یزدفردا

هیأت انصار ولایت یزد در ماه مبارک رمضان، مراسم «بفرمائید مهمانی خدا» را با گرامیداشت نام و یاد 63 شهید بزرگوار برگزار کرد.

رسم نیکویی است رسم نکوداشت وفاداری و قدرشناسی از کسانی که عزیزترین و گرانبهاترین سرمایه زندگی‌؛ یعنی جان را در طبق اخلاص نهاده و به معبود تقدیم نمودند. آنان که دیروز رفتند تا امروز اسلام بماند. چه زیباست یاد شهیدان خدایی! شهیدانی که شمع محفل 30 شب میهمانی خدا در ماه مبارک رمضان شدند. پیوند با شهدا و زنده نگه داشتن نام و یادشان تکلیفی است که امروز بر دوش ما مانده است.

هر شب که وارد مجلس می‌شدم نگاهم به دنبال دو تصویر آشنا بود دو تصویری که در گوشه‌ای از مراسم به چشم می‌خورد و پیامی زیبا و عمیق در کنارش چشم و دل را می‌نواخت. عطر نام و یاد دو و گاهی سه برادر شهید در هوای مراسم شب‌های ماه مبارک رمضان می‌پیچید؛ از وقتی بر سر سفره قرآن میهمان بودیم، وقتی به سخنرانی گوش می‌سپردیم، وقتی بر مصیبت‌های اباعبدالله‌الحسین(ع) اشک می‌ریختیم تا وقتی که به 14 معصوم(ع) سلام می‌دادیم همواره شهدا شاهد بودند و ما را نگاه می‌کردند.

در رمضان امسال، نام و یاد 63 شهید بزرگوار یزدی در30 شب مراسم ماه مبارک رمضان 93 هیأت انصار ولایت یزد گرامی داشته شد. محفل هر شب «بفرمایید میهمانی خدا» به یاد دو برادر شهید و در سه شب‌ قدر به یاد سه برادر شهید بود. شایان ذکر است که یکی از عوامل این انتخاب، اشاره به تأثیر «ازدیاد نسل» بود.

برای اجرای این برنامه، واحد راویان شهادت خواهران هیأت انصار ولایت یزد در قالب گروه 3 تا 6 نفره طی 10 دیدار با حضور در منازل شهدا از خانواده‌های آنها دعوت به عمل آورد تا در مراسم یادبود این شهدا حضور یابند. کلیه‌ دیدارها در ماه مبارک رمضان صورت گرفت. البته به دلایلی چون بیمار بودن والدین شهیدان، در قید حیات نبودن آنان، بی‌پاسخ ماندن تماس‌های مکرر راویان شهادت و سکونت خانواده شهید در شهرستان‌های اطراف یزد از خانواده برخی از این شهدا دیدار صورت نگرفت.

از نکات قابل توجه در این دیدارها می‌توان به مواردی از قبیل دست‌بوسی مادران شهید و گفتگوهای صمیمانه با آنها اشاره نمود. در اکثر خانواده‌های دو شهیدی معمولاً یک یا چند جانباز هم وجود داشت و این مسئله نشانگر این بود که خانواده‌های شهدا در راه پاسداشت از اسلام، تمام آنچه را که داشتند، تقدیم کردند. هدیه‌ی هیئت انصار ولایت یزد به خانواده‌های شهدا یک عدد قاب عکس مقام معظم رهبری(مدظله‌العالی)، یک جعبه نبات به همراه یک دعوتنامه به مراسم یادبود شهید موردنظر بود. البته اکثر والدین شهدا به دلیل ضعف جسمانی یا بیماری نتوانستند در مراسم حضور یابند. از جمله: پدر شهیدان ابراهیمی و مادر شهیدان حاجی‌رضایی و فلاح و... که به علت بیماری و کهولت سن، نتوانستند در مراسم یادبود فرزندانشان شرکت نمایند.

با این وجود حضور پدر و مادر بزرگوار برخی از شهدا در مراسم فرزندانشان جلوه‌ی دیگری به مراسم این شب‌ها ‌بخشید. در این شب‌ها والدین شهیدان جعفری، ضیغمیان و ذاکری‌نژاد در مجلس یادبود فرزندانشان حضور یافتند. همچنین همسر، دختر و نوه شهید محمد طالبی در شام میلاد امام حسن(ع) در مراسمی که با یاد شهیدان محمد و حسین طالبی برگزار گردیده بود حاضر شدند. گفتنی است در این مراسم همسر شهید محمد طالبی با دادن گلاب به حاضرین حال و هوای دیگری به محفل بخشید.

شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان شب اختصاصی شهدا بود؛ مجلسی ویژه‌ با عنوان «شبی با شهدا». در این شب فضای حسینیه با سربندها و عکس‌ها و وصیت‌نامه‌های شهدا حال و هوای دیگری گرفته بود. سخنران مراسم؛ حجت‌الاسلام مهدوی‌نژاد در شب شهدا از غربت خدا و کسانی که مثل خدا غریب بودند گفت. ایشان بیان کرد، شهدا غرباء حقیقی عالم بودند و چون از خدا خوف داشتند مراقب کارهایشان بودند. وی همچنین از مراسم ازدواج غرباء واقعی گفت، از اینکه شب عروسی شهدا به دعا و ذکر و مدح اهلبیت(ع) و قرآن می‌گذشت، از شهیدی گفت که کارت عروسی‌اش را در حرم امام رضا(ع) انداخته بود تا ایشان را دعوت کند یا شهیدی که حضرت زهرا(س) را با گریه به عروسی دعوت کرده بود. محسن محمدی‌پناه هم در این شب معنوی این‌گونه با شهدا زمزمه کرد: «ای شهیدان به درد ما طبیبید/ ای شهیدان مثل خدا غریبید»

برخی نکات در مورد مهمان شهید این ماه، جالب بود، از جمله اینکه برخی از این شهدا در ماه مبارک رمضان به شهادت رسیده بودند؛ از جمله محمدعلی و غلامعلی امینی و محمدعلی فلاح. شهید محمد طالبی هم در عملیات رمضان 61، در شب 23 ماه رمضان به شهادت رسید که شب یادبود وی در این مراسم با شب شهادتش مقارن شد. شهید منصور فاتحی هم در سن 27 سالگی، در 27 رمضان سال 65 در منطقه فاو شهید شد و در روز عید فطر، خبر شهادتش اعلام شد.

از نکات دیگر اینکه: دو شهید بزرگوار؛ حسن و حسین ذاکری‌نژاد تنها فرزندان این خانواده مؤمن و شهیدپرور بودند که هر دو در سن 16 سالگی به شهادت رسیدند. شهیدان ضیغمیان هر دو در سن 17 سالگی و شهیدان حاجی‌رضایی هر دو در سن 18 سالگی به شهادت رسیدند.

در این میان، برخی شهدا غربت بیشتری داشتند چرا که مفقودالأثر بودند و خانواده‌شان‌ سال‌ها چشم انتظار مانده بود تا پیکر پاکشان به آغوش گرم وطن بازگردد از جمله: پیکر پاک شهید محمدحسین فلاح بعد از 6 سال، شهید عبدالمجید جعفری 8 سال، شهید محمدرضا ضیغمیان 12 سال و محمدعلی فلاح بعد از 16 سال به آغوش وطن بازگشت. همچنین معلم شهید محمد طالبی بعد از 20 سال مفقودالاثر بودن، تنها پلاکش بازگشت و برادر شهیدش، حسین طالبی همچنان مفقودالاثر است.

لازم به ذکر است بعضی شب‌ها خبرنگاران هیأت انصار ولایت پای حرف‌های شیرین و پندهای مادران بزرگوار برخی از این شهدا می‌نشستند و گوش جان به گفته‌های آنان می‌سپردند. مادر شهیدان جعفری از اینکه یاد و راه فرزندانش در چنین شب‌هایی گرامی داشته شده بود اظهار خوشحالی می‌کرد و خود را مقید می‌دانست با اینکه از سلامت جسمی کاملی برخوردار نیست در این مراسم حضور یابد.

مادر شهیدان ضیغمیان ضمن آرزوی موفقیت از خادمان هیأت خواست: همیشه پیرو حضرت زهرا(س) باشند و با رعایت حجاب، داشتن اخلاق زیبا و عبادت با خدا الگوی خوبی برای دیگران باشند.

همسر شهید طالبی در گفتگویی صمیمانه با خبرنگاران دارالذکر گفت: خیلی مجلس خوبی برگزار شد. وی افزود: محمد خیلی به کودکان یتیم کمک می‌کرد، حتی روزی که به جبهه می‌رفت سفارش آنها را می‌کرد، در عین حال هرگز نتوانست دخترش را ببیند و به شهادت رسید و مفقودالاثر شد. انشالله که بتوانیم از خونشان دفاع و راه و روش آنها را دنبال کنیم.

مادر شهیدان منصور و مسعود فاتحی نیز صفات ویژه و محاسن اخلاقی فرزندش را این‌گونه توصیف نمود: بسیار درسخوان و فعال و اهل کار خیر و کمک به محرومان و فقیران بود، در امور خیر پیش‌دستی می‌کرد و خیلی دلسوز و سخاوتند بود.

همچنین مادر عزیز شهیدان ذاکری‌نژاد با ابراز خرسندی از برگزاری چنین مراسمی گفت: با توجه به اینکه ما تنها هستیم، سالمند شده‌ایم و نمی‌توانیم زیاد رفت و آمد کنیم و کسی هم زیاد به ما سرنمی‌زند، لذا برگزاری چنین مراسماتی دلمان را شاد می‌کند. وی ضمن تشکر از خدام هیأت از اینکه به یاد شهدا و پیرو راه آنان هستند، با اظهار تأسف از رواج بی‌حجابی، خواست تا برای حجاب زنان هم فکری شود و تلاش‌های خود را در این زمینه بیشتر نمایند.

مادر شهیدان ذاکری‌نژاد همچنین بیان کرد: فرزندانم مال من نبودند، مال خدا بودند و اختیارشان هم با اوست. وی افزود: فرزندانم را خودم آماده رفتن به جبهه ‌کردم و با آنها خداحافظی گرم نکردم تا یاد و حواسشان به من نباشد.

شایان ذکر است شهید محمدحسین ذاکری‌نژاد به دست مادرش دفن شد تا قوّت قلبی برای مادران شهدا باشد.