌های بیمار در حال تشنج تلاش نکنید.
ـ در حین حمله و بی‌هوشی به بیمار مایعات ندهید.
ـ در صرع هیچ گاه زبان به داخل حلق برنمی‌گردد. در نتیجه سعی در نگهداشتن زبان نداشته باشید.