یزدفردا

    در مکانهای مختلف هرشهربزرگ وکوچک شاهد تابلو مدارس خاص با عناوین مفهومی با هوشترها، نخبه ها، استعدا دهای درخشان یا شبیه به اینها،  دربخش خصوصی ودولتی بوده وهستیم ویا بعلت تحصیل فرزندانمان بیشتر، بااین نوع عناوین  ما نوس و آشنایم . به گونه ای این حس در انسان پدید می آید، مگر چند گونه اموزش وپرورش وجود دارد؟ یاچند نوع ا نسان بارتبه های هوشی متفاوت  در جامعه وجوددارند؟ که با این همه گوناگونی آموزشکاه تحصیلی در مقاطع مختلف  با عناوین پرطمطراق ترکیبی روبرو هستیم .

  آدمهااز نظر استعداد با هم متفاوت هستند. نیکو وبجا،  ولی از نظر حق آموزش همه مساوی هستند وباید تا سطوح میانی تحصیلی تحت تعلیم وتربیت یکسان و رایگان قرار گیرند تا جامعه از سطح معینی ازآموش دانش وآگاهی بردخوردار باشد. ولی تفاوت هوش و استعداد درکل آحاد جامعه آنقدرنیست که نتوان همه را دریک دسته و گروه مساوی از نظرآموزش وپروزش قرار داد. البته تعدادی ازجمعیت که در تناسب با کل آن تعدادشان بسیار اندک است وجوددارندکه از بقیه متفاوت بوده و بگونه ای استثنائی می باشند، چه از نظر هوش زیاد و خارق العاده و یا بلعکس، که از هوش، بهره کمتری برده اند. لاجرم این گروه خاص آموزش وپروش خود رامی طلبد و وظیفه اجتماع است که امکا نات درخور ولازم برای این دودسته را وفق نیاز و توان فراهم آورد . بنا بر این باید با فراهم آوردن زمینه یکسان آموزش وپرورش برای کودکان ازدسته بندی آنها به درجات مختلف  با هوش، عادی یامتفاوت از بقیه جلوگیری بعمل آورد و از رتبه بندی آموزشگاه ها در مقام تبلیغ جلوگیری نمود

     اوضاع کنونی آموزش وپرورش با اینهمه گوناگونی و تنوع آموزشگاه و تحمیل هزینه های گزاف تحصیل در آنها حقیقتآً به گونه ای باعث  فاصله طبقاتی درجامعه شده است که عملا توسط نظام آموزشی به دانش آموزان آموزش داده می شود، عده ای که بیشتر برخوردارند، با بقیه متفاوت و بهترند. بعبارت ساده و در واقع نظام کاست و طبقاتی مدرن را به نسل آینده آموزش ودر عمق ذهن و جان آنها نهادینه می نماید. این فرایند ناپسند و مخرب در دراز مدت  برای همه زیانبار و خطرناک خواهد بود. در جامعه فعلی به اندازه کافی اختلاف و شکاف طبقاتی ایجاد شده است و نباید به این فرایند و روند آنهم در امر خطیر آموزش وپرورش فرصت بروز و ثبوت بیشتر داد.

نظام آموزش وپرورش باید بدوراز هرگونه تبعیض و با توجه به استطاعت عمومی و مادی ومعنوی کلی کشور یکسان، همه فرزندان این مرز وبوم را تحت پوشش خود قرار دهد تا همه بتوانند از امکانات آموزشی وپرورشی آن بهره مساوی ببرند و فرصت شکوفائی و پرورش وخلاقیت برای فرزندان این مرز وبوم بصورت یکسان فراهم باشد.

   نباید گذاشت این روند معمول شده غلط رواج یابد. بلکه با صاحب نظران و کارشناسان و ا هل نظر و دلسوز است، که با ورود و تبیین این مهم و ارائه راه کارهای مناسب وعملیاتی به مسئولان ومدیران مربوطه راهگشای حل این معضل ومشکل بنیادین برآیند.  انشا ا... .