طرح تحول نظام سلامت چند ماهی است که در کشور به همت وزارت بهداشت ،درمان و آموزش پزشکی طی دو مرحله انجام شده است که در این راستا خدماتی هم به بیماران در بیمارستان های دولتی ارائه شده است.اما در این میان در همین مرکز یزد برخی مشکلات و کم کاری ها توسط برخی افراد (پزشک و پرستار)در برخی اورژانس ها صورت می گیرد که باهیچ معیار پزشکی وباروح این طرح تحول سازگار نیست و در مجموع باید تاسف خورد و به حال بیماران گریست.
ساعت 2 نیمه شب جوانی را به دلیل مسمومیت، به اورژانس بیمارستان دولتی سیدالشهداء در یزد آوردند. روند رسیدگی اولیه به این بیمار فقط وصل یک سرم بود و بس.اینکه برخی از پرستاران اورژانس دانش به روزی ندارند و یا اگر دارند ،نسبت به وظایف خود اهتمام نمی ورزند ،مقوله ای است که باید در جایی دیگر به آن پرداخت و در حوصله این بحث نیست. اما چند نکته مهم و اساسی در این راستا وجود دارد.
1-جهت انتقال بیمار به بیمارستان پزشکی شاه ولی یا بیمارستان دیگر نیاز به یک دستگاه آمبولانس بود که متاسفانه پس از تماس های مکررو پیگیری عوامل اورژانس از بخش های دولتی و حتی خصوصی ،حتی یک دستگاه آمبولانس هم موجو نبود و یا اگر یکی هم پیدا می شد پرستاری وجود نداشت.این در حالی بود که عوامل اورژانس پس از نا امید شدن ،دست از تلاش برداشتند و به اطرافیان بیمارگفتند خودتان با وسیله شخصی !بیمار را منتقل کنید.وقتی عرض شد که اگر در بین راه بیمار با مشکلی مواجه شد چه کسی پاسخگوست ،گفتنداز مسوولان بپرسید.حال باید پرسید،این منطق در بیمارستان های کجای دنیا کاربرد دارد.؟ جان یک انسان در نزد اینگونه پزشکان و پرستاران چند می ارزد؟و آیا ارزشی برای جان بیماران قائلند؟ درد بیمارو رها شدن بیمار به حال خود از یک طرف،نگرانی والدین بیمار از طرف دیگر و پرخاشگری برخی افراد مسوول در آن اورژانس نیز ،نقض کننده بند هایی از منشور حقوق بیمار که فقط بر درودیوار نصب کرده اند ،وضعیتی را به وجود آورده بود که باید به خدا پناه می بردی از این اوضاع آشفته.(البته پزشکان و پرستارانی هستند که با جان دل و احساس مسوولیت به بیماران خدمات می دهند و ما سپاسگذار آنها نیز هستیم که مخاطب نگارنده نیستند.)
علیرغم اطلاع رسانی مسولان حوزه بهداشت و سلامت استان مبنی بر ارائه خدمات به بیماران در بیمارستان های دولتی ،متاسفانه ،زمانی که به ناچاردر بیمارستان حضور می یابی با برخی بی تفاوتی ها وعدم همکاری و رفتارهای ناصواب مواجه می شویم که با ذات و وظیفه برخی از پزشکان و پرستاران همخوانی ندارد.پس از تماس های مکرر عوامل اورژانس با بیمارستان سیداالشهداء(حتی خود بیمارستان هم پاسخگوی تلفن های پرستاران اورژانس بین ساعت 2 تا 3 نبودوباعث درگیری لفظی سوپر وایزر اورژانس با عوامل بیمارستان نیز شد.) یک دستگاه آمبولانس جهت اعزام بیمار به بیمارستان شاه ولی(دانشگاه آزاد)اعلام آمادگی کرد که پس از واریز مبلغ 700000ریال(معادل هفتاد هزارتومان)توسط همراهان بیمار به صندوق حاضر به انتقال بیمار شد.درخواست انتقال بیمار به بیمارستانی در تفت بود که حاضر نشدند انتقال دهند و مطرح کردند مجوز نداریم.(راننده آمبولانس جهت انتقال به تفت اعلام آمادگی کرد وبرگه اعزام هم گرفته بود که عوامل اورژانس با این بهانه که بیمارستان شهید بهشتی تفت ،تخت خالی ندارد مانع از انتقال بیمار شدند واین در حالیست که اصلا هیچگونه تماسی با بیمارستان شهید بهشتی تفت از سوی اورژانس حاصل نشده بود و حتی با بیمارستان شاه ولی نیز هماهنگی های لازم صورت نگرفته بود و بیمار با یک دستگاه آمبولانس بدون هماهنگی روانه آن بیمارستان شد در دل شب.) و ناچارا به بیمارستان شاه ولی منتقل شد آنهم با شبی یک میلیون تومان هزینه بستری.(بماند این موضوع که در مرحله انتقال نیز بامعطلی های بی موردی از قبیل در دسترس نبودن مهر اورژانس جهت مهر برگه اعزام وزمان بر بودن این موضوع وبی تفاوتی راننده آمبولانس و...مواجه شدیم.) اینکه بیمارستان وظیفه دارد آمبولانس درخواستی اورژانس جهت انتقال بیمار را فراهم نماید یا خیر را باید مسوولان مربوطه پاسخ نمایند.اینکه باید جهت انتقال بیمار توسط اورژانس هزینه 70 هزارتومانی دریافت گردد نیز دستورالعمل روشنی نیافتیم.
2- پدر این جوان بیمار که دارای بیماری دیابت بود و به دلیل شوک ،استرس و نگرانی ،بیماریش تشدید شده بود،به پزشک اورژانس مراجعه می کند برای این بیمار در خود اورژانس دستور تزریق و تجویز دارو می کند که متاسفانه یک عدد قرص مربوطه در آن اورژانس پیدانشد که نشد.اینکه بر اساس طرح تحول نظام سلامت ،بیمار نباید جهت تامین داروی حیاتی خود از بیمارستان خارج شود ،چگونه با این معضل موجود در اورژانس قابل جمع است؟واقعا چه کسی پاسخگوی اینگونه رفتارهای متناقص با منشور حقوق بیمار در بیمارستان ها هست؟
3-از مسوولان مربوطه درخواست می گردد سری به اطاق احیاء اورژانس سیدالشهداء بزنند و مشاهده فرمایند چقدرمحیط این اطاق و وسایل موجود در آن بهداشتی است و با کدام اصول ایمنی و بهداشتی سازگار است؟ شعار دادن در میزگرد ها و مصاحبه ها آسان است ،اما اجرای صحیح امور توسط عوامل بیمارستان ها و اورژانس و نظارت بر حسن اجرای وظایف ذاتی بیمارستان ها و اورژانس ها مهمتر است.
4- نگارنده این سطور روزنامه نگاری است که در آنجا حضور داشته است و وقتی مطرح شد که این ضعف ها انعکاس می یابد ،با استقبال از این موضوع ،عرض کردند انعکاس دهید شاید فرجی شود؟!)