یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیهیچ دقت کردید تازگی‌ها مد شده وقتی چند نفر دورهم جمع می‌شوند، همه باهم از بدی‌های تکنولوژی و وسایل مدرن و دنیای نو و این‌جور چیزها حر ف می‌زنند و همه باهم نظر می‌دهند این پیشرفت‌ها باعث دوری و تنهایی آدم‌ها شده ؟جالب‌ترین موضوع اینه، کسانی که این حرف‌ها را می‌زنند همه موبایلی، تبلتی چیزی دستشونه در حین اظهارنظر دارن با این وسایل کارمی کنن!
خوب هرکس برای خودش نظری داره. ولی من تکنولوژی را دوست دارم. به‌هیچ‌عنوان هم‌فکر نمی‌کنم مشکلات امروزی به این وسایل برمی گرده.
تصور کنین اگر اینترنت و موبایل و تبلت و کامپیوتر نبود چقدر زندگی سخت می‌شد.
قبول دارم تا ده دوازده سال پیش دنیا این مدلی نبود و این وسایل این‌قدر عمومیت نداشت و همه زندگی می‌کردن و خوب و خوش و خرم بودن.
ولی حرف من اینه که اگر انسان امروز گرفتار و افسرده و تنها شده به تکنولوژی مربوط نیست به نوع نگاه ما و مدل استفاده ما برمی گرده.تا حالا دقت کردین دریافت یک پیامک یا ایمیل از طرف یه دوست چقدر خوشحالمون می کنه.
یا وسط یک روز شلوغ، پیدا کردن چند تا عکس منظره از اینترنت و نگاه کردن به اون چه آرامشی به آدم می ده.
فکر کنید اگر مثل قدیم ها این وسایل را نداشتیم و یکی از اقوام می رفت به یک کشور دور چقدر طول می‌کشید تا می‌دیدیمش. ولی حالا با یک (وب کم) کوچولو دیدار میسرمی شه و از دل‌تنگی درمیایم.
یادتونه تا همین چند سال پیش اگه سؤالی به ذهنمون می‌رسید باید کلی می‌گشتیم و یه کتاب با اون موضوع پیدا می‌کردیم تا به جواب برسیم.
حالا این جریان چقدر طول می‌کشید خدا عالمه. ولی الآن در مورد هر موضوعی که به فکرتون برسه تو فضای مجازی مطلب پیدا می شه. از مقالات و کتاب های معتبر گرفته تا نوشته های نویسنده های معمولی.
از این دست مسائل زیاد هست که می شه مثال زد.
بانکداری اینترنتی، دستگاه های خودپرداز، کارت های اعتباری، دوربین های دیجیتال همه و همه وسایلی هستند که زندگی را خیلی خیلی ساده تر و دلچسب تر کرده فقط چیزی که هست استفاده نادرست ماست.
باید هرچیز جای خودش را داشته باشد. نباید همه زندگی را با کامپیوتر پر کرد.
باید بیاموزیم که این وسایل برای ما هستند نه ما برای آنها.یادمه چند وقت پیش در یک میهمانی دختر کوچکی تمام مدت سرش در تبلتش بود و هیچی نمی خورد.
وقتی بهش اصرار کردم که چیزی بخورد با لحنی حق به جانب گفت: صبر کن مگه نمی بینی ماهی ها دارن می میرن؟ به صفحه تبلت نگاه کردم و دیدم مشغول یک بازی است و جالب این بود که تا به ماهی ها غذا نداد خودش هیچی نخورد.این وابستگی ها به تکنولوژی است که مشکل ساز می شود.
وقتی ارتباطات دیجیتال جایگزین تمام روابط و دوستی ها شود تا جایی که ما بیشتر مدل گوشی و کامپیوتر و لب تاپ دوستانمان را بشناسیم تا خودشان را .
به هر حال من باز هم می گویم که تکنولوژی و تمام این وسایل را دوست دارم.
چون با استفاده از آنها آسانتر زندگی می کنم و توانسته ام دایره دوستی ها و ارتباطاتم را گسترش دهم و بیشتر از زندگی لذت ببرم و شاد باشم. پس زنده باد تکنولوژی.